Pojezierze Poznańskie
Pojezierze Poznańskie (albo Wysoczyzna Poznańska) (315.51) – duży mezoregion fizycznogeograficzny położony w zachodniej części Pojezierza Wielkopolskiego.
| ||
| ||
| ||
| Prowincja | Nizina Środkowoeuropejska | |
| Podprowincja | Pojezierza Południowobałtyckie | |
| Makroregion | Pojezierze Wielkopolskie | |
| Mezoregion | Pojezierze Poznańskie | |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: województwo wielkopolskie województwo lubuskie | |
Ograniczają je Bruzda Zbąszyńska na zachodzie i Poznański Przełom Warty na wschodzie. Średnio teren wznosi się na wysokość 75-100 m n.p.m. z kulminacją w postaci Góry Moraskiej (154 m n.p.m.) w północnej części Poznania. W części północnej mezoregionu znajdują się równoleżnikowe moreny czołowe fazy poznańskiej zaś na południowym zachodzie przebiega południkowo glacjotektoniczny Wał Lwówecko-Rakoniewicki. Unikatowego krajobrazu polodowcowego z licznymi jeziorami rynnowymi, pagórkami morenowymi oraz rozległymi kompleksami leśnymi chronią dwa parki krajobrazowe - Sierakowski Park Krajobrazowy i Pszczewski Park Krajobrazowy. Cenny fragment na południe od Poznania, z morenami czołowymi, jeziorami rynnowymi, ozami oraz bogatą szatą roślinną obejmuje Wielkopolski Park Narodowy.