Portal:Historia

Nauki ścisłe i przyrodnicze • Geografia • Nauki społeczne i humanistyczne • Społeczeństwo • Kultura • Historia • Religia • Sport • Technika • Polska

portal Historia

co Nowego

Wojna polsko-czeska (1345-1348) konflikt zbrojny pomiędzy Janem Luksemburskim, królem Czech i jego następcą Karolem IV a Kazimierzem III Wielkim, królem Polski o Śląsk. Bezpośrednią przyczyną było uwięzienie czeskiego następcy tronu Karola Luksemburskiego oraz późniejszy atak na polskiego sojusznika - Bolka Małego. W kwietniu lub na początku maja 1345 roku Jan Luksemburski zaatakował Bolka Małego, W czerwcu, Kazimierz spustoszył w odwecie księstwo opawskie... 29 czerwca 1345 Jan Luksemburski stanął obozem pod Wodzisławiem, a już 12 lipca 1345 r. Czesi stanęli pod Krakowem. 22 listopada 1348 roku wojna została formalnie zakończona podpisaniem pokoju namysłowskiego

Historia Europy – obejmuje historię cywilizacji ludzkiej na kontynencie europejskim od pojawienia się pierwszych ludzi, aż do czasów współczesnych Historię Europy możemy podzielić na cztery epoki historyczne: starożytność, średniowiecze, nowożytność i historię najnowszą.

dziś jest Rocznica

1 kwietnia: imieniny obchodzą m.in.: Grażyna, Irena i Jakubina; Prima aprilis
Okrągłe, pięcioletnie rocznice:

Zygmunt Stary

1548 – zmarł Zygmunt Stary, król Polski i wielki książę litewski (na portrecie Cranacha)
1753 – urodził się francuski filozof Joseph de Maistre
1873 – urodził się rosyjski kompozytor, pianista i dyrygent Siergiej Rachmaninow
1903 – urodził się Salo Landau, jeden z najlepszych holenderskich szachistów
1923 – urodził się polski pisarz i scenarzysta Bohdan Czeszko, autor scenariusza do filmu fabularnego Pokolenie (debiutu reżyserskiego Wajdy)
1968 – zmarł Lew Landau, radziecki fizyk żydowskiego pochodzenia, laureat Nagrody Nobla za badania nad nadprzewodnictwem
1993 – powstała Jastrzębska Spółka Węglowa

Portal:Historia/Ciekawostki/marzec

Portal:Historia/Zabytki/13

artykuł na Medal

Wojskowość w Polsce średniowiecznej – sposób prowadzenia wojny oraz organizacji sił zbrojnych na ziemiach polskich w okresie średniowiecza. Można o niej mówić dopiero od chwili istnienia państwowości, to jest od drugiej połowy X wieku.

Podstawowym orężem średniowiecznego rycerstwa europejskiego był miecz, a obok niego najpierw włócznia (zarówno do rzucania jak i pchnięcia), a potem kopia oraz cały arsenał dodatkowych broni od sztyletu po topór czy broń obuchową (buzdygan, buława, nadziak). Polski miecz nie różnił się od mieczy używanych na zachodzie Europy – był prosty z obusieczną głownią długości 75–130 cm, krzyżowym jelcem i półtoraręczną rękojeścią; ważył od 1,0 do 1,8 kg. Kopia rycerska, w Polsce zwana drzewem, miała od 4,5 do 5,5 m długości z grotem najczęściej czwórgraniastym i obciążeniem/przeciwwagą blisko tylca.