Wikipedia

Politehnica Timișoara

rumuński klub piłki nożnej
(Przekierowano z Politehnica Timişoara)

FC Politehnica Timișoara – rumuński klub piłkarski z siedzibą w Timișoarze.

Politehnica
Pełna nazwa

Fotbal Club Politehnica Timișoara

Przydomek

Poli, Alb-Violeții (biało-fioletowi)

Barwy

       

Data założenia

1921

Debiut w najwyższej lidze

1948-1949

Data rozwiązania

2012

Państwo

 Rumunia

Stadion

Stadion Comprest GIM
Stadion imienia Dana Păltinișana

Właściciel

Marian Iancu

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Historia edytuj

Chronologia nazw:

  • 1921–1949: FC Politehnica Timișoara
  • 1950–1965: FC Știința Timișoara
  • 1966–2012: FC Politehnica Timișoara
  • 2002–2004: FC Politehnica AEK Timișoara
  • 2004–2007: FCU Politehnica Timișoara
  • 2007–2008: FC Politehnica 1921 Știința Timișoara
  • 2008–2011: FC Timișoara
  • 2011–2012: AFC Politehnica Timișoara

Klub Politehnica Timișoara założony został 4 grudnia 1921 roku. Okres świetności przeżywała w latach 50. W sezonie 1948–1949 zadebiutowała w Divizii A, a już rok później zajęła w niej trzecie miejsce. Wynik ten powtórzyła jeszcze czterokrotnie (1956, 1958, 1963 i 1978) i aż trzy razy w następnych sezonach spadała z ligi; tak było w rozgrywkach 1963–1964, 1958–1959 oraz 1951. Ponadto w 1958 roku po zwycięstwie w finale z Progresulem Bukareszt zdobyła Puchar Rumunii, a w 1955 roku była czwarta w ekstraklasie. W kolejnych latach zespół walczył w środkowej części tabeli.

Od 1970 do 1974 roku Politehnica grała w drugiej lidze. Po awansie w sezonie 1973–1974 drużyna ponownie dołączyła do czołówki ekstraklasy; rozgrywki 1977–1978 zakończyła na trzecim miejscu, a dwa lata później ograła Steauę Bukareszt w finale Pucharu kraju, gdzie dotarła także w 1981 i 1983 roku. Druga połowa lat 80. i lata 90. to czas regresu; zespół kilkakrotnie spadał z ligi, z klubu odeszli najważniejsi piłkarze i rozpoczęły się kłopoty finansowe.

Przedostatnie miejsce w tabeli w rozgrywkach 1996–1997 oznaczało pożegnanie z ekstraklasą; od tej pory Politehnica walczyła już tylko na zapleczu ligi, zazwyczaj o miejsce gwarantujące utrzymanie.

W sezonie 2001–2002 klub zajął ostatnią, szesnastą lokatę, co równało się ze spadkiem do trzeciej ligi.

W klubie odbył się rozłam. Część klubu z inicjatywy jego działaczy (m.in. byłego reprezentanta Rumunii Antona Doboșa) połączyła się z klubem AEK Bukareszt, który akurat zdobył awans do ekstraklasy; nowy zespół wziął nazwę i kolory starego klubu, nazywał się Politehnica AEK Timișoara i miał swoją siedzibę w Timișoarze.

Druga część na czele z byłym Prezesem Politehniki w latach 1999–2002 Claudio Zambonem utworzyła nowy klub Politehnica Timișoara, który również kontynuował tradycje i historie klubu.

W pierwszym sezonie Politehnica AEK Timișoara utrzymał się w lidze tylko dzięki wygraniu meczów barażowych z Glorią Buzau (5:3 i 3:1).

Po zakończeniu rundy jesiennej rozgrywek 2004-05 drużyna została kupiona przez koncern paliwowy Balkan Petroleum; wówczas odeszli działacze dawnego AEK-u, a klub powrócił do nazwy FCU Politehnica Timișoara. Nowy sponsor sprowadził kilku znanych i cenionych piłkarzy, m.in. reprezentantów kraju Cosmina Contrę (który został wypożyczony z West Bromwich Albion) i Viorela Moldovana, oraz zatrudnił nowego szkoleniowca 36-letniego Cosmina Olăroiu. Efektem było wysokie, szóste miejsce na koniec sezonu.

Słaby początek kolejnych rozgrywek oznaczał pożegnanie z trenerem Olăroiu, którego zastąpiła piłkarska legenda Rumunii Gheorghe Hagi. Jednak po pół roku pracy i on złożył rezygnację. Drużyna, prowadzona tymczasowo przez byłego piłkarza Iosifa Rotariu, na finiszu sezonu 2005-06 zajęła ósmą lokatę.

W czasie letniej przerwy władze klubu dokonały znaczących transferów – z Dinama Bukareszt przyszli Ștefan Grigorie i Dan Alexa oraz Andrei Cristea ze Steauy. Kupiono także kilku zawodników z zagranicy oraz zatrudniono nowego szkoleniowca Sorina Cîrțu. Trener nie utrzymał długo swojej posady i po nie najlepszym starcie w lidze, a także ze względu na problemy zdrowotne, w listopadzie 2006 roku złożył rezygnację. Jego następcą został były piłkarz Politehniki Alin Artimon, który poprzednio był opiekunem drużyny młodzieżowej w tym klubie.

Spór pomiędzy Claudio Zambonem a Marianem Iancu dotarł do Trybunału Arbitrażu Sportowego w Lozannie, który zmusił właściciela FCU Politehnica Timișoara zmienić nazwę i używać innych kolorów. Dlatego w 2007 roku klub Mariana Iancu zmienił nazwę na FC Politehnica 1921 Știința Timișoara. Jednak Trybunał Arbitrażu Sportowego uznał, że nowa nazwa nadal łatwo można pomylić z nazwą klubu z IV ligi, dając termin zmiany nazwy do dnia 30 czerwca 2008 roku, w przeciwnym razie klub nie może uczestniczyć w Pucharze UEFA w sezonie 2007/08. W związku z tym, klub był przemianowany na FC Timișoara i zmienił barwy klubowe na fioletowo-biało-czarne.

W 2011 Trybunał Konstytucyjny Rumunii odrzucił odwołanie dokonane przez Claudio Zambona o uznanie włoskiego biznesmena jako prawowitego właściciela klubu Politehnika i stwierdził, że wszystkie prawa do klubu należą do Uniwersytetu Politechnicznego w Timișoarze.

W lutym 2011 roku Sąd Apelacyjny orzekł, że klub Zambona SC Football Club Politehnica Timișoara SA nie może używać klubowych rekordów, koloru i nazwy, które pozostają własnością klubu piłkarskiego Asociației Fotbal Club Politehnica Timișoara, właścicielem którego jest Marian Iancu i od sezonu 2010–2011 będzie uprawniony do korzystania z nowej nazwy.

  • Występy w ekstraklasie po 2002:
    • 2002-2003 – miejsce 14. (zespół utrzymał się w lidze, dzięki wygranym barażom)
    • 2003-2004 – miejsce 8.
    • 2004-2005 – miejsce 6.
    • 2005-2006 – miejsce 8.
    • 2006-2007 – miejsce 7.
    • 2007-2008 – miejsce 6.
    • 2008-2009 – miejsce 2.
    • 2009–2010 – miejsce 5.
    • 2010–2011 – miejsce 2.

W sezonie 2010/11 pomimo zajęcia drugiego miejsca w Lidze I klub został zdegradowany do Liga II ze względu na długi finansowe.

W sezonie 2011/12 klub zajął pierwsze miejsce w Serii 2 Ligi II, ale z powodu problemów finansowych nie otrzymał licencji i 3 września 2012 został rozformowany.

Do Timișoary przeniósł się klub ACS Recaș i został przemianowany ACS Poli Timișoara, ale fani postanowili wspierać amatorską drużynę Uniwersytetu Politechnicznego, ASU Politehnica Timișoara.

Sukcesy edytuj

Stadion edytuj

Osobny artykuł: Stadion Dan Păltinișanu.

Stadion imienia Dana Păltinișana został zbudowany w 1960 roku. Może pomieścić 32 tysiące widzów i jest drugim pod względem wielkości – po Narodowym w Bukareszcie – stadionem w Rumunii.

Jego patron Dan Păltinișan (1951-1995), piłkarz, występujący na pozycji obrońcy, był wychowankiem (urodził się w Timișoarze) i przez dziesięć lat zawodnikiem Politehniki.

Trenerzy edytuj

Europejskie puchary edytuj

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Liga Mistrzów edytuj

Sezon Runda Klub Dom Wyjazd Ogólnie
2009/10 3Q   Szachtar Donieck 0–0 2–2 2–2, w.
PO   VfB Stuttgart 0–2 0–0 0–2

Puchar Zdobywców Pucharów edytuj

Sezon Runda Klub Dom Wyjazd Ogólnie
1980/81 1R   Celtic F.C. 1–0 1–2 2–2, w.
2R   West Ham United 1–0 0–4 1–4
1981/82 Q   1. FC Lokomotive Leipzig 2–0 0–5 2–5

Puchar UEFA/Liga Europy edytuj

Sezon Runda Klub Dom Wyjazd Ogólnie
1978/79 1R   MTK Hungária FC 2–0 1–2 3–2
2R   Budapest Honved FC 2–0 0–4 2–4
1990/91 1R   Atlético Madryt 2–0 0–1 2–1
2R   Sporting CP 2–0 0–7 2–7
1992/93 1R   Real Madryt 1–1 0–4 1–5
2008/09 1R   Partizan 1–2 0–1 1–3
2009/10 Grupa A   AFC Ajax 1–2 0–0 4. miejsce
  Dinamo Zagrzeb 0–3 2–1
  RSC Anderlecht 0–0 1–3
2010/11 3Q   Myllykosken Pallo-47 3–3 2–1 5–4
PO   Manchester City 0–1 0–2 0–3

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Politehnica_Timișoara&oldid=67466785”