Powojnik pośredni

gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych

Powojnik pośredni (Clematis x jouiniana Schn.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych. Jest to mieszaniec gatunków powojnika pnącego (Clematis vitalba) i powojnika barszczolistnego (Clematis heraclelifolia `Davidiana`)[3]. Jest uprawiany.

Powojnik pośredni
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

jaskrowate

Rodzaj

powojnik

Gatunek

powojnik pośredni

Nazwa systematyczna
Clematis x jouiniana C.K.Schneid.
Wiener Ill. Gart.-Zeitung 1904, 17

Morfologia i biologia edytuj

Łodyga
Pędy płożące dorastające do 3-4 m. U podstawy drewnieją.
Liście
Ciemnozielone, trójdzielne, z ząbkowanymi brzegami. Jesienią przebarwiają się na żółto.
Kwiaty
O średnicy 2,5-5 cm, złożone z 4-6 wąskich listków okwiatu, białe z fioletoworóżowymi szczytami i zebrane w grona[3]. Kwitnie w lipcu i sierpniu.
Roślina trująca
Trujące są sok, liście, kwiaty i owoce.

Zastosowanie i uprawa edytuj

  • Roślina ozdobna. Nadaje się do sadzenia w ogródkach, przy pniach drzew, ogrodzeniach lub pergolach.
  • Wymagania. Wymaga żyznej i wilgotnej gleby z dużą ilością próchnicy[3]. Odczyn gleby musi być obojętny lub lekko alkaliczny (pH 6 – 7). Najlepsze jest stanowisko słoneczne, ale korzenie i dolna część rośliny powinny znajdować się w cieniu. Powojniki nie lubią wietrznych miejsc oraz są bardzo wrażliwe na suszę i niską wilgotność powietrza. Nie są zupełnie odporne na mróz.
  • Uprawa. Sadzi się ukorzenione sadzonki w dole o rozmiarach 40 × 40 cm, wypełnionym wcześniej przygotowaną żyzną ziemią[4]. Rozrośnięte rośliny nawozi się kilkakrotnie (nie dłużej niż do końca lipca) nawozami wieloskładnikowymi[4]. Pędy przycina się na wysokości 30 – 40 cm nad ziemią. Roślina wymaga podpór, czasami trzeba przymocowywać pędy. Na zimę przycina się go tuż nad ziemią[3]. Należy też okryć go korą lub gałęziami.

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-07] (ang.).
  3. a b c d Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  4. a b Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.