Pogórze Izerskie

Pogórze Izerskie (cz. Frýdlantská pahorkatina, niem. Isergebirgs-Vorland, 332.26) – północne przedpole Gór Izerskich, zasięgiem obejmujące duży teren zawarty pomiędzy Nysą Łużycką na zachodzie, a rzekami Kamienna i Bóbr na wschodzie. Granica północna z Niziną Śląsko-Łużycką jest umowna i wyznaczą ją warstwica 200 m w okolicy Bolesławca. Na wschodzie Dolina Bobru oddziela je od Pogórza Kaczawskiego i Gór Kaczawskich. Na południowym wschodzie graniczy z Kotliną Jeleniogórską wzdłuż wyraźnej krawędzi morfologicznej, pokrywającej się z geologiczną. Od południa, od Gór Izerskich, oddziela je dyslokacja tektoniczna. Osią regionu jest rzeka Kwisa przepływająca przez miasta: Mirsk, Gryfów Śląski, Leśną, Lubań i Nowogrodziec.

Pogórze Izerskie
czes. Frýdlantská pahorkatina
Ilustracja
Mapa regionu
Pogórze Izerskie na mapie Polski.
Megaregion Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja Masyw Czeski
Podprowincja Sudety z Przedgórzem Sudeckim
Makroregion Pogórze Zachodniosudeckie
Mezoregion Pogórze Izerskie
Mikroregion(y) Wyniosłość Działoszyna
Wysoczyzna Siekierczyńska
Wzgórza Zalipiańskie
Przedgórze Izerskie
Dolina Kwisy
Kotlina Mirska
Przedgórze Rębiszowskie
Wzniesienia Radoniowskie
Obniżenie Lubomierskie
Wzgórza Radomickie
Wzniesienia Gradowskie
Niecka Lwówecka
Dolina Bobru
Obniżenie Starej Kamienicy
Wysoczyzna Rybnicy
Zajmowane
jednostki
administracyjne 		 Polska
 Czechy
Multimedia w Wikimedia Commons

Wyróżnia się tu następujące mikroregiony:

Budowa geologicznaEdytuj

 
Widok na Pogórze Izerskie w Lwówku Śląskim.

Podłoże południowej części Pogórza Izerskiego stanowi blok karkonosko-izerski. Część północna obejmuje fragmenty metamorfiku kaczawskiego oraz niecki północnosudeckiej. Południowa część zbudowana jest przede wszystkim z gnejsów, a podrzędnie – łupków łyszczykowych, amfibolitów i innych skał metamorficznych.

W okolicach Zgorzelca i Platerówki występują szarogłazy. Na północy (metamorfik kaczawski) występują: fyllity, łupki serycytowe, łupki kwarcowe, zieleńce, wapienie krystaliczne, a dalej (niecka północnosudecka) – skały osadowe: piaskowce, mułowce, wapienie, margle, gipsy i anhydryty oraz skały wulkaniczne: porfiry, melafiry i ich tufy. W kilku miejscach starsze skały przebite są przez trzeciorzędowe bazalty, które wyróżniają się jako twardziele. Starsze podłoże przykryte jest częściowo przez osady plejstoceńskie – gliny i piaski oraz lessy, a w dolinach rzecznych przez holoceńskie żwiry, piaski i mady.


Atrakcje turystyczneEdytuj

Miejscowości:

Zamki:

Jeziora:

Inne:

  • Zapora Pilchowice

    • Lwówek Śląski - panorama.

    • Gryfów Śląski - panorama.

    • Ratusz w Mirsku.

    • Rynek w Lubomierzu.

    • Zapora w Pilchowicach.

    • Zamek Czocha.

    • Jezioro Złotnickie.

    • Jezioro Leśniańskie.

    Linki zewnętrzneEdytuj

      W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
    Frýdlantská pahorkatina
    Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pogórze_Izerskie&oldid=62674100”