Pokrzewka pustynna[3] (Curruca nana) – gatunek małego wędrownego ptaka z rodziny pokrzewek (Sylviidae). Występuje w Azji, zimą także w północno-wschodniej Afryce. Nie jest zagrożony.

Pokrzewka pustynna
Curruca nana
Hemprich & Ehrenberg, 1833
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pokrzewki

Rodzaj

Curruca

Gatunek

pokrzewka pustynna

Synonimy
  • Atraphornis nana (Hemprich & Ehrenberg, 1833)[1]
  • Sylvia nana (Hemprich & Ehrenberg, 1833)
  • Sylvia nana nana (Hemprich & Ehrenberg, 1833)[1]
  • Sylvia nana theresae Meinertzhagen, 1937[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Systematyka
Bywała zaliczana do rodzaju Sylvia[4][5]. Gatunek monotypowy[5][6]. Dawniej za jej podgatunek uznawano pokrzewkę saharyjską (Curruca deserti), klasyfikowaną obecnie jako odrębny gatunek[5]. Proponowany podgatunek theresae, opisany z prowincji Sindh w południowo-wschodnim Pakistanie, nie jest uznawany[5].
Występowanie
Występuje od północnych i wschodnich wybrzeży Morza Kaspijskiego po środkową i południową Mongolię oraz północno-zachodnie Chiny[5]. Preferuje suche, kamieniste stepy oraz półpustynie[5]. Zimuje w północno-wschodniej Afryce (głównie wzdłuż wybrzeży Morza Czerwonego), na Półwyspie Arabskim i dalej na wschód do północno-zachodnich Indii[5]. W Europie sporadycznie[7], w Polsce w ogóle nie stwierdzona.
Wygląd
Nie występuje dymorfizm płciowy, a młode takie same jak dorosłe. Ogólnie dziób czarny, ale nasada żuchwy żółta, tak jak i oczy. Wierzch ciała, łącznie z głową, piaskowobrązowy, ale kantarek nieco jaśniejszy. Spód ciała brudnobiały. Pokrywy nadogonowe oraz sam ogon pomarańczowy, z białym brzegiem i czarniawym zakończeniem. Żółte nogi. Lotki i pokrywy skrzydłowe czarne albo ciemne, z pomarańczowymi obrzeżeniami.
Wymiary
długość ciała: 11,5 cm[5]
rozpiętość skrzydeł: 15–17 cm
masa ciała: 7–10,6 g[5]
Głos
Podobne do wróbla krzykliwe „czerr”.
Pożywienie
Żywi się głównie drobnymi owadami, zjada też nasiona i jagody[5]. Zwykle żeruje na ziemi lub nisko nad nią[5].
Status
IUCN uznaje pokrzewkę pustynną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za prawdopodobnie stabilny[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c D. Lepage: Asian Desert Warbler Curruca nana. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-12-19]. (ang.).
  2. a b BirdLife International, Curruca nana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2022-2 [dostęp 2022-12-19] (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Sylviidae Leach, 1820 - pokrzewkowate - Sylvia warblers (wersja: 2018-11-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-12-21].
  4. Sylvia nana, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2016-03-17] (ang.).
  5. a b c d e f g h i j k Aymí, R., Gargallo, G. & Christie, D.A.: Asian Desert Warbler (Sylvia nana). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-12-19]. (ang.).
  7. wynik wyszukiwania: Sylvia nana. [w:] Tarsiger.com [on-line]. [dostęp 2022-12-19]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Godfellow: Ptaki Europy: przewodnik. Warszawa: 2007, s. 329. ISBN 978-83-247-0818-5.

Linki zewnętrzne edytuj