Port przeładunkowy paliw płynnych we Wrocławiu

Port przeładunkowy paliw płynnych, port paliwowy – dawny rzeczny port przeładunkowy położony przy Kanale Żeglugowym, około 350 m przed mostami Bolesława Chrobrego[1], we Wrocławiu, na osiedlu Swojczyce. W miejscu, w którym zlokalizowano nabrzeże, w ciągu kanału wodnego znajduje się basen portowy[a]. Zlokalizowany jest na prawym jego brzegu. Port oddalony jest od bazy paliw około 500 m[1].

Port Przeładunkowy Paliw Płynnych
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Typ portu

śródlądowy

Data powstania

1923 (przystańnabrzeże)
1931–1934 (port rzeczny)

Adres bosmanatu

Wrocław, ul. Betonowa (ob. ul. Marco Polo)

Liczba nabrzeży

1

Długość nabrzeży

143 m

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, po prawej znajduje się punkt z opisem „Port Przeładunkowy Paliw Płynnych”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Port Przeładunkowy Paliw Płynnych”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Port Przeładunkowy Paliw Płynnych”
Ziemia51°06′40″N 17°06′58″E/51,111111 17,116111

Historia edytuj

Początkowo, począwszy od budowy bazy magazynowej paliw płynnych, istniała w tym miejscu przystań, oparta o istniejące nabrzeże. W latach 1931–1934 port przebudowano i rozbudowano. W ramach robót hydrotechnicznych wykonano nabrzeże w postaci ściany stalowej oraz wydzielono akwen, o długości 74,5 m i szerokości 11,5 m, mieszczący jedną barkę. Powstała także odpowiednia infrastruktura portowa, w tym przede wszystkim przepompownia[b] paliw. Istniała tu także bocznica kolejowa zakończona obrotnicą[1].

Po drugiej wojnie światowej baza wraz z portem przejęta została przez wrocławski oddział Centrali Produktów Naftowych (CPN). Następnie zrezygnowano z transportu wodnego paliw. W 1970, a później 1979, powstały projekty przystosowania portu na potrzeby nabrzeża wyładunkowego i redy postojowej barek dla składnic węgla, lecz ostatecznie z nich zrezygnowano[1].

Nabrzeże wykonane jest jako konstrukcja stalowa z grodzic typu Larsena i ma długości 143 m. Ściana oddzielająca basen portowy od kanału, wykonana również ze stalowych grodzic, ma długość 74,50 m[1].

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. niewielkie, prawostronne poszerzenie kanału, z oddzieleniem wąskiego akwenu od kanału stalową ścianką
  2. pompa tłokowa napędzana silnikiem elektrycznym

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Fundacja Otwartego Muzeum Techniki, Wrocław 2007, Budowle hydrotechniczne Wrocławskiego Węzła Wodnego. [dostęp 2009-11-20]

Linki zewnętrzne edytuj