Prefekt miasta (łac. praefectus urbi) – urzędnik w Cesarstwie rzymskim zajmujący się sprawami karnymi. W czasie nieobecności cesarza w Rzymie był jego zastępcą.

Urząd prefekta miasta przejął kompetencje konsulów, pretorów i edylów:

  • utrzymanie porządku w mieście,
  • doglądanie igrzysk i targów,
  • jurysdykcję w sprawach nagłych, kryminalnych i bezpieczeństwa publicznego, stopniowo rozszerzoną na cały Półwysep Apeniński;

Podlegały mu również kohorty miejskie.

Począwszy od III w. najbardziej prestiżowe stanowisko senatorskie, zazwyczaj sprawowane nie dłużej niż rok. Mianowanie w 359 r. pierwszego prefekta Konstantynopola ostatecznie zrównało nowy i stary Rzym. Stanowisko prefekta miasta istniało do końca cesarstwa. [1]

Przypisy edytuj

  1. prefekt miasta, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-01-13].

Linki zewnętrzne edytuj