Posłowie do Parlamentu Europejskiego IX kadencji
Posłowie IX kadencji do Parlamentu Europejskiego zostali wybrani w wyborach przeprowadzonych w 28 państwach członkowskich Unii Europejskiej pomiędzy 23 a 26 maja 2019. W głosowaniu wyłoniono 751 eurodeputowanych na pięcioletnią kadencję, która rozpoczęła się 2 lipca 2019[1]. W trakcie kadencji na skutek brexitu liczbę miejsc w PE IX kadencji zmniejszono do 705.
Na pierwszym posiedzeniu 3 lipca 2019 na przewodniczącego PE wybrano Davida Sassoliego z Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów[2].
Grupy polityczneEdytuj
W Parlamencie Europejskim IX kadencji przed jej rozpoczęciem powołano siedem grup politycznych[3]:
- Europejska Partia Ludowa (Chrześcijańscy Demokraci) (EPP),
- Grupa Socjalistów i Demokratów (S&D),
- Odnówmy Europę (RE),
- Grupa Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie (G / EFA),
- Tożsamość i Demokracja (ID),
- Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy (ECR),
- Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej / Nordycka Zielona Lewica (EUL / NGL).
Nadto kilkudziesięciu eurodeputowanych nie przystąpiło do żadnej z grup politycznych, pozostając posłami niezrzeszonymi[3].
Przewodniczącymi grup poselskich zostali:
- EPP: Manfred Weber (Niemcy)[4],
- S&D: Iratxe García Pérez (Hiszpania)[5],
- RE: Dacian Cioloș (Rumunia)[6],
- G / EFA: Ska Keller (Niemcy, współprzewodnicząca) i Philippe Lamberts (Belgia, współprzewodniczący)[7],
- ID: Marco Zanni (Włochy)[8],
- ECR: Ryszard Legutko (Polska, współprzewodniczący) i Raffaele Fitto (Włochy, współprzewodniczący)[9],
- EUL / NGL: Martin Schirdewan (Niemcy, tymczasowy przewodniczący)[10].
W lipcu 2019 EUL / NGL wybrała stałe władze, współprzewodniczącym grupy zostali Martin Schirdewan i Manon Aubry (Francja)[11].
Kwestia liczby i obsady mandatówEdytuj
- Hiszpania
Na początku kadencji nieobsadzone pozostały trzy mandaty uzyskane przez przedstawicieli katalońskich ugrupowań separatystycznych: aresztowanego Oriola Junquerasa (AR-ERC) oraz przebywających na emigracji Antoniego Comína i Carlesa Puigdemonta (LpE). Ich wybór został unieważniony przez hiszpańską komisję wyborczą[12], co skutkowało odwołaniami na drodze sądowej[13]. Parlament Europejski na początku stycznia 2020 uznał całą trójkę za legalnie wybranych europosłów ze skutkiem od początku kadencji[14]. Ostatecznie jednak przewodniczący PE wygasił mandat Oriola Junquerasa[15] (ze skutkiem na 2 stycznia 2020), a mandat przypadł kolejnemu kandydatowi na liście.
- Brexit i jego następstwa
W związku z planami opuszczenia UE przez Wielką Brytanię 29 marca 2019 wybory miały się odbyć w 27 pozostałych państwach członkowskich. W 2018 ustalono zatem, że 27 z 73 brytyjskich mandatów zostanie rozdzielonych między 14 krajów posiadających dotąd zbyt małą proporcjonalnie reprezentację poselską. Pozostałe 46 miejsc miało pozostać nieobsadzonych i wykorzystanych w razie ewentualnego rozszerzenia Unii Europejskiej[16][17]. Niemożność podjęcia decyzji przez władze brytyjskie co do sposobu opuszczenia UE doprowadziła tymczasowo do przesunięcia daty ustania członkostwa na 31 października 2019[18], a w konsekwencji do konieczności przeprowadzenia wyborów także w Wielkiej Brytanii. Do czasu brexitu reprezentacje parlamentarne 14 państw członkowskich nie zostały powiększone o 27 przydzielonych mandatów, a Parlament Europejski nie został zmniejszony do 705 posłów.
W związku z wystąpieniem Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej kadencji brytyjskich europosłów IX kadencji zakończyła się 31 stycznia 2020[19]. Dopiero to pozwoliło na zaprzysiężenie 27 nowych deputowanych z 14 państw członkowskich.
Deputowani według grup politycznychEdytuj
Europejska Partia LudowaEdytuj
Socjaliści i DemokraciEdytuj
Odnówmy EuropęEdytuj
Tożsamość i DemokracjaEdytuj
Zieloni/Wolny Sojusz EuropejskiEdytuj
Europejscy Konserwatyści i ReformatorzyEdytuj
Zjednoczona Lewica EuropejskaEdytuj
NiezrzeszeniEdytuj
Byli posłowie do PEEdytuj
Dodatkowe mandaty po brexicieEdytuj
Brytyjscy posłowie do PE (stan na 31 stycznia 2020)Edytuj
Zobacz teżEdytuj
- Posłowie IX kadencji w poszczególnych państwach członkowskich: austriaccy, belgijscy, brytyjscy, bułgarscy, chorwaccy, cypryjscy, czescy, duńscy, estońscy, fińscy, francuscy, greccy, hiszpańscy, holenderscy, irlandzcy, litewscy, luksemburscy, łotewscy, maltańscy, niemieccy, polscy, portugalscy, rumuńscy, słowaccy, słoweńscy, szwedzcy, węgierscy, włoscy
PrzypisyEdytuj
- ↑ Key dates ahead (ang.). europarl.europa.eu, 20 maja 2019. [dostęp 2019-07-01].
- ↑ Włoch David Sassoli nowym przewodniczącym Parlamentu Europejskiego. rmf24.pl, 3 lipca 2019. [dostęp 2019-07-03].
- ↑ a b Groups are ready, EU Parliament is ready to play (ang.). euractiv.com, 25 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-01].
- ↑ Weber re-elected EPP chief as coalition talks drag (ang.). euobserver.com, 5 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-30].
- ↑ Socialists choose Spain’s Iratxe García as group leader (ang.). politico.eu, 18 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-18].
- ↑ Ex-Romanian prime minister to lead centrist Renew Europe group (ang.). politico.eu, 19 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-30].
- ↑ Newly elected GREENS/EFA MEPS and Bureau (ang.). greens-efa.eu, 12 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-30].
- ↑ Nowe szyldy frakcji w Parlamencie Europejskim. euractiv.pl, 13 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-30].
- ↑ PE: Prof. Legutko współprzewodniczącym grupy EKR. interia.pl, 19 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-30].
- ↑ Left MEPs choose interim joint leadership (ang.). guengl.eu, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-30].
- ↑ Aubry & Schirdewan to lead Left’s challenge to EU policy (ang.). guengl.eu, 18 lipca 2019. [dostęp 2019-07-18].
- ↑ Catalan separatists unable to take seats in European Parliament (ang.). elpais.com, 21 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-02].
- ↑ Katalońscy separatyści przegrali przed unijnym sądem. tvn24.pl, 2 lipca 2019. [dostęp 2019-07-02].
- ↑ Parliament to recognize jailed Catalan separatist as MEP next week (ang.). politico.eu, 6 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-07].
- ↑ Szef europarlamentu wygasił mandat Katalończyka. „Jesteśmy ogromnie rozczarowani”. tvn24.pl, 14 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-15].
- ↑ The European Council establishes the composition of the European Parliament (ang.). consilium.europa.eu, 29 czerwca 2018. [dostęp 2019-07-01].
- ↑ Size of Parliament to shrink after Brexit (ang.). europarl.europa.eu, 7 lutego 2018. [dostęp 2019-07-01].
- ↑ European elections: How the UK is gearing up for likelihood of polls (ang.). bbc.com, 17 kwietnia 2019. [dostęp 2019-07-01].
- ↑ Emma Harrison: Brexit: Tears and relief as the UK's MEPs bid farewell (ang.). bbc.com, 28 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-28].
- ↑ a b c d e f g h i j k „Lista” oznacza partię polityczną lub listę wyborczą, z której dana osoba uzyskała mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Zestawienie nie uwzględnia zmian przynależności partyjnej w ramach ugrupowań krajowych w toku IX kadencji Parlamentu Europejskiego.
- ↑ a b c d e f g h i European Parliament: 2019–2024 (ang.). election-results.eu. [dostęp 2019-06-30].
- ↑ a b c d e f g h i j k l Lista posłów. europarl.europa.eu. [dostęp 2020-07-23].
- ↑ a b TOP 09 i STAN tworzyły wspólną listę wyborczą (zob. Volby do Evropského parlamentu konané na území České republiky ve dnech 24.05. – 25.05.2019 (cz.). volby.cz. [dostęp 2019-07-02].).
- ↑ Właśc. Union de la droite et du centre, lista tworzona przez Republikanów i koalicjantów (zob. Élections européennes 2019 (fr.). france-politique.fr. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ a b CU i SGP tworzyły wspólną listę wyborczą (zob. Officiële uitslag verkiezing Nederlandse leden Europees Parlement 2019 (niderl.). kiesraad.nl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ Niezależny komitet wyborczy sygnowany nazwiskiem Aušry Maldeikienė (zob. 2019 m. gegužės 26 d. rinkimai į Europos Parlamentą (lit.). vrk.lt. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ a b c PO, PSL i SLD z innymi ugrupowaniami tworzyły wspólną listę wyborczą pod nazwą Koalicja Europejska (zob. Lista kandydatów, którzy otrzymali mandaty. wybory.gov.pl. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ a b PS i SPOLU tworzyły wspólną listę wyborczą (zob. Voľby do Európskeho parlamentu 2019 (słow.). volbysr.sk. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ a b SDS i SLS tworzyły wspólną listę wyborczą (zob. SDS, SD in LMŠ z dvema poslancema, SLS in NSi z enim (słoweń.). mladina.si, 26 maja 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ a b Fidesz i KDNP tworzyły wspólną listę wyborczą (zob. Ők képviselik majd Magyarországot az Európai Parlamentben (węg.). euronews.com, 27 maja 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ a b Właśc. Envie d'Europe écologique et sociale, lista tworzona przez PS i koalicjantów (zob. Élections européennes 2019 (fr.). france-politique.fr. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ W koalicji z Dialogiem na rzecz Węgier, który nie uzyskał reprezentacji w PE (zob. Ők képviselik majd Magyarországot az Európai Parlamentben (węg.). euronews.com, 27 maja 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ Właśc. Koalicja Amsterdamska, lista tworzona przez IDS-DDI i koalicjantów (zob. Ovo je 12 ljudi koji će zastupati Hrvatsku u Europskom parlamentu (chorw.). direktno.hr, 27 maja 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ Właśc. Renaissance, lista tworzona przez LREM i koalicjantów (zob. Élections européennes 2019 (fr.). france-politique.fr. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ Właśc. Coalición por una Europa Solidaria, lista tworzona przez PNV i koalicjantów (zob. Eurodiputados elegidos en España en las Elecciones al Parlamento Europeo 2019 (hiszp.). 20minutos.es, 27 maja 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ a b USR i PLUS tworzyły wspólną listę wyborczą pod nazwą Alianța 2020 USR-PLUS (zob. Cine sunt europarlamentarii pe care Romania ii trimite la Bruxelles (rum.). dw.com, 28 marca 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ Właśc. Europe Écologie, lista tworzona przez EÉLV i koalicjantów (zob. Élections européennes 2019 (fr.). france-politique.fr. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ a b c ERC i EHB z innymi ugrupowaniami tworzyły wspólną listę wyborczą pod nazwą Ahora Repúblicas (zob. Eurodiputados elegidos en España en las Elecciones al Parlamento Europeo 2019 (hiszp.). 20minutos.es, 27 maja 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ a b c Podemos, IU i ICV z innymi ugrupowaniami tworzyły wspólną listę wyborczą pod nazwą Unidas Podemos Cambiar Europa (zob. Eurodiputados elegidos en España en las Elecciones al Parlamento Europeo 2019 (hiszp.). 20minutos.es, 27 maja 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ Właśc. Hrvatski suverenisti, lista tworzona przez HKS i koalicjantów (zob. Ovo je 12 ljudi koji će zastupati Hrvatsku u Europskom parlamentu (chorw.). direktno.hr, 27 maja 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ Niezależny komitet wyborczy sygnowany nazwiskiem Mislava Kolakušicia (zob. Ovo je 12 ljudi koji će zastupati Hrvatsku u Europskom parlamentu (chorw.). direktno.hr, 27 maja 2019. [dostęp 2019-07-01].).
- ↑ Faktycznie nie przystąpił do wykonywania obowiązków poselskich (zob. Her er Jeppe Kofods afløser i Parlamentet (duń.). altinget.dk, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-02].); mandat wygaszony ze skutkiem na dzień rozpoczęcia IX kadencji (2 lipca 2019).
- ↑ Faktycznie od lipca 2020 (zob. El Parlamento Europeo nombra a Jordi Solé en sustitución de Junqueras (hiszp.). elperiodico.com, 23 lipca 2020. [dostęp 2020-07-23].).
- ↑ Faktycznie nie przystąpił do wykonywania obowiązków poselskich (zob. Frans Timmermans neemt zetel in Europees Parlement niet in (niderl.). rtlnieuws.nl, 2 lipca 2019. [dostęp 2019-07-03].); mandat wygaszony ze skutkiem na dzień rozpoczęcia IX kadencji (2 lipca 2019).
- ↑ Morreu o eurodeputado André Bradford: „Sempre pugnou pelos valores socialistas” (port.). publico.pt, 18 lipca 2019. [dostęp 2019-07-21].