Portret Juliusza II
Portret Juliusza II – obraz renesansowego malarza Rafaela Santi namalowany w latach 1511–1512.
| ||
| ||
| Autor | Rafael Santi | |
| Rok wykonania | 1511 – 1512 | |
| Technika wykonania | olej na desce | |
| Rozmiar | 108 × 80,7 cm | |
| Muzeum | National Gallery w Londynie | |
Historia obrazuEdytuj
Obraz został namalowany na zlecenie papieża Juliusza II. Po jego śmierci portret wraz z innym obrazem Rafaela przedstawiającym Madonnę, został wystawiony w kościele Santa Maria del Popolo w Rzymie. Tam widział go biograf Rafaela Giorgio Vasari. W 1591 roku obraz trafił do zbiorów Scipiona Borghesea, a następnie do kolekcji angielskiej Johna Juliusa Angersteina. W 1824 roku został zakupiony przez National Gallery w Londynie.
Opis obrazuEdytuj
Obraz przedstawia papieża Juliusza II siedzącego na fotelu. Na jego twarzy Santi wiernie odtworzył rysy starego, zmęczonego, i zamyślonego człowieka. Broda papieża została zapuszczona na znak upokorzenia w latach 1511–1512 po tym, jak podczas jednej z kampanii wojskowej utracił miasto Bolonię. Zarost zgolił w 1512 roku. Ten fakt z życia papieża pozwala na określenie daty powstania dzieła. Biała broda kontrastuje z czerwonym tłem i zieloną kotarą. W prawej ręce papież trzyma arystokratyczną batystową chustę, a jego ozdobiona dłoń jest zrelaksowana. Lewa dłoń silnie zaciska poręcz fotela. Juliusz II znany był ze zmienności charakteru, z wybuchowości i gwałtowności, a zarazem z umiłowania do sztuki i architektury. Zmienne cechy papieża Rafael ujął właśnie w symbolice dłoni. Juliusz II siedzi na fotelu wykończonym dwoma żołędziami z brązu, które były osobistym godłem papieża[1].
Santiemu przypisuje się trzy obrazy – portrety papieża Juliusza II. Prócz tego w londyńskiej galerii, dwa pozostałe znajdują się w Galerii Uffizi (wł. Galleria degli Uffizi) i w Pałacu Pitti (wł. Palazzo Pitti) we Florencji. Oryginalność tych dwóch obrazów jest kwestionowana. Obraz z Uffizi jest prawdopodobnie autorstwa Tycjana. Oryginalność dzieła z galerii londyńskiej została potwierdzona m.in. przez brytyjskiego historyka Cecila Goulda. W 1969 roku podczas prac oczyszczających, odkryto zmianę dokonaną przez malarza na zielonej zasłonie, na której znajdują się ledwo widoczne wzory z kluczy papieskich i potrójnych koron. Wzory te były pierwotnie pomalowane w kolorze złotym. Santi zamalował je, przez co uznaje się go dziś za oryginał.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Rodowe imię papieża brzmiało della Rovere co po włosku znaczy dąb.
BibliografiaEdytuj
- A. Auf de Heyde, National Gallery London, wyd. HPS, 2007, ISBN 978-83-60688-44-1.