Pomnik kobiet pocieszycielek w San Francisco
Pomnik kobiet pocieszycielek w San Francisco (ang. San Francisco Comfort Women Memorial) – pomnik dłuta Stevena Whyte’a , wzniesiony w 2017 roku, znajdujący się na Saint Mary's Square w San Francisco w Stanach Zjednoczonych, upamiętniający kobiety, które w czasie wojny na Pacyfiku były zmuszane do prostytucji przez siły zbrojne Cesarstwa Japonii.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Stan | |
Miejscowość | |
Miejsce |
Saint Mary's Square |
Projektant |
Steven Whyte |
Materiał |
brąz |
Całkowita wysokość |
3 m |
Data odsłonięcia | |
Położenie na mapie San Francisco ![]() | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych ![]() | |
Położenie na mapie Kalifornii ![]() | |
![]() |
Historia
edytujPomnik wzniesiono, aby upamiętnić tysiące azjatyckich kobiet i dziewcząt, które w czasie wojny na Pacyfiku zostały uprowadzone ze swoich domów i zmuszone do prostytucji w wojskowych domach publicznych przeznaczonych dla żołnierzy i marynarzy Cesarstwa Japonii. Pomysłodawcą i fundatorem pomnika była wieloetniczna koalicja społeczna o nazwie ‘Comfort Women’ Justice Coalition[1]. Ogłosiła ona otwarty konkurs na projekt upamiętnienia. Spośród nadesłanych propozycji, jury złożone z aktywistów i zawodowych artystów wybrało projekt autorstwa kalifornijskiego rzeźbiarza Stevena Whyte’a[2].
Pomnik został odsłonięty 22 września 2017 roku[2]. Wzniesiono go na Saint Mary's Square – parku i placu, które znajdują się przy California Street w San Francisco, na pograniczu między dzielnicą finansową a dzielnicą tradycyjnie zamieszkiwaną przez azjatyckich imigrantów (Chinatown )[3][4].
Pomnik jest niekiedy określany mianem Column of Strenght (pol. „Kolumna Siły”)[5].
W październiku 2018 roku, w reakcji na odsłonięcie pomnika, japońska Osaka zerwała obowiązujące od blisko 60 lat porozumienie o partnerstwie z San Francisco[6]. W liście otwartym do burmistrz San Francisco, London Breed , burmistrz Osaki Hirofumi Yoshimura stwierdził, że pomnik rozpowszechnia „jednostronne i nie poparte dowodami” spojrzenie na historię „pocieszycielek”. Dodał jednocześnie, że „kwestia seksu na polu bitwy nie jest zjawiskiem dotyczącym wyłącznie byłej japońskiej armii”, stąd niesprawiedliwym jest „wytykanie i krytykowanie wyłącznie Japonii”[7].
Opis
edytujPomnik ma wysokość około 10 stóp (ok. 3 metry)[1]. Jest wykonany z brązu. Przedstawia troje dziewcząt stojących na piedestale, zwróconych do siebie plecami i trzymających się za ręce. Nieopodal piedestału stoi starsza kobieta, która spogląda na dziewczęta. Rzeźby dziewcząt symbolizują trzy okupowane przez Japonię kraje – Koreę, Chiny i Filipiny – z których tysiące kobiet zostało zmuszonych do pracy w wojskowych domach publicznych. Rzeźba starszej kobiety przedstawia natomiast Kim Hak-sun – Koreankę, która jako pierwsza przerwała zmowę milczenia, publicznie opowiadając o swoich przeżyciach w japońskiej niewoli[8].
Wszystkie cztery rzeźby pokrywa patyna. U podstawy jest ona najciemniejsza, lecz stopniowo blaknie, aby na twarzach kobiet rozjaśnić się całkowicie. Według zamysłu autora ma to symbolizować zarówno uwolnienie się ofiar od ciężaru tragicznej przeszłości, jak i ujawnienie prawdy o ich cierpieniach. Jasna patyna pokrywa także dłonie dziewcząt, symbolizując solidarność „pocieszycielek” w obliczu przemocy i niesprawiedliwości, które je spotkały[8].
Na pomniku widnieje inskrypcja o treści:[9]
Pomnik ten jest świadectwem cierpienia setek tysięcy kobiet i dziewcząt, eufemistycznie nazywanych „pocieszycielkami”, które zostały zmuszone do niewolnictwa seksualnego przez japońskie siły zbrojne w 13 krajach regionu Azji i Pacyfiku w latach 1931–1945.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Myadar i Davidson 2021 ↓, s. 348.
- ↑ a b The Making of the Monument. remembercomfortwomen.org. [dostęp 2024-11-15]. (ang.).
- ↑ Myadar i Davidson 2021 ↓, s. 362.
- ↑ Directions. remembercomfortwomen.org. [dostęp 2024-11-15]. (ang.).
- ↑ Myadar i Davidson 2021 ↓, s. 348, 362.
- ↑ Myadar i Davidson 2021 ↓, s. 347.
- ↑ Li 2022 ↓, s. 89–90.
- ↑ a b Myadar i Davidson 2021 ↓, s. 362–363.
- ↑ Myadar i Davidson 2021 ↓, s. 363.
Bibliografia
edytuj- Lin Li. “Comfort Women” Memorials at the Crossroads of Ultranationalist, Feminist, and Decolonial Critiques: Triangulating Japan, South Korea, and the United States. „Frontiers: A Journal of Women Studies”. 43 (3), 2022. ISSN 1536-0334. (ang.).
- Orhon Myadar, Ronald A. Davidson. Remembering the ‘comfort women’: geographies of displacement, violence and memory in the Asia-Pacific and beyond. „Gender, Place & Culture”. 28 (3), 2021. ISSN 1360-0524. (ang.).