Polichord (gr. poli chordos – wiele strun) – instrument muzyczny wywodzący się ze starożytnej Grecji. Posiadał osiem strun równej długości i identycznym stroju. Na struny zakładano poprzeczną belkę, tzw. helikon, spełniał on funkcję podobną do dzisiejszego kapodastra.

Poprzednikiem polichordu był monochord. Przyjmuje się, że z monochordu i polichordu wyewoluował w średniowieczu klawikord.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968, s. 147. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
  • The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. S. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).