Dżereń

(Przekierowano z Procapra)

Dżereń[3] (Procapra) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Dżereń
Procapra
Hodgson, 1846[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – dżereń tybetański (P. picticaudata)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

wołowate

Podrodzina

antylopy

Plemię

Antilopini

Rodzaj

dżereń

Typ nomenklatoryczny

Procapra picticaudata Hodgson, 1846

Synonimy
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowej i centralnej Azji[4][5][6].

Charakterystyka edytuj

Długość ciała 91–160 cm, długość ogona 5–12 cm, wysokość w kłębie 50–84 cm; masa ciała 13–39 kg[5][7]. U samców występują rogi o długości 20,5–27,6 cm[5] z poprzecznymi zgrubieniami. Samice z tego rodzaju nie mają rogów.

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1846 roku angielski etnolog i przyrodnik Brian Houghton Hodgson w artykule poświęconym nowemu gatunkowi tybetańskiej antylopy opublikowanym na łamach The Journal of the Asiatic Society of Bengal[1]. Na gatunek typowy Hodgson wyznaczył (oryginalne oznaczenie) dżerenia tybetańskiego (P. picticaudata).

Etymologia edytuj

  • Procapra: gr. προ pro ‘blisko, w pobliżu’; rodzaj Capra Linnaeus, 1758 (koziorożec)[8].
  • Prodorcas: gr. προ pro ‘blisko, w pobliżu’; rodzaj Dorcas J.E. Gray, 1837 (gazela)[9][2]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Antilope gutturosa Pallas, 1777.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[10][7][4][3]:

Przypisy edytuj

  1. a b B.H. Hodgson. Description of a new species of Tibetan Antelope, with plates. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 15, s. 334, 1846. (ang.). 
  2. a b R.I. Pocock. On some External Characters of Ruminant Artiodactyla. — Part II. The Antilopinæ, Rupicaprinæ, and Caprinæ, with a Note on the Penis of the Cephalophinæ and Neotraginæ. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 2, s. 130, 1918. (ang.). 
  3. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 179. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 344. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  5. a b c C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 660–662. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Procapra. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-30]. (ang.).
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 611. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 565, 1904. (ang.). 
  9. E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 207. (ang.).
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).