Potok Mikulczycki

rzeka w południowej Polsce

Potok Mikulczycki (odcinek w górnym biegu rzeki zwany także Potokiem Rokitnickim, a w dolnym Potokiem Żernickim) – rzeka w południowej Polsce, w województwie śląskim, prawobrzeżny dopływ Bytomki.

Potok Mikulczycki
Ilustracja
Potok Mikulczycki – ujście do Bytomki
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Lokalizacja

Wyżyna Katowicka

Rzeka
Długość 10 km
Powierzchnia zlewni

38,9 km²

Źródło
Miejsce Bytom Stolarzowice
Współrzędne

50°23′48,4″N 18°49′23,0″E/50,396778 18,823056

Ujście
Recypient Bytomka
Miejsce

Gliwice Zatorze

Współrzędne

50°18′18,7″N 18°43′40,0″E/50,305194 18,727778

Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Przebieg edytuj

Źródła rzeki znajdują się w bytomskiej dzielnicy Stolarzowice. Następnie płynie ona na południe pomiędzy bytomskimi Miechowicami a zabrzańską Helenką. Dalej dzieli na pół Rokitnicę i od północy opływa Mikulczyce. W Szałszy ponownie skręca na południe płynąc przez gliwickie Żerniki i Zatorze. Pomiędzy ulicami Jana Nowaka Jeziorańskiego (DK88) a Chorzowską, na wysokości zajezdni autobusowej wpada do Bytomki. Całkowita długość rzeki wynosi około 10 km. Powierzchnia zlewni wynosi 38,9 km²[1].

Jakość wód Potoku określona jest jako pozaklasowe. Wpływają do niego wody z oczyszczalni ścieków: Zabrze-Rokitnica, Zabrze-Mikulczyce i Zabrze-Grzybowice.

Historia edytuj

Początki osadnictwa nad Potokiem Mikulczyckim datuje się na XII wiek. Pierwszymi osadami są Rokitnica i Mikulczyce. W podobnym okresie powstały też Żerniki.

Przez wiele lat Potok Mikulczycki stanowił ważną granicę. Do roku 1179 była to granica między Śląskiem i Małopolską[2], do 1816 pomiędzy ziemią bytomską i toszecką, a do 1821 pomiędzy diecezjami krakowską i wrocławską. Skutki tego podziału szczególnie odczuwalne były przez mieszkańców Rokitnicy. Tereny położone na zachód od rzeki należały do wrocławskiej parafii w Wieszowie, a tereny na wschód od niej do krakowskiej parafii w Miechowicach.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. www.wodociagi.zabrze.pl. [dostęp 2011-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-16)].
  2. Zygmunt Pierszalik: Dawne dzieje Rokitnicy cz. 1. www.rokitnica.pl. [dostęp 2018-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-04)].