Prosownica rozpierzchła

Prosownica rozpierzchła
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	prosownica
Gatunek	prosownica rozpierzchła
	Nazwa systematyczna
	Milium effusum L.; Sp. pl. 1:61. 1753
	Multimedia w Wikimedia Commons

Prosownica rozpierzchła (Milium effusum L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wiechlinowatych. Występuje w całej niemal Europie (brak jej tylko nad Morzem Śródziemnym), w Ameryce Północnej i w Azji od Himalajów po Syberię. W Polsce jest pospolity na całym niżu i w górach.

Morfologia edytuj

Łodyga: Silne, wzniesione i proste źdźbło o wysokości do 1 m. Roślina wytwarza też podziemne czołgające się rozłogi.

Liście: Żywozielonego koloru, szerokości do 1,5 cm. Mają bardzo szorstkie brzegi. Języczek liściowy wyraźny, tępo zakończony.

Kwiaty: Zebrane w jednokwiatowe kłoski tworzące silnie rozpierzchłą wiechę o długości do 20 cm. Gałązki wiechy cienkie, początkowo poziome lub nieco wzniesione, po przekwitnięciu zwieszające się w dół. Zielone kłoski mają jajowaty kształt, dwie plewy bez ości i plewki o długości ok. 2,5 mm, po dojrzeniu szarobrunatne i połyskujące. Kwiat zbudowany jest z 1 słupka o dwóch piórkowatych znamieniach, 3 pręcików o długich nitkach i szczątkowego okwiatu składającego się z dwóch łuszczek.

Owoc: Ziarniak podobny z wyglądu do ziaren prosa (stąd gatunkowa nazwa rośliny).

Morfologia

Biologia edytuj

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do czerwca, jest wiatropylna. Siedlisko: lasy liściaste, szczególnie buczyny, łęgi, grądy. W górach występuje aż do piętro kosówki. Na roślinie żerują gąsienice motyla górówka boruta^[3]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Fagetalia.

Przypisy edytuj

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).
↑ Warmia i Mazury. Informator turystyczno=przyrodniczy. [dostęp 2009-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-09-21)].

Bibliografia edytuj

Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Tadeusz Traczyk: Rośliny lasu liściastego. Warszawa: PZWS, 1959.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).

[3] Warmia i Mazury. Informator turystyczno=przyrodniczy. [dostęp 2009-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-09-21)].

[1]

[2]

[3]