Polska Żegluga Bałtycka

Armator morski

Polska Żegluga Bałtycka (skr. PŻB, inna nazwa Polferries) – polskie przedsiębiorstwo armatorskie z siedzibą w Kołobrzegu. Początkowo było to przedsiębiorstwo państwowe, a następnie przekształcono je w jednoosobową spółkę skarbu państwa. Obsługuje połączenia promowe pomiędzy Polską a Szwecją oraz Danią.

Polska Żegluga Bałtycka SA
Ilustracja
Państwo

 Polska

Adres

ul. Portowa 41
78-100 Kołobrzeg

Data założenia

31 stycznia 1976

Forma prawna

spółka akcyjna

Prezes

Andrzej Madejski od 15.04.2021[1]

Nr KRS

0000011871

Zatrudnienie

800 osób (2006)

Dane finansowe
Kapitał zakładowy

40 496 800,00 PLN

Położenie na mapie Kołobrzegu
Mapa konturowa Kołobrzegu, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Polska Żegluga Bałtycka SA”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Polska Żegluga Bałtycka SA”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Polska Żegluga Bałtycka SA”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Polska Żegluga Bałtycka SA”
Ziemia54°10′58,4″N 15°33′25,3″E/54,182889 15,557028
Strona internetowa

Pion lądowy firmy reprezentuje tzw. spółka matka, na którą składają się centrala w Kołobrzegu, dwa biura podróży (w Warszawie i Szczecinie), biuro promowe w Świnoujściu oraz biuro sprzedaży w Gdańsku. Zasadniczy trzon przedsiębiorstwa tworzą cztery spółki-córki, trzy z nich są właścicielami promów, czwarta prowadzi działalność na terenie Skandynawii jako Polferries AB. Przedsiębiorstwo to, oprócz żeglugi promowej, zajmuje się również organizacją wyjazdów turystycznych. Realizuje wycieczki do Danii, Szwecji, Norwegii i Finlandii, organizuje pobyty wypoczynkowe, w tym również dla amatorów turystyki kwalifikowanej, np.: wędkarzy, rowerzystów czy amatorów połowów raków.

Aktualnie obsługiwane połączenia i pływające na nich statki edytuj

Obecnie Polferries eksploatuje następujące promy:

Jednostka W służbie od Linia (-e)
 
MF Wawel
15 lutego 2005 GdańskNynäshamn
 
MV Baltivia
11 stycznia 2007 ŚwinoujścieYstad
 
MF Mazovia
2015 ŚwinoujścieYstad
 
MF Cracovia
2017 ŚwinoujścieYstad
 
MF Nova Star
2018 GdańskNynäshamn

W grudniu 2014 roku Polferries zakupiło od włoskiego armatora Grimaldi Lines prom Euroferry Brindisi, który przemianowało na MF Mazovia. W I połowie 2015 r. Mazovia przeszła w Szczecinie remont i przebudowę, po którym od 15 czerwca roku 2015 zaczęła planowo obsługiwać połączenie Świnoujście – Ystad w miejsce promu Wawel, który rozpoczął obsługę połączenia Gdańsk – Nynäshamn. Obsługujący dotąd to połączenie prom MF Scandinavia w styczniu 2015 został sprzedany na wody Morza Śródziemnego greckiemu armatorowi Ventouris Ferries, a nowa nazwa jednostki to Rigel II[2].

Na przełomie marca-kwietnia 2018 na linii Gdańsk – Nynäshamn przewidywane jest wprowadzenie nowej jednostki o nazwie Nova Star, wybudowanej w 2011 r. w stoczni ST Marine w Singapurze[3].

Historia edytuj

 
MF Wawel i MF Pomerania przed Terminalem Promowym Świnoujście

Firma została powołana do życia w dniu 31 stycznia 1976 Zarządzeniem nr 8 Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej. Decyzja ta była podyktowana wyłącznie względami politycznymi. Oficjalnym powodem powstania była strategia mająca na celu tzw. aktywizację gospodarczą Pomorza Środkowego. Siedziba firmy została wyznaczona w Kołobrzegu, a pierwszym dyrektorem został Jan Szymański. Zarządzeniem Nr 23 Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej z dnia 8 marca 1977 firma zaczęła wykonywać usługi związane z obsługą promów, pasażerów i ładunków na przystaniach promowych w Gdańsku i Świnoujściu. W związku z tym 1 kwietnia 1977 roku nowo powstałe przedsiębiorstwo przejęło od PLO 4 promy pasażersko-samochodowe: MF Gryf (1962), MF Skandynawia, MF Wawel (1965) i MF Wilanów (1966). Zarząd Portu Gdańsk przekazał przystań promową w Gdańsku, a Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście przystań promową w Świnoujściu. Do pracy w PŻB przeszli marynarze z PLO oraz PŻM, dzięki temu utrzymano istniejącą już na rynku markę Polferries. 31 grudnia 1992 przekształcono Polską Żeglugę Bałtycką z przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną.

Od 1997 firma wprowadziła procedury Międzynarodowego Kodeksu Zarządzania Bezpieczną Eksploatacją Statków i Zapobieganiu Zanieczyszczeniom – tzw. ISM Code, oraz uzyskała certyfikat ISO 9002. Pełne wdrożenie ISM Code nastąpiło w 1998 roku. Rok 2001 był okresem gruntownej restrukturyzacji finansowej i organizacyjnej firmy – ze struktury przedsiębiorstwa wyłączono oba terminale promowe (w Świnoujściu i Gdańsku) oraz sprzedano nowoczesny prom HSC Boomerang.

Prywatyzacja edytuj

Od jesieni 2009 Ministerstwo Skarbu Państwa próbuje sprzedać akcje przedsiębiorstwa. Początkowo bez wielkich efektów, w 2. połowie 2010 roku zaawansowane negocjacje prowadzone były z duńskim przedsiębiorstwem promowym DFDS. Przedstawiciel potencjalnego nabywcy mówi o 91–92 proc. pakiecie akcji[4].

W roku 2014 procedura prywatyzacyjna została wszczęta ponownie. O zakup akcji PŻB ubiegało się siedem firm[5]. Na początku 2015 roku Ministerstwo Skarbu skróciło listę firm, które mogłyby brać udział w procesach przetargowych w celu kupna przewoźnika. Swoją ofertę kupna złożyła również Żegluga Polska S.A. (spółka zależna Polskiej Żeglugi Morskiej), jednak nie została dopuszczona do rozmów. W kontekście działań prywatyzacji słychać głosy sprzeciwu związków zawodowych, które nie zgadzają się z obecnie prowadzoną polityką MSP[6]. 27 stycznia 2015 sprzeciw wobec planów sprzedaży PŻB zgłosił także Sejmik Województwa Zachodniopomorskiego[7]. 29 stycznia 2015 roku Ministerstwo Skarbu Państwa wydało oświadczenie w sprawie prywatyzacji PŻB. Dopuściło w nim możliwość powstrzymania prywatyzacji, jak również oświadczyło, że polskie firmy żeglugowe nie podtrzymały zainteresowania przejęciem PŻB.[8] Jednak w połowie lutego 2015 roku Polska Żegluga Morska zadeklarowała, że opracuje plan konsolidacji obu firm[9].

Promy edytuj

W barwach PŻB pływały między innymi promy:

Linie promowe edytuj

Czartery edytuj

Żegluga towarowa edytuj

Oprócz żeglugi promowej świadczyła ponadto usługi trampingowe bliskiego zasięgu oraz eksploatowała port w Kołobrzegu. Żeglugę towarową realizowały statki typu roro:

Oprócz dużych statków w przedsiębiorstwie istniała flotylla maleńkich tzw. kołmaxów (statków mogących zawijać do portu macierzystego armatora, tj. Kołobrzegu): Goplana, Krasnal, Nimfa, Świetlik, Rusałka, Hajnówka, Ruciane, Barlinek, Ina, Ner, Soła, Krutynia, Orla, Odra. Małe kabotażowce (tzw. paragrafowce) w Polsce obsługiwały m.in. następujące małe porty: Kołobrzeg, Darłowo, Ustka, Łeba.

Osiągnięcia edytuj

  • 1997 otrzymanie certyfikatu zarządzania jakością ISO 9002
  • do kwietnia 2003 przewieziono ponad 11 mln pasażerów od początku istnienia firmy
  • 2003 Polferries otrzymuje nagrodę Bursztynowej Kaczki, przyznawaną przez Krajową Izbę Gospodarki Morskiej
  • 17 maja 2004 w XIV Edycji Konkursu – Godło Promocyjne Teraz Polska w kategorii: promowe przewozy pasażerskie i ładunkowe
  • w 2015 z połączenia Gdańsk – Nynäshamn skorzystało 115 tys. podróżnych[10].

Przypisy edytuj

  1. Organy Spółki. PŻB S.A.. [dostęp 2016-01-27].
  2. Już nie Scandinavia, GospodarkaMorska.pl, 26.01.2015 [dostęp 2015-01-27].
  3. Joanna Wiśniowska Na wiosnę nowy prom na linii Gdańsk-Nynaeshamn
  4. Duńczycy chcą kupić (prawie) całą PŻB. Gazeta.pl, 5.07.2010 [dostęp 31.01.2015].
  5. Aż siedem firm chce kupić Polską Żeglugę Bałtycką w Kołobrzegu, PortalMorski.pl, 14.12.2014 [dostęp 31.01.2015].
  6. Prywatyzacja PŻB. etransport.pl. [dostęp 2015-01-28].
  7. Sejmik murem za PŻB. 24Kurier.pl, 2015-01-27. [dostęp 2015-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)].
  8. Stanowisko Ministerstwa Skarbu Państwa w sprawie prywatyzacji PŻB, PortalMorski.pl, 29.01.2015 [dostęp 31.01.2015].
  9. Sprawa PŻB. Będzie plan konsolidacji polskich armatorów promowych?, Radio Szczecin, 16.02.2015 [dostęp 18.02.2015].
  10. Michał Jamroż: Prom wygrywa z samolotem. Coraz chętniej pływamy do Szwecji. trojmiasto.wyborcza.pl, 2016-01-28.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj