Powiat przeworski (II Rzeczpospolita)
Powiat przeworski – powiat województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej. Jego siedzibą było miasto Przeworsk. 1 sierpnia 1934 r. dokonano nowego podziału powiatu na gminy wiejskie[1].
| powiat | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Siedziba | |||||
| Powierzchnia |
415 km² | ||||
| Populacja (1931) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
148 os./km² | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Położenie na mapie województwa
| |||||
.jpg)
Starostowie edytuj
- Adam Remiszewski (-1932)[2][3]
- Władysław Petzelt (od 1932 kierownik, od lipca 1935 rzeczywisty starosta, do 1936)[4][5][6]
- Stanisław Gąssowski (1936–1937)[7]
- Michał Sienkiewicz (1937-)[8][9]
- Zastępcy
- Roman Mojseowicz (1930-1931)[10][11]
- Roman Gąsiorowski (1932)[12][4]
- Jerzy Nowosielski (1932-)[13]
Gminy wiejskie w 1934 r. edytuj
Miasta edytuj
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 549
- ↑ Spis urzędników i funkcjonariuszów niższych władz administracji ogólnej Województwa Lwowskiego według stanu z dnia 31 grudnia 1930 r., 1931, s. 15.
- ↑ Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 9, s. 132, 31 maja 1932.
- ↑ a b Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 15, s. 210, 15 września 1932.
- ↑ Kronika miejska. Nominacje na rzeczywistych starostów. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 164 z 21 lipca 1935.
- ↑ Mianowania starostów. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 125 z 3 czerwca 1936.
- ↑ 18 starostów zwolnił Minister Spraw Wewnętrznych. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 206 z 11 września 1937.
- ↑ Mianowania starostów w Województwie lwowskim. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 223 z 1 października 1937.
- ↑ Nowi starostowie. „Wschód”. Nr 62, s. 1, 10 października 1937.
- ↑ Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 1, s. 17, 20 stycznia 1930.
- ↑ Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 17, s. 278, 2 listopada 1931.
- ↑ Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 6, s. 101, 15 kwietnia 1932.
- ↑ Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 16, s. 235, 30 września 1932.