Przełączka nad Małym Ogrodem
Przełączka nad Małym Ogrodem (niem. Kleine Gartenscharte, słow. Štrbina nad Malou záhradkou, węg. Kis-kerti-csorba[1], 2261 m[2]) – drobna przełęcz w głównej grani odnogi Krywania, rozdzielającej na tym odcinku doliny Młynicką i Hlińską. Znajduje się we wschodniej grani Hrubego Wierchu opadającej na Szczyrbską Przełęcz, pomiędzy Kolistą Turnią a Szczyrbską Turniczką[3].
 Kolisty Staw i opisany odcinek grani nad nim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2261 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′20,3″N 20°02′02,2″E/49,172306 20,033944
| |
Nazwa siodła pochodzi od Małego Ogrodu – piarżyska na zboczach Doliny Hlińskiej, znajdującego się poniżej przełączki[4]. Z Przełączki nad Małym Ogrodem opada w jego kierunki krótki żlebek, po kilkudziesięciu metrach uchodzący do żlebu spod Przechodu nad Małym Ogrodem. Po drugiej stronie grani przełęcz opada ścianą o wysokości około 90 m na piargi nad Kolistym Stawem w Dolinie Młynickiej[5].
Taternictwo
edytujPierwsze wejścia:
- letnie – zakopiańscy przewodnicy i koziarze, przed 1880 r.,
- zimowe przy przejściu granią – Jerzy Krókowski i Stanisław Krystyn Zaremba, 27–28 grudnia 1926 r.,
- zimowe wprost z Małego Ogrodu – Stanisław Krystyn Zaremba, 19 kwietnia 1928 r.[3]
Przez przełączkę wiedzie jedna z najprostszych dróg na Hruby Wierch[3]. Na przełączkę można łatwo wejść z obydwu jej stron:
- Z Doliny Młynickiej; 0+ w skali tatrzańskiej, czas przejścia 30 min
- Z Małego Ogrodu; 0+, 30 min[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky. Produkty leteckého laserového skenovania
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 44, 61.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ a b Władysław Cywiński. Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.