Pokrowsk (ukr. Покровськ) – miasto na Ukrainie, w obwodzie donieckim, w Donieckim Zagłębiu Węglowym. Do 1934 roku nosiło nazwę Griszyno (ukr. Гришине), w latach 1934–1938 Postyszewo (ukr. Постишеве), w latach 1938–1962 Krasnoarmijśkie (ukr. Красноармійське), w latach 1962–2016 Krasnoarmijśk (ukr. Красноармійськ)[3].

Pokrowsk
Покровськ
Ilustracja
Centrum miasta (2012)
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 doniecki

Data założenia

1884[1]

Prawa miejskie

1938[1]

Powierzchnia

39,2 km²

Wysokość

181 m n.p.m.

Populacja (2021)
• liczba ludności


61 161[2]

Kod pocztowy

85-30x

Położenie na mapie obwodu donieckiego
Mapa konturowa obwodu donieckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pokrowsk”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pokrowsk”
Ziemia48°16′51″N 37°10′46″E/48,280833 37,179444
Strona internetowa

Historia edytuj

Miejscowość została założona w 1884 w Imperium Rosyjskim[1] jak stacja kolejowa. W latach 80. XIX wieku wybudowano tu parowozownię. W maju 1920 zaczęła wychodzić lokalna gazeta[4]. Prawa miejskie ma od 1938[1][5][6]. Podczas II wojny światowej (od 19 października 1941 do 7 września 1943) było okupowane przez wojska niemieckie.

W 1952 istniało tu kilka przedsiębiorstw przemysłowych, kopalni węgla, jedna Stacja Maszynowo-Traktorowa, kino, 13 szkół, trzy kluby i biblioteki[1]. W 1954 r. zbudowano fabrykę silników elektrycznych(inne języki), w 1957 r. – fabrykę mechaniczną(inne języki), w 1959 r. – fabrykę domów(inne języki), utworzono szkołę pedagogiczną, szkołę górniczą i oddział Donieckiego Instytutu Politechnicznego[5]. W 1967 r. otwarto muzeum historyczne(inne języki)[6]. W 1989 miasto liczyło 72,9 tys. mieszkańców[6]. W lipcu 1995 r. Rząd Ukrainy zezwolił na sprzedaż piekarni miejskiej(inne języki)[7].

3 października 2014 r. Ministerstwo Edukacji i Nauki Ukrainy zarządziło przeprowadzkę do Pokrowska mającego siedzibę w Doniecku Donieckiego Narodowego Uniwersytetu Technicznego[8]. Jednak znaczna część studentów i nauczycieli pozostała w Doniecku i uniwersytet kontynuuje pracę w Doniecku[9]

Demografia edytuj

  • 2013 – 64 895[10]
  • 2019 – 62 449[11]
  • 2021 – 61 161[2]

Transport edytuj

W mieście znajduje się węzeł kolejowy[1][5][6].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Красноармейское // Большая Советская Энциклопедия. / редколл., гл. ред. Б. А. Введенский. 2-е изд. том 23. М., Государственное научное издательство «Большая Советская энциклопедия», 1953. стр.242.
  2. a b Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року [online], ukrcensus.gov.ua [dostęp 2021-08-19] (ukr.).
  3. Рада перейменувала населені пункти на окупованому Донбасі: Торез – на Чистякове, Краснодон – на Сорокине | UNIAN (ukr.).
  4. № 2705. Маяк // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 – 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.355.
  5. a b c Красноармейск // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 13. М., «Советская энциклопедия», 1973.
  6. a b c d Красноармейск // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., „Советская энциклопедия”, 1991. стр.646.
  7. „00038058 Красноармійський хлібокомбінат”
    Постанова Кабінету міністрів України № 538 від 20 липня 1995 р. «Про доповнення переліку об'єктів, що підлягають обов'язковій приватизації у 1995 році».
  8. Наказ Міністерства освіти і науки України № 1129 від 3 жовтня 2014 р.
  9. Официальный сайт ДонНТУ в г. Донецке.
  10. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  11. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.23.