Polski Kontyngent Wojskowy w Pakistanie
Polski Kontyngent Wojskowy w misji pomocy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Islamskiej Republice Pakistanu (PKW Pakistan) – wydzielony komponent Sił Zbrojnych RP, przeznaczony do pomocy inżynieryjnej po trzęsieniu ziemi w Kaszmirze, w latach 2005-2006.
 NATO Operacja Swift Relief
| |
 Pakistan | |
| Historia | |
| Państwa wystawiające | |
|---|---|
| Państwa mandatowe | |
| Decyzja o użyciu |
20 października 2005 |
| Rozpoczęcie misji |
8 listopada 2005 |
| Zakończenie misji |
10 stycznia 2006 |
| Liczba zmian |
1 |
| Dowódcy | |
| Pierwszej zmiany |
ppłk Andrzej Rosa |
| Organizacja | |
| Typ |
inżynieryjny |
| Podporządkowanie | |
| Skład |
Kompania inżynieryjna, pluton ochrony, NSE |
| Liczebność |
140 żołnierzy |
| Dyslokacja | |
Historia edytuj
8 października 2005 bardzo silne trzęsienie ziemi dotknęło pakistańską część spornego Kaszmiru (pogranicze Pakistanu, Indii, Afganistanu i Chin). Na prośbę rządu pakistańskiego 11 października 2005 NATO rozpoczęło operację Swift Relief, mającą na celu udzielenie niezbędnej pomocy humanitarnej oraz wsparcie w odbudowie zrujnowanego regionu. Do Pakistanu skierowano Siły Odpowiedzi (SON), w skład których wszedł komponent lotniczy (dowodzony przez Francję, z udziałem Luksemburga i Niemiec) i komponent lądowy (dowodzony przez Hiszpanię), obejmujący 3 kompanie inżynieryjne (z Hiszpanii, Polski i Włoch), szpital polowy (dowodzony przez Holandię, z udziałem personelu z Czech, Francji, Portugalii i Wielkiej Brytanii), 4 zespoły uzdatniania wody (trzy z Hiszpanii, jeden z Litwy) i 2 zespoły współpracy cywilno-wojskowej (z Francji i Słowenii)[1].
Do udziału w operacji Swift Relief skierowany został Polski Kontyngent Wojskowy, sformowany na bazie polskiego wkładu w 5. zestaw SON. PKW Pakistan liczył 140 żołnierzy i pracowników wojska pod dowództwem ppłk. Andrzeja Rosy, trzon kontyngentu stanowiła kompania inżynieryjna ze składu 1 Brygady Saperów. Jako pierwsza w rejon operacji dotarła Grupa Rekonesansowo-Przygotowawcza (29 października), mająca za zadanie sprawdzenie terenu. Po niej 8 listopada przybyła reszta kontyngentu, a w tym czasie 15 transportami lotniczymi Amerykanie przywieźli 900 ton niezbędnego sprzętu i zapasów, w tym 54 kontenery mieszkalne, 35 kontenerów technicznych oraz 61 pojazdów[2].
Siły NATO stacjonowały w Camp Dragon (której przygotowanie było pierwszym zadaniem Polaków), skąd operowały w mieście Bagh – jednym z najbardziej zniszczonych podczas kataklizmu. Głównie działania sojuszniczego batalionu inżynieryjnego polegały tam na:
- budowie ujęć wody pitnej,
- budowie tymczasowych schronień,
- dostarczaniu pomocy humanitarnej,
- odbudowywaniu zniszczonych mostów,
- rozbiórce i odgruzowywaniu zrujnowanych budynków[3].
Ostatecznie operacja NATO zakończyła się pełnym sukcesem, a polski kontyngent 10 stycznia 2006 zakończył wykonywanie zadań mandatowych i 8 lutego ostatni żołnierze wrócili do kraju. 16 lutego w Brzegu nastąpiło ich oficjalne przywitanie[4].
Struktura organizacyjna edytuj
- Dowództwo i sztab PKW – ppłk Andrzej Rosa
- kompania inżynieryjna – kpt Mariusz Ochalski (1 Brzeska Brygada Saperów)
- pluton ochrony (1 Pułk Specjalny Komandosów)
- Narodowy Element Wsparcia (10 Opolska Brygada Logistyczna)
Odznaczenia za udział w kontyngencie edytuj
-
Baretka medalu NATO za misję Swift Relief
Przypisy edytuj
- ↑ Pakistan earthquake relief operation. NATO. [dostęp 2023-07-10]. (ang.).
- ↑ Polscy żołnierze rozpoczęli misję humanitarną w Pakistanie. [dostęp 2010-05-15]. (pol.).
- ↑ Polski Kontyngent Wojskowy z misją w Pakistanie. [dostęp 2010-05-15]. (pol.).
- ↑ Przywitanie PKW Pakistan w Brzegu. [dostęp 2010-05-15]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- PKW Pakistan na stronie wojsko-polskie.pl. [dostęp 2010-05-15]. (pol.).
- Medale NATO za misję w Pakistanie. do.wp.mil.pl, 13 lutego 2007. [dostęp 2010-09-26]. (pol.).