Powiatowa Komenda Uzupełnień Żywiec

Powiatowa Komenda Uzupełnień Żywiec (PKU Żywiec) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu okręgu[1].

Powiatowa Komenda Uzupełnień Żywiec
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1927

Rozformowanie

1938

Tradycje
Kontynuacja

KRU Żywiec

Dowódcy
Pierwszy

mjr Feliks Langenfeld

Ostatni

mjr Jan Kłoś

Organizacja
Dyslokacja

Żywiec

Podległość

DOK V

Skład

PKU typ II

Komendy rejonów uzupełnień OK V

Historia komendy edytuj

Z dniem 1 października 1927 roku na terenie Okręgu Korpusu Nr V została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Żywiec. Okręg poborowy obejmował powiaty: żywiecki i bialski.

W marcu 1930 roku PKU Żywiec nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr V i administrowała powiatami: żywieckim i bialskim[2]. W grudniu tego roku PKU Żywiec posiadała skład osobowy typu II.

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Żywiec została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Żywiec przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[3], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[4]. Z końcem 1938 roku PKU Żywiec została rozwiązana, a w jej miejsce utworzona KRU Cieszyn[5]. Oba powiaty (bialski i żywiecki) zostały podporządkowane KRU Bielsko na Śląsku[6].

Obsada personalna edytuj

Komendanci
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1927–1938[11][12][13][14]

Uwagi edytuj

  1. Mjr Stanisław Rogalski ur. 31 października 1891 w Strusowie, w ówczesnym powiecie trembowelskim Królestwa Galicji i Lodomerii.
  2. Por. piech. Józef II Jastrzębski ur. 26 września 1894 w Kumarach na Podolu. W lipcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska w PKU Żywiec z równoczesnym przydziałem do dyspozycji Ministra Pracy i Opieki Społecznej do 31 marca 1930[18]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Bielsko na Śląsku. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[19]. Mieszkał w Kamienicy k. Bielska. 9 grudnia 1935 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[20].

Przypisy edytuj

  1. Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
  2. Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  3. Jarno 2001 ↓, s. 173.
  4. Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  5. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 796.
  6. Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932 roku, s. 400.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 138.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220, 224.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 128, 142, 150, 823.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 527.
  14. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 36, 42.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 206.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 218.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 231.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 185.
  19. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 331, 940.
  20. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-18]..
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 297.

Bibliografia edytuj