Prefektura Gunma

	Prefektura Gunma
	Prefektura Gunma
Nazwa japońska
Kanji	群馬県
Transkrypcja Hepburna	Gunma-ken
Herb	Flaga
Państwo	Japonia
Wyspa	Honsiu
Region	Kantō
Siedziba	Maebashi
Kod ISO 3166-2	JP-10
Gubernator	Ichita Yamamoto
Powierzchnia	6 362 km²
Populacja (2018); • liczba ludności	; 1 998 000
• gęstość	314 os./km²
Kod pocztowy	371-8570
	Adres urzędu:Maebashi, Ōtemachi 1-1-1
	Symbole japońskie
Drzewo	sosna Thunberga (Pinus thunbergii)
Kwiat	azalia japońska (Rhododendron japonicum)
Ptak	miedziany bażant japoński (Syrmaticus soemmerringii)
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa
	Portal Japonia

Prefektura Gunma (jap. 群馬県 Gunma-ken) – prefektura w Japonii, w regionie Kantō, na wyspie Honsiu (Honshū). Jej stolicą jest miasto Maebashi^[1].

Miasto Takasaki u zbiegu rzek: Karasu i Usui

Kusatsu Onsen

Rzeka Watarase w pobliżu miasta Kiryū

Park Narodowy Oze

Takasaki Kannon (Byakue Dai-Kannon) w Takasaki, wys. 41,8 m^[2]

Harunafuji i jezioro kaldery Haruna

HistoriaEdytuj

Ślady działalności człowieka na tym terenie pojawiły się już w okresach paleolitu japońskiego: Jōmon i Yayoi (od ok. 12 000 p.n.e. do 300 n.e). Świadczy o tym m.in. stanowisko archeologiczne Iwajuku-iseki w dzielnicy Kasuke miasta Midori^[3].

W VIII wieku wzniesiono pierwsze świątynie buddyjskie m.in. Ueno Kokubun-ji na terenie dzisiejszych miast Takasaki i Maebashi^[3].

W 1333 roku, pochodzący z ówczesnej prowincji Kōzuke (obecnie prefektura Gunma), przywódca klanu Nitta, Yoshisada Nitta (1301–1338), stanął po stronie cesarza Go-Daigo i poprowadził wierne mu wojska na miasto Kamakura. Zdobył je, kończąc istnienie siogunatu Kamakura (od 1185 lub 1192 do 1333)^[4]^[5]^[3].

W 1871 roku przeprowadzono reformę administracyjną – w ramach restauracji Meiji – likwidując system hanów (feudalnych domen) i utworzono prefektury, w tym prefekturę Gunma. W 1876 roku wprowadzono korekty, nadając prefekturze obecny kształt^[3].

W 1872 roku rozpoczęły działalność, pod kontrolą rządu, zakłady jedwabnicze Tomioka Seishijō (Tomioka Silk Mill), utworzone w celu wprowadzenia modernizacji tej gałęzi przemysłu i rozpowszechnienia nowoczesnej technologii w Japonii^[3].

W 1997 roku otwarcie połączenia linii super ekspresu Shinkansen^[3].

GeografiaEdytuj

PołożenieEdytuj

Prefektura leży w centrum wyspy Honsiu ok. 100 km na północ od Tokio. Graniczy z prefekturami: Tochigi, Niigata, Saitama, Nagano i Fukushima^[1].

Prawie dwie trzecie prefektury zajmują niskie i wysokie pasma górskie. Na granicach północnej i zachodniej znajdują się łańcuchy wysokich gór, a południowa część wychodzi na nizinę Kantō. Prefektura Gunma odznacza się bogactwem naturalnego piękna^[6].

MiastaEdytuj

Miasta rangi -shi (ponad 50 tys. mieszkańców), jest ich 12:

oraz 15 mniejszych miast i 8 wiosek.

GóryEdytuj

W przeszłości część obszaru dzisiejszej prefektury nazywała się Jōmō. Stąd trzy słynne góry: Akagi (1 828 m n.p.m.), Myōgi (1104) i Haruna (1 449), zwane są łącznie Jōmō Sanzan. Ta ostatnia to rozległy, uśpiony wulkan z licznymi szczytami. Na jednym z nich (centralnym) znajduje się jezioro Haruna i kopuła lawy o nazwie Harunafuji (1 390). Jezioro kaldery zamarza zimą, stając się popularnym miejscem do wędkowania pod lodem^[7].

Na granicy prefektur Gunma i Nagano znajduje się wulkan Asama (2 568), który wybuchł ponownie w 2009 roku, a na granicy z prefekturą Niigata (pasmo gór Echigo) – góra Tanigawa (1 977), jedna ze „100 słynnych gór w Japonii”.

Na granicy z prefekturą Gifu, w łańcuchu gór Hida, wznosi się Hotaka (3 190).

Rzeki i jezioraEdytuj

Rzeki przepływające przez prefekturę: Tone (322 km, druga najdłuższa rzeka w Japonii, po Shinano, 367 km), Agano (210), Watarase (107), Tadami (145), Kanna (87), Agatsuma (76), Karasu (62), Kabura (59).
Jeziora: Haruna, Ōnuma
Sztuczne zbiorniki:
- Okutone, utworzony przez zaporę Yagisawa na rzece Tone, jest ważnym źródłem tokijskiej wody wodociągowej^[8];
- Nozori, utworzony przez tamę Nozori na rzece Nakatsu;
- Fujiwara, utworzony przez tamę Fujiwara na rzece Tone;
- Kanna, utworzony przez tamę Shimokubo, spiętrzającą wody rzeki Kanna, na granicy z prefekturą Saitama;
- Watarase-yūsuichi (zbiornik retencyjny) jest częścią rzeki Watarase, której dorzecze doznało poważnych szkód na przełomie XIX i XX wieku, spowodowanych zanieczyszczeniami z kopalni miedzi w Ashio (prefektura Tochigi) i powodziami^[9]^[10].

Parki narodoweEdytuj

Park Narodowy Oze, Park Narodowy Jōshin’etsu Kōgen, Park Narodowy Nikkō, Quasi-Park Narodowy Myōgi-Arafune-Saku Kōgen

GospodarkaEdytuj

Dominuje przemysł włókienniczy, drzewny (wyroby drewniane, w tym meble, wyposażenie wnętrz, produkcja elementów do mieszkań) i spożywczy (m.in. tofu, marynaty, piwo, sake, wino, makarony). Prefektura pełni także rolę całorocznego zaplecza turystycznego dla Tokio. Umożliwia to rozwój małego i średniego biznesu, często opartego na tradycyjnym rzemiośle (np. produkcja lalek daruma i kokeshi^[11].

Zakłady produkcji jedwabiu surowego w Tomioka (Tomioka Silk Mill) są jednym z pierwszych przykładów w przemyśle jedwabniczym wprowadzania nowoczesnej technologii pochodzącej z Francji, która umożliwiła masową produkcję wysokiej jakości surowego jedwabiu. Produkcję zakończono w 1987 roku, ale fabryczne maszyny do nawijania jedwabiu są zachowane w doskonałym stanie^[6].

Przemysły: motoryzacyjny, elektryczny, elektroniczny, tworzyw sztucznych i odlewniczy nie tylko wykorzystują zaawansowane technologie, ale angażują się także w tworzenie branż nowej generacji^[6].

Wśród produktów rolniczych najważniejsze to kapusta i konnyaku (konjac, „język diabła”). Około 90% japońskiego konnyaku pochodzi z prefektury Gunma^[6].

EdukacjaEdytuj

Uczelnie (daigaku) i szkoły półwyższe (tanki-daigaku)Edytuj

Gunma University (Gunma Daigaku)
Gunma Paz University (Gunma Pāsu Daigaku)
Gunma Prefectural College of Health Sciences (Gunma Kenritsu Kenmin Kenkō Kagaku Daigaku)
Gunma Prefectural Women's University (Gunma Kenritsu Joshi Daigaku)
Gunma University of Health and Welfare (Gunma Iryō Fukushi Daigaku)
Ikuei Junior College (Ikuei Tanki-daigaku)
Jobu University (Jōbu Daigaku)
Kanto Gakuen University (Kantō Gakuen Daigaku)
Kiryu University (Kiryū Daigaku)
Kyoai Gakuen University (Kyōai Gakuen Maebashi Kokusai Daigaku; stow. ze Zjednoczony Kościół Chrystusa w Japonii)
Maebashi Institute of Technology (Maebashi Kōka Daigaku)
Meiwa Gakuen Junior College (Meiwa Gakuen Tanki-daigaku)
Niijima Gakuen Junior College (Niijima Gakuen Tanki-daigaku)
Takasaki City University of Economics (Takasaki Keizai Daigaku)
Takasaki University of Commerce (Takasaki Shōka Daigaku)
Takasaki University of Health and Welfare (Takasaki Kenkō Fukushi Daigaku)
Tokyo University of Social Welfare (Tōkyō Fukushi Daigaku)

TurystykaEdytuj

Prefektura popularna jest dzięki swoim gorącym źródłom – onsenom, m.in.: Kusatsu Onsen, Ikaho Onsen, Minakami Onsen, Manza Onsen (1800 m n.p.m.), a w sezonie zimowym – także licznym ośrodkom narciarskim.

Górskie rzeki są wykorzystywane do raftingu i kanioningu^[a], a wytyczone szlaki do wędrówek pieszych i kolarstwa górskiego^[12].

Miejsca godne zwiedzenia to m.in.:

Hara Museum of Contemporary Art w Shibukawa zostało otwarte w 1988 roku (pawilon Kankai dobudowano w 2008 roku). Położone u podnóża góry Haruna drewniane budynki zostały zaprojektowane przez Aratę Isozakiego, laureata Nagrody Architektonicznej Pritzkera (Pritzker Architecture Prize). Po zamknięciu Hara Museum of Contemporary Art w Tokio 11 stycznia 2021 roku, jego zasoby zostały przeniesione do Shibukawy^[13];
Dawny ośrodek jedwabnictwa w Tomioka.

KulturaEdytuj

W prefekturze popularna jest gra karciana jōmō-karuta, grają w nią dorośli i dzieci. Dotyczy wiedzy o prefekturze.
W prefekturze Gunma (w Isesaki) urodził się Mitsuru Adachi (ur. 1951), jeden z popularnych autorów mangi, znany m.in. dzięki: „Touch” i „H2”.

TransportEdytuj

KolejeEdytuj

Ekspresowe linie Shinkansen: Hokuriku, Jōetsu
Linie kolejowe: Agatsuma, Hachikō, Isesaki, Jōetsu, Jōmō, Jōshin, Kiryū, Koizumi, Nikkō, Ryōmō, Sano, Shin’etsu, Takasaki, Watarase Keikoku

Autostrady (płatne)Edytuj

Autostrady: Tōhoku (E4), Kan-Etsu (E17), Jōshin-Etsu (E18), Kita-Kantō (E50).

Drogi krajoweEdytuj

Numery dróg krajowych: 17, 18, 50, 120, 122, 144, 145, 146, 254, 291, 292, 353, 354, 405, 406, 407, 462.

UwagiEdytuj

↑ Kanioning (z ang. canyoning) polega na pokonywaniu trasy w dół rzeki poprzez łączenie wędrówki pieszej, pływania, zsuwania się po kamieniach, skakania z wodospadów. Uczestnicy są wyposażeni w specjalne stroje, kaski, sprzęt ochronny i wspomagający; jedna z popularnych atrakcji w regionie Minakami, płn. części prefektury.

PrzypisyEdytuj

↑ ^a ^b ^c 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 133, 162, 163. ISBN 978-4-415-11272-5.
↑ Byakue Dai-Kannon (ang.). Gunma Prefectural Government, 2020. [dostęp 2021-01-28].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f 歴史 (jap.). 群馬県, 2017. [dostęp 2021-02-03].
↑ Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984, s. 173. ISBN 83-04-01486-6.
↑ J.W. Hall: Japonia od czasów najdawniejszych do dzisiaj. Warszawa: PWN, 1979, s. 92. ISBN 83-06-00205-9.
↑ ^a ^b ^c ^d Overview of Gunma Prefecture (ang.). Department of Industrial Economic Affairs, Gunma Prefecture. [dostęp 2021-02-02].
↑ Gunma Takasaki (ang.). Japan National Tourism Organization.. [dostęp 2021-01-29].
↑ Lake Okutone (ang.). Snow Country Tourist Area Association. [dostęp 2021-01-31].
↑ 渡良瀬遊水地について (jap.). WATARASEYUSUICHI. [dostęp 2021-01-28].
↑ Hatsuko Hoyano: Possibility and Necessity of the Integration of the Wise Use of Wetland into River Basin Management: the Case of Watarase-yusuichi (ang.). Seisa University, 2017. [dostęp 2021-01-28].
↑ Local industry of Gunma (ang.). Gunma Prefectural Office. [dostęp 2021-01-31].
↑ Outdoor Activities (ang.). japan-guide.com, 2021. [dostęp 2021-02-02].
↑ Toshio Hara: Message from Toshio Hara (ang.). Hara Museum of Contemporary Art, 2021. [dostęp 2021-01-29].

Linki zewnętrzneEdytuj

Informator o Manza Onsen (ang.)
Wycieczka po prefekturze Gunma (zdjęcia) (ang.)
Przewodnik po prefekturze (ang.)

[12] Kanioning (z ang. canyoning) polega na pokonywaniu trasy w dół rzeki poprzez łączenie wędrówki pieszej, pływania, zsuwania się po kamieniach, skakania z wodospadów. Uczestnicy są wyposażeni w specjalne stroje, kaski, sprzęt ochronny i wspomagający; jedna z popularnych atrakcji w regionie Minakami, płn. części prefektury.

[chizu-1] 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 133, 162, 163. ISBN 978-4-415-11272-5.

[byakue-2] Byakue Dai-Kannon (ang.). Gunma Prefectural Government, 2020. [dostęp 2021-01-28].

[gunma1-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f 歴史 (jap.). 群馬県, 2017. [dostęp 2021-02-03].

[Tub-4] Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984, s. 173. ISBN 83-04-01486-6.

[Hall-5] J.W. Hall: Japonia od czasów najdawniejszych do dzisiaj. Warszawa: PWN, 1979, s. 92. ISBN 83-06-00205-9.

[profil-6] Overview of Gunma Prefecture (ang.). Department of Industrial Economic Affairs, Gunma Prefecture. [dostęp 2021-02-02].

[haruna-7] Gunma Takasaki (ang.). Japan National Tourism Organization.. [dostęp 2021-01-29].

[okutone-8] Lake Okutone (ang.). Snow Country Tourist Area Association. [dostęp 2021-01-31].

[watarase-9] 渡良瀬遊水地について (jap.). WATARASEYUSUICHI. [dostęp 2021-01-28].

[wetland-10] Hatsuko Hoyano: Possibility and Necessity of the Integration of the Wise Use of Wetland into River Basin Management: the Case of Watarase-yusuichi (ang.). Seisa University, 2017. [dostęp 2021-01-28].

[gunma-11] Local industry of Gunma (ang.). Gunma Prefectural Office. [dostęp 2021-01-31].

[guide-13] Outdoor Activities (ang.). japan-guide.com, 2021. [dostęp 2021-02-02].

[hara-14] Toshio Hara: Message from Toshio Hara (ang.). Hara Museum of Contemporary Art, 2021. [dostęp 2021-01-29].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[a]

[12]

[13]