Portret trumienny Stanisława Woyszy

Portret trumienny Stanisława Woyszy z Bzowa
Autor	malarz warszawski
Data powstania	1677
Medium	olej, blacha
Wymiary	47 × 43 cm
	Miejsce przechowywania
Lokalizacja	Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Portret trumienny Stanisława Woyszy – obraz nieznanego malarza warszawskiego, namalowany na blasze ok. roku 1677. Dzieło to jest przykładem portretu trumiennego szlachty polskiej doby baroku. Portret trumienny był jednym z elementów dekoracji żałobnej stawianej przy katafalku dla uczczenia zmarłego. Malowany na blasze wizerunek osoby zmarłej umieszczano na szczycie trumny tak, by twarz zmarłego mogła spoglądać z portretu na żałobników w czasie wystawnej ceremonii pogrzebowej.

Obraz ma formę sześciokąta nieforemnego. Podstoli smoleński ubrany jest zgodnie z ówcześnie panującą modą. Głowa, inaczej niż w portrecie sarmackim, jest bez nakrycia. W lewym rogu kartusz z herbami^[a]. Dookoła kartusza inicjały: S. W.|Z. B.|P. S., co może oznaczać: Stanisław Woysza z Bzowa, Podstoli Smoleński.

Stanisław Woysza z Bzowa był podstolim smoleńskim, sekretarzem i dworzaninem królewskim. Zmarł w lutym 1677 r. Grobowiec jego przed II wojną światową znajdował się w kościele św. Marcina na Starym Mieście w Warszawie. Nieznanymi drogami portret trafił do Galerii Portretu przy pałacu w Wilanowie.

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

↑ Ród Janotów Bzowskich był bardzo liczny. Dla odróżnienia między sobą przyjmowali różne przydomki i herby, mimo że wszyscy pochodzili z jednego gniazda. I tak używali Bzowscy herbów: Kucza, Pilawa, Turzyna, Ostoja i Nowina.

Bibliografia edytuj

Malarstwo Polskie, AURIGA, Warszawa, 1984

Linki zewnętrzne edytuj

Ród Janotów Bzowskich

[1] Ród Janotów Bzowskich był bardzo liczny. Dla odróżnienia między sobą przyjmowali różne przydomki i herby, mimo że wszyscy pochodzili z jednego gniazda. I tak używali Bzowscy herbów: Kucza, Pilawa, Turzyna, Ostoja i Nowina.

[a]