Prospekt Włodzimierski w Petersburgu
Prospekt Włodzimierski[1] (ros. Владимирский проспект, Władimirskij prospiekt) – jedna z głównych ulic w historycznym śródmieściu Petersburga, w rejonie centralnym miasta. Rozpoczyna swój bieg na Placu Włodzimierskim, u zbiegu z Prospektem Zagorodnym i kończy na skrzyżowaniu z Newskim Prospektem. Tworzy jeden ciąg komunikacyjny z Prospektem Litiejnym, który zaczyna bieg po przeciwległej stronie Newskiego Prospektu[2]. Łączna długość ulicy wynosi 450 m[2].
Historia edytuj
Ulica została wytyczona w latach 60. XVIII w. w celu połączenia w jeden ciąg Prospektu Litiejnego i Prospektu Zagorodnego[3], w oparciu o projekt sporządzony jeszcze w 1739 r[2]. Do 1806 r. lub według innego źródła do 1830 r.[2] funkcjonowała jako część Prospektu Litiejnego[3]. Następnie w użycie weszła nazwa odnosząca się do soboru Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej. W I poł. XIX w. ulica została zabudowana budynkami murowanymi, przez cały XIX w.[1] i na pocz. XX w. wznoszono przy niej kamienice i budynki użytkowe[3]. Okolicę tę w XIX- pocz. XX w. zamieszkiwali rzemieślnicy, artyści, urzędnicy[2].
W 1919 r. prospekt przemianowano, nadając mu imię rewolucjonisty Siemiona Nachimsona. Nazwę przedrewolucyjną przywrócono w 1944 r.[3]
Znaczące budynki edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b M. Wilk, Petersburg, s. 155.
- ↑ a b c d e Владимирский проспект в Санкт-Петербурге [online], peterburg.center [dostęp 2021-10-07] (ros.).
- ↑ a b c d e f red. B. Piotrowski i in., Sankt-Pietierburg..., s. 115-116.
- ↑ Объект культурного наследия [online], ru_monuments.toolforge.org [dostęp 2021-10-07].
Bibliografia edytuj
- red. B. Piotrowski, O. Czekanowa i in., Sankt-Pietierburg. Pietrograd. Leningrad. Encikłopiediczeskij sprawocznik, Naucznoje Izdatiel'stwo Bol'szaja Rossijskaja Encikłopiedija, ISBN 5-85270-037-1.
- M. Wilk, Petersburg. Stara i nowa historia, Wyższa Szkoła Studiów Międzynarodowych, Łódź 2003, ISBN 83-88504-17-7.