Ekstraliga polska w hokeju na lodzie

1. poziom rozgrywek ligowych w hokeju na lodzie mężczyzn w Polsce
(Przekierowano z Polska Liga Hokejowa)

Ekstraliga – od sezonu 1955/56 do sezonu 2012/13 najwyższa w hierarchii klasa męskich ligowych rozgrywek hokeja na lodzie w Polsce, będąca jednocześnie najwyższym szczeblem centralnym (I poziomem ligowym). Zmagania w jej ramach toczyły się cyklicznie (co sezon), systemem kołowym od edycji 1983/84 z fazą play-off na zakończenie każdego z sezonów i przeznaczone były dla najlepszych polskich drużyn klubowych. Ich triumfator zostawał mistrzem Polski, zaś najsłabsze zespoły relegowane były na II szczebel ligowy. W latach 1955–2013 rozgrywki o mistrzostwo Polski były organizowane i zarządzane przez Polski Związek Hokeja na Lodzie (PZHL). Od 1955 r. do 1999 r. formalnie pod nazwą I liga (zwyczajowo nazywana Ekstraligą, bądź Ekstraklasą), zaś od sezonu 1999/00 do sezonu 2012/13 oficjalnie nazywana Polską Ligą Hokejową.

Ekstraliga
I liga
Polska Liga Hokejowa
Państwo

 Polska

Oficjalny skrót

PLH

Dyscyplina

Hokej na lodzie

Organizator rozgrywek

PZHL

Data założenia

1955

Założyciel

PZHL

Poprzednia nazwa

I liga (do sezonu 1998/99)
Polska Liga Hokejowa
(od sezonu 1999/00)

Przekształcona
na zawodową

nigdy

Data rozwiązania

8 maja 2013

Nowa nazwa

Polska Hokej Liga

Partner TV

Wizja TV (Wizja Sport)
TVP Sport

Rozgrywki
Liczba drużyn

od 8 do 14

Zwycięzca

Mistrz Polski

Niższy poziom ligowy

I liga polska

Puchary

Puchar Polski
Puchar Europy
Puchar Kontynentalny

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Legia Warszawa
(I liga 1955/56)
Unia Oświęcim
(PLH 1999/00)

Ostatni zwycięzca

Cracovia (2012/13)

Najwięcej zwycięstw

Podhale Nowy Targ (19)

Strona internetowa

8 maja 2013, na mocy umowy, PZHL przekazał organizację i zarządzanie ligowymi rozgrywkami najwyższego szczebla nowo powołanemu podmiotowi o nazwie Polska Hokej Liga Sp. z o.o.[1], a od sezonu 2013/14 noszą one nazwę Polska Hokej Liga.

Historia edytuj

Od pierwszego w historii sezonu zmagań o tytuł mistrza Polski (tj. 1925/26) do edycji 1954/55 zmagania, mające na celu wyłonienie najlepszej drużyny hokejowej w Polsce toczyły się dwuetapowym systemem nieligowym. W pierwszej fazie MP wszystkie zespoły walczyły w poszczególnych okręgach (w ich skład wchodziły po dwa lub trzy województwa), a najlepsze ekipy uzyskiwały awans do centralnego turnieju finałowego MP. Odbywał się on w mieście jednego z uczestników, a jego zwycięzca otrzymywał tytuł mistrzowski. Co prawda w okresie międzywojennym pojawiały się koncepcje powołania nowoczesnej ligi (najbliżej ku temu było w 1938 r., gdy z powodu planowanej reformy systemu na ligowy zrezygnowano nawet z przeprowadzenia mistrzostw Polski), jednak nigdy nie udało się ich zrealizować (po 1939 r. przeszkodził temu z kolei wybuch II wojny światowej).

Wszystko uległo zmianie w 1955 r., gdy Polski Związek Hokeja na Lodzie podjął decyzję o gruntownej reformie systemu rozgrywek o MP i utworzeniu systemu ligowego I i II szczebla. Pierwszy z nich stanowiła I liga, zwyczajowo nazywana ekstraklasą, zaś kolejnym była II liga. Rywalizację w nowej formule zainaugurowano w sezonie 1955/56 w 8-zespołowej lidze, a do premierowej rywalizacji zostało zakwalifikowanych 6 najlepszych drużyn sezonu 1954/55: CWKS Warszawa, Gwardia Bydgoszcz, Górnik Stalinogród, Pomorzanin Toruń, Gwardia Stalinogród, Podhale Nowy Targ, a ponadto ŁKS Łódź i Start Stalinogród. Pierwszym ligowym mistrzem Polski został najlepszy polski zespół hokejowy lat 50. – Legia Warszawa, która tytuł wywalczyła z kompletem punktów (14 zwycięstw w 14 meczach) i bilansem bramkowym 130:17, natomiast pierwszym spadkowiczem okazała się Gwardia Stalinogród.

Przed sezonem 2009/10 nastąpiły kolejne zmiany w rozgrywkach. Dla uatrakcyjnienia I ligi wprowadzono bonus dla dwóch najlepszych zespołów pierwszej rundy – miały dołączyć do ekstraligi. Bonus wywalczyły: KTH Krynica i Polonia Bytom z tym, że Polonia nie zdecydowała się na grę w Ekstralidze. Wakującego miejsca nie zajęła żadna z pozostałych drużyn pierwszoligowych. W nowej, 11-drużynowej ekstralidze nastąpił podział na grupy „lepszą” i „gorszą”. W grupie lepszej rywalizowało 6 zespołów, dwie najlepsze z grupy gorszej (5 ekip) po drugiej rundzie dołączały do lepszej szóstki. W ten sposób tworzone były 4 pary przed rozgrywkami finałowymi play-off. Ekstraligę pierwotnie miały opuścić zespoły z miejsc jedenastego i dwunastego, jednak po rezygnacji Polonii spadek dotyczył tylko ostatniej, jedenastej drużyny. W fazie zasadniczej tej edycji Cracovia zdobyła 104 punkty w 48 meczach, wyrównując tym samym rekord Dworów Unii Oświęcim z sezonu 2002/03. Najwyższy procent zdobytych punktów należy do Podhala Nowy Targ, które w edycji 1976/77 z 44 spotkań sezonu zasadniczego wygrało 36, a 3 zremisowało kończąc rywalizację z 75 "oczkami". Jednak wówczas za zwycięstwo przyznawano 2 punkty, a za remis 1 punkt. Po podliczeniu punktów według zasad, które obowiązują od sezonu 2001/02, gdy za zwycięstwo drużyna otrzymuje 3 punkty, Podhale uzyskałoby 121 punktów. W tym sezonie zawodnicy Podhala ustanowili również rekord w liczbie zdobytych goli pokonując bramkarzy rywali 312 razy.

Od 1971 r. najlepszy zawodnik ligowy, wybrany w plebiscycie, otrzymuje nagrodę – Złoty Kij.

Transmisje telewizyjne ze spotkań PLH od 2006 r. prowadziła TVP Sport[2], a wcześniej – Wizja TV i Wizja Sport (w latach 1998–2002).

26 kwietnia 2013 PZHL powołał Polską Hokej Ligę Sp. z o.o. celem organizacji i zarządzania ligą zawodową[3].

Lista sezonów edytuj

(Uwaga! Lista nie jest równoznaczna z listą mistrzów Polski)

Sezon Mistrz Wicemistrz 3. miejsce Sezon zasadniczy
I liga/Ekstraliga
1956 Legia Warszawa Górnik Katowice Start Katowice
1957 Legia Warszawa Górnik Katowice KTH Krynica
1958 Górnik Katowice Legia Warszawa Podhale Nowy Targ
1959 Legia Warszawa Górnik Katowice ŁKS Łódź
1960 Górnik Katowice Legia Warszawa Podhale Nowy Targ
1961 Legia Warszawa Górnik Katowice Podhale Nowy Targ
1962 Górnik Katowice Legia Warszawa Podhale Nowy Targ
1963 Legia Warszawa Podhale Nowy Targ Górnik Katowice
1964 Legia Warszawa Podhale Nowy Targ Polonia Bydgoszcz
1965 GKS Katowice Legia Warszawa Polonia Bydgoszcz
1966 Podhale Nowy Targ Legia Warszawa GKS Katowice
1967 Legia Warszawa GKS Katowice Pomorzanin Toruń
1968 GKS Katowice Pomorzanin Toruń Podhale Nowy Targ
1969 Podhale Nowy Targ GKS Katowice Pomorzanin Toruń
1970 GKS Katowice Podhale Nowy Targ Baildon Katowice
1971 Podhale Nowy Targ Naprzód Janów ŁKS Łódź
1972 Podhale Nowy Targ Baildon Katowice Naprzód Janów
1973 Podhale Nowy Targ Naprzód Janów Baildon Katowice
1974 Podhale Nowy Targ Baildon Katowice Naprzód Janów
1975 Podhale Nowy Targ Baildon Katowice GKS Katowice
1976 Podhale Nowy Targ Baildon Katowice Naprzód Janów
1977 Podhale Nowy Targ Naprzód Janów Baildon Katowice
1978 Podhale Nowy Targ Zagłębie Sosnowiec Naprzód Janów
1979 Podhale Nowy Targ Zagłębie Sosnowiec ŁKS Łódź
1980 Zagłębie Sosnowiec Podhale Nowy Targ ŁKS Łódź
1981 Zagłębie Sosnowiec Podhale Nowy Targ GKS Tychy
1982 Zagłębie Sosnowiec Podhale Nowy Targ Naprzód Janów
1983 Zagłębie Sosnowiec Polonia Bytom GKS Tychy
1984 Polonia Bytom Zagłębie Sosnowiec Podhale Nowy Targ
1985 Zagłębie Sosnowiec Polonia Bytom Podhale Nowy Targ
1986 Polonia Bytom Podhale Nowy Targ Naprzód Janów
1987 Podhale Nowy Targ Polonia Bytom Naprzód Janów
1988 Polonia Bytom GKS Tychy Zagłębie Sosnowiec
1989 Polonia Bytom Naprzód Janów Podhale Nowy Targ
1990 Polonia Bytom Podhale Nowy Targ Zagłębie Sosnowiec
1991 Polonia Bytom Unia Oświęcim Podhale Nowy Targ
1992 Unia Oświęcim Naprzód Janów Podhale Nowy Targ
1993 Podhale Nowy Targ Unia Oświęcim Polonia Bytom
1994 Podhale Nowy Targ Unia Oświęcim GKS Katowice
1995 Podhale Nowy Targ Unia Oświęcim GKS Katowice
1996 Podhale Nowy Targ Unia Oświęcim TTH Toruń
1997 Podhale Nowy Targ Unia Oświęcim GKS Katowice
1998 Unia Oświęcim Podhale Nowy Targ GKS Katowice
1999 Unia Oświęcim KTH Krynica Podhale Nowy Targ
Polska Liga Hokejowa
2000 Unia Oświęcim Podhale Nowy Targ KTH Krynica
2001 Unia Oświęcim GKS Katowice Polonia Bytom
2002 Unia Oświęcim GKS Katowice GKS Tychy
2003 Unia Oświęcim GKS Katowice Stoczniowiec Gdańsk Unia Oświęcim
2004 Unia Oświęcim Podhale Nowy Targ GKS Tychy Unia Oświęcim
2005 GKS Tychy Unia Oświęcim Cracovia Unia Oświęcim
2006 Cracovia GKS Tychy Podhale Nowy Targ Cracovia
2007 Podhale Nowy Targ GKS Tychy Cracovia Cracovia
2008 Cracovia GKS Tychy Podhale Nowy Targ GKS Tychy
2009 Cracovia GKS Tychy Podhale Nowy Targ Podhale Nowy Targ
2010 Podhale Nowy Targ Cracovia GKS Tychy Cracovia
2011 Cracovia GKS Tychy Unia Oświęcim Cracovia
2012 KH Sanok Cracovia Unia Oświęcim STS Sanok
2013 Cracovia JKH GKS Jastrzębie GKS Tychy STS Sanok
Zobacz: Polska Hokej Liga

Bilans klubów edytuj

Liczba tytułów Klub Lata triumfów
19 Podhale Nowy Targ 1966, 1969, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1987, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 2007, 2010
13 Legia Warszawa 1933, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1959, 1961, 1963, 1964, 1967
10 Cracovia 1937, 1946, 1947, 1948, 1949, 2006, 2008, 2009, 2011, 2013
8 Unia Oświęcim 1992, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004
6 Górnik Katowice/GKS Katowice 1958, 1960, 1962, 1965, 1968, 1970
6 Polonia Bytom 1984, 1986, 1988, 1989, 1990, 1991
5 AZS Warszawa 1927, 1928, 1929, 1930, 1931
5 Zagłębie Sosnowiec 1980, 1981, 1982, 1983, 1985
1 Pogoń Lwów 1933
1 AZS Poznań 1934
1 Czarni Lwów 1935
1 Dąb Katowice 1939
1 KTH Krynica 1950
1 GKS Tychy 2005
1 KH Sanok 2012

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj