Polski Związek Reklamowy

Polski Związek Reklamowy (PZR) – organizacja istniejąca w latach II Rzeczypospolitej 1928–1939, której statut przewidywał członkostwo konsumentów, producentów i pośredników reklamy.

Polski Związek Reklamowy
PZR
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa
ul. Krakowskie Przedmieście 50

Data założenia

4 maja 1928

Zakończenie działalności

1939

Rodzaj stowarzyszenia

organizacja konsumentów, producentów
i pośredników reklamy

Status

historyczne

Zasięg

Rzeczpospolita Polska

brak współrzędnych

Historia edytuj

Komitet Organizacyjny PZR ukonstytuował się 4 maja 1928 w Warszawie, w składzie: Zygmunt Bieberstein, Władysław Gindrych, Kazimierz Główczewski, Piotr Górecki, Zygmunt Lityński, P. Muśnicki, Tadeusz Skarzyński i Stanisław Zenon Zakrzewski. Komitet Organizacyjny powierzył następnie swe funkcje Zarządowi Tymczasowemu (Bieberstein, Główczewski, Lityński, Skarzyński i Zakrzewski). Zarząd Tymczasowy opracował projekt statutu i zorganizował sekretariat Związku, którego siedziba mieściła się w lokalu Polskiej Agencji Telegraficznej w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście 50. Po zatwierdzeniu statutu przez władze zwołano w dniu 19 listopada 1928 Walne Zgromadzenie członków PZR, które odbyło się w sali Resursy Obywatelskiej (obecnie Dom Polonii, ul. Krakowskie Przedmieście 64) w Warszawie.

Organem PZR był kwartalnik/miesięcznik „Reklama”. Pierwszy numer ukazał się w maju 1929.

Nowe władze PZR zostały wybrane 27 stycznia 1938[1][2].

Prezesi PZR
Z tym tematem związana jest kategoria: Członkowie Polskiego Związku Reklamowego.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Stanisław Zenon Zakrzewski, Na wozie i pod wozem • Autobiografia oficera wywiadowczego „Dwójki” 1890-1945, opr. Ludwik Juliusz Zakrzewski, Warszawa 2010, Agencja Wydawnicza CB Andrzej Zasieczny, ISBN 978-83-7339-081-2
  • Poradnik stosowania reklamy, Wydawnictwo Polskiej Agencji Telegraficznej, Warszawa 1938

Linki zewnętrzne edytuj