Polskie guziki wojskowe Królestwa Kongresowego
Polskie guziki wojskowe Królestwa Kongresowego - guziki używane przez żołnierzy polskich formacji wojskowych w latach 1815-1832.
Guziki generalskie i oficerskie edytuj
Polskiego orła, z jabłkiem w lewym szponie i z berłem w prawym, nosiła wyłącznie generalicja i jej adiutanci, administracja wojskowa - audytorzy, lekarze i urzędnicy Ministerium Wojny:
- generałowie - guziki srebrne,
- pozostali z administracji wojskowej - guziki białe (posrebrzane).
Guziki z labrami (obwódkami) pozostawiono oficerom (w dobie napoleońskiej guziki z labrami przysługiwały wszystkim żołnierzom).
Guziki żołnierskie edytuj
Guziki żołnierskie były wykonane z cyny i nosiły:
- numery pułków (piechota, strzelcy konni, ułani)
- Korpus Piechoty Królestwa Kongresowego
- 1 Dywizja Piechoty Królestwa Kongresowego
- 2 Dywizja Piechoty Królestwa Kongresowego
- Dywizja Strzelców Konnych Królestwa Kongresowego
- Dywizja Ułanów Królestwa Kongresowego
- płonący granat
- Gwardia Królewska
- Korpus Kadetów w Kaliszu
- Korpus Pociągu
- Korpus Żandarmerii
- armaturę, czyli skrzyżowane armaty pod płonącym granatem
- literę I:
- inwalidzi z Korpusu Inwalidów i Weteranów
- literę W:
- weterani z Korpusu Inwalidów i Weteranów
Wytwórnie guzików wojskowych edytuj
Najważniejsze wytwórnie guzików wojskowych okresu Królestwa Kongresowego:
- Ludwik Jedicke na Lesznie / w Warszawie,
- Hersz S. Magnus w Warszawie,
- Karol Mass,
- Karol Zygmunt Munchheimer,
- Samuel Munchheimer.
Guziki sprowadzano również z zagranicy, były sygnowane m.in.:
- Birmingham,
- Poniatowsky.
Po upadku powstania listopadowego zniesiono autonomie Królestwa i w obiegu były wyłącznie guziki carskie.
Bibliografia edytuj
- Wal. Bagiński, Dawne guziki polskie, Towarzystwo Numizmatyczne, Kraków 1899.
- Krzysztof Gładki, Münchheimer - historia i działalność, Łódź 2007.