Przełączka pod Łomnicą
Przełączka pod Łomnicą (słow. Sedielko pod Lomnickým, niem. Noack-Habel-Scharte, węg. Noack-Habel-rés) – przełęcz w słowackich Tatrach Wysokich, w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika. Jest jedną z pięciu przełączek na odcinku pomiędzy Durnym Szczytem a Łomnicą, położoną tuż poniżej tej ostatniej. Dokładnie znajduje się pomiędzy Małą Poślednią Turniczką na północnym zachodzie a kopułą szczytową Łomnicy na południowym wschodzie. Przełączka pod Łomnicą nie jest dokładnie pomierzona, więc wysokość, na której jest położona, nie jest znana[1].
 Widok z Doliny Małej Zimnej Wody | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′44,6″N 20°12′40,0″E/49,195722 20,211111
| |
Na siodło nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dostępna jest jedynie dla taterników. Spod przełęczy w stronę Doliny Małej Zimnej Wody na południe opada długi żleb zwany Żlebem Téryego, wcinający się między długą południową grań Małej Pośledniej Turniczki a wielką zachodnią ścianę Łomnicy. Przez Przełączkę pod Łomnicą prowadzi wiele dróg taternickich, między innymi Droga Jordana z Doliny Pięciu Stawów Spiskich na szczyt Łomnicy. Najdogodniejszymi sposobami na dotarcie na przełęcz są trasa przez Wielki Upłaz i Niżni Capi Przechód, Droga Jordána z Wyżniej Pośledniej Przełączki oraz drogi ze szczytu Łomnicy. Od strony Doliny Dzikiej można wejść na przełęcz przez Miedziane Ławki[1].
Nazewnictwo edytuj
Polska i słowacka nazwa Przełączki pod Łomnicą pochodzi od Łomnicy. Nazwy niemiecka i węgierska upamiętniają dwóch niemieckich taterników ze Śląska – Paula Habela i Ludwiga Noacka, którzy weszli tutaj w 1899 r. wraz z przewodnikiem Johannem Breuerem[2].
Historia edytuj
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Emerich Kövi wraz z trzema towarzyszami i przewodnik Jakob Lux, 21 września 1857 r. – letnie (wejście prawdopodobne),
- Ödön Téry i Martin Spitzkopf, 1 sierpnia 1877 r. – letnie,
- Gerhardt Haffner, Alfred Schmidt i Matthias Nitsch, 7 stycznia 1935 r. – zimowe[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 53–63.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.