Pozdrowienie błogosławionej Maryi Dziewicy
Pozdrowienie błogosławionej Maryi Dziewicy (łac. Salutatio Beatae Mariae Virginis) − trzynastowieczna modlitwa-hymn do Matki Bożej, której autorstwo przypisywane jest św. Franciszkowi z Asyżu.
| Autor | |
|---|---|
| Tematyka |
religijna |
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania |
XIII w. |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Przekład |
Kajetan Ambrożkiewicz |
Autorstwo edytuj
Autentyczność uznawana jest przez większość badaczy źródeł franciszkańskich. Nie zawiera jej jednak Asysyki kodeks 338 i wszystkie kodeksy od niego się wywodzące[1]. Jako autora tekstu wymieniają Biedaczynę Liber de conformitate Bartłomieja z Pizy z 2 poł. XIV w. oraz kodeks Can. Misc. 525 z Bodlein Library w Oksfordzie również z 2 poł. XIV w. Pozdrowienie zawiera dwadzieścia kodeksów stanowiących zbiory dziełek świętego. Znane są tłumaczenia z XVI w. na języki: włoski, dolnoniemiecki, hiszpański i portugalski. W kodeksach Pozdrowienie błogosławionej Maryi Dziewicy poprzedza zawsze Pozdrowienie cnót także przypisywane św. Franciszkowi[2]. Hymn opiewa Boże Macierzyństwo Maryi, nazywając ją m.in.: pałacem, przybytkiem, domem i szatą. Autor używa znanego terminu «Virgo ecclesia facta» (łac. Dziewica uczyniona Kościołem), którego wcześniej użył tylko Pseudo-Hildebertus w Homilii na Wniebowzięcie (PL 171, 609)[3].
Tekst i tłumaczenie edytuj
- Tekst łaciński[4]:
1Ave Domina, sancta Regina,
sancta Dei genetrix Maria,
quae es virgo Ecclesia facta
2et electa a sanctissimo Patre de caelo,
quam consecravit
cum sanctissimo dilecto Filio suo
et Spiritu Sancto Paraclito,
3in qua fuit et est omnis plenitudo
gratiae et omne bonum.
4Ave palatium eius;
ave tabernaculum eius;
ave domus eius.
5Ave vestimentum eius;
ave ancilla eius;
ave Mater eius
6et vos omnes sanctae virtutes,
quae per gratiam et illuminationem
Spiritus sancti infundimini in corda fidelium,
ut de infidelibus fideles Deo faciatis.
- Tłumaczenie polskie[a]:
1Bądź pozdrowiona, Pani, święta Królowo,
święta Matko Boga, Maryjo,
która jesteś Dziewicą uczynioną Kościołem
2i wybraną przez Najświętszego Ojca Niebieskiego,
który Cię uświęcił,
wraz z najświętszym Synem Twoim umiłowanym
i Duchem Świętym Pocieszycielem.
3Ty, w której była i jest pełnia łaski
i wszystko dobro.
4Zdrowaś, pałacu Jego,
Zdrowaś, przybytku Jego,
Zdrowaś, domu jego.
5Zdrowaś, szato Jego,
Zdrowaś, służebnico Jego,
Zdrowaś, Matko Jego.
6I wy wszystkie święte cnoty,
które z łaski i oświecenia
Ducha Świętego, rozlewane jesteście w sercach wiernych,
by z niewiernych uczynić ich wiernymi Bogu.
Zobacz też edytuj
Uwagi edytuj
- ↑ Tłumaczenie własne na potrzeby Wikipedii.
Przypisy edytuj
- ↑ Ernesto Caroli (pod red.): Fonti francescane. Editio Minor. Mediolan-Padwa-Asyż: Editrici Francescane, 1995, s. 132-133. ISBN 88-8135-001-7. (wł.).
- ↑ Kajetan Ambrożkiewicz OFMCap (tłum.): Pisma św. Franciszka z Asyżu. Wyd. 3. Warszawa: Ojcowie Kapucyni, 1990, s. 213-215.
- ↑ Alessandro Maria Apollonio: Mariologia francescana. Da San Francesco d'Assisi ai Francescani dell'Immacolata. Rzym: Pontificia Facoltà Teologica "Marianum", 1997, s. 36-57. (wł.).
- ↑ Franciszek z Asyżu: Salutatio B. Mariae Virginis. www.diocesidicapua.it. [dostęp 2013-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-15)]. (łac.).