Progress D-18T lub Łotariew D-18T – trójwałowy turbowentylatorowy, dwuprzepływowy silnik lotniczy o dużym stosunku dwuprzepływowości. Zaprojektowany w Związku Radzieckim, obecnie wytwarzane są przez ukraińską firmę Iwczenko-Progress do zastosowania na dużych samolotach transportowych. Silniki te napędzały transportowy samolot An-225 – największy używany samolot świata[1]. Silnik posiada odwracacz ciągu.

D-18T
Ilustracja
Silnik D-18T zamontowany na samolocie An-124 Rusłan
Dane podstawowe
Typ

turbowentylatorowy

Kraj pochodzenia

 ZSRR /  Ukraina

Producent

Iwczenko-Progress

Pierwsze testy

1982

Zastosowanie

An-124
An-225

Liczba egzemplarzy

188[1]

Dane techniczne
Średnica

2,33 m

Długość

5,4 m

Wysokość

2,79 m

Masa

4100 kg

Osiągi
Ciąg

229,77 kN

Spręż

27,5

Współczynnik dwuprzepływowości

5,7

Temperatura przed turbiną

1327 °C

Silniki Progress D-18T zamontowane na samolocie An-225 Mrija
Silniki Progress D-18T zamontowane na samolocie An-124 Rusłan

Historia

edytuj

Silnik został zaprojektowany przez biuro konstrukcyjne Iwczenko-Progress, wytwarzany w ukraińskiej fabryce Motor-Sicz w Zaporożu. Był to pierwszy radziecki silnik odrzutowy, który osiągał ciąg powyżej 200 kN.[1]

  • 19 września 1980 – pierwsze naziemne testy silnika
  • 24 grudnia 1982 – pierwszy lot (silnik zabudowany na samolocie An-124)

W 2009 eksploatowano 188 silników D-18T o łącznym nalocie wynoszącym ponad 1 milion godzin.

Samoloty

edytuj

Samoloty, które napędzane są przez silniki D-18T[1]

Samolot Liczba silników Kraj pochodzenia Zdjęcie
An-124 4   ZSRR/  Ukraina  
An-225 6   ZSRR/  Ukraina  

Przypisy

edytuj
  1. a b c d D-18T. Deagel.com. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).