Protele
podrodzina ssaków
Protele[7] (Protelinae) – podrodzina drapieżnych ssaków z rodziny hienowatych (Hyaenidae).
| Protelinae | |||
| I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1851[1] | |||
 Przedstawiciel podrodziny – protel grzywiasty (P. cristata) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
protele | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Proteles I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1824 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Rodzaje | |||
| |||
Zasięg występowania edytuj
Podrodzina obejmuje dwa żyjące współcześnie gatunki występujące w południowej i wschodniej Afryce[8][9].
Podział systematyczny edytuj
Do podrodziny należy jeden występujący współcześnie rodzaj[10][8][11]:
- Proteles I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1824 – protel
Opisano również rodzaje wymarłe:
- Gansuyaena Galiano, Tseng, Solounias, Wang Xiaoming, Qiu Zhanxiang & S.C. White, 2022[12]
- Plioviverrops Kretzoi, 1938[13]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Introduction au catalogue méthodique des collections de mammifères et d’oiseaux. W: I. Geoffroy Saint-Hilaire: Catalogue méthodique de la collection des mammifères de la collection des oiseaux et des collections annexes. Paris: Gide et Baud, 1851, s. xiv. (fr.).
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of carnivorous, pachydermatous, and edentate Mammalia in the British museum. London: The Trustees, 1869, s. 213. (ang.).
- ↑ W.H. Flower. On the Value of the Characters of the Base of the Cranium in the Classification of the Order Carnivora, and on the Systematic Position of Bassaris and other disputed Forms. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1869, s. 37, 1869. (ang.).
- ↑ S.G.J. Mivart. On the Classification and Distribution of the AEluroidea. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1882, s. 143, 1882. (ang.).
- ↑ H. Winge: Jordfundne og nulevende rovdyr (Carnivora) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilien: med udsigt over pungdyrenes slægtskab. Copenhagen: Bianco Lunos Kgl Hof-Bogtrykkeri, 1895, s. 59. (duń.).
- ↑ W.K. Gregory & M. Hellman. On the Evolution and Major Classification of the Civets (Viverridae) and Allied Fossil and Recent Carnivora: A Phylogenetic Study of the Skull and Dentition. „Proceedings of the American Philosophical Society”. 81 (3), s. 320, 1939. JSTOR: 984861. (ang.).
- ↑ Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1971, s. 1–642.
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 424. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Proteles. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-04-29].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-16]. (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 146. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ H. Galiano, Z.J. Tseng, N. Solounias, X. Wang, Z. Qiu & S.C. White / H. Galiano, 曾志杰, N. Solounias, 王晓鸣, 邱占祥 & S.C. White. A new aardwolf-line fossil hyena from Middle and Late Miocene deposits of Linxia Basin, Gansu, China / 甘肃临夏盆地中新世鬣狗科一新属新种. „古脊椎动物学报 / Vertebrata PalAsiatica”. 60 (2), s. 86, 2022. (ang. • chiń.).
- ↑ M. Kretzoi. Die Raubtiere von Gombaszög nebst einer Übersicht der Gesamtfauna. „Annales Musei Nationalis Hungarici”. 31, s. 114, 1938. (niem.).