Proteza wzroku (ang. visual prosthesis) – eksperymentalne urządzenie wzorowane na implancie ślimakowym, który jest rodzajem neuroprotezy stosowanym od połowy lat osiemdziesiątych XX wieku. W badaniach naukowych od lat pięćdziesiątych tego wieku podejmowano próby stworzenia elektronicznych interfejsów na poziomie siatkówki, nerwu wzrokowego, wzgórza i kory mózgowej. Protezy wzrokowe, które zostały wszczepione u pacjentów na całym świecie dowiodły słuszności co do ich zasady konstrukcji, ale jeszcze nie oferują normalnej ostrości wzroku. Po przypadkowej śmierci w wyniku neuroinfekcji jednego z wolontariuszy w latach dziewięćdziesiątych, większość badań protez wzrokowych została wstrzymana. Do najbardziej obiecujących kontynuowanych projektów należą m.in.:

  • nasiatkówkowa proteza Argus, stworzona w latach dziewięćdziesiątych XX wieku przez doktorów: Marka Humayun i Eugene DeJuan z Doheny Eye Institute,
  • oko Dobelle'a[1],
Wzrokowy implant korowy zaprojektowany przez doktora Mohamada Sawana
The Visual Cortical Implant.

Przypisy edytuj

  1. A bionic visionary for the blind February 19, 2003 Sydney Morning Herald