Przełęcz Cicha
Przełęcz Cicha (775 m) – przełęcz w Paśmie Przedbabiogórskim, które według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego należy do Beskidu Makowskiego[1]. Na mapach i w przewodnikach turystycznych czasami zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego.
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
775 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°40′20,7″N 19°27′40,0″E/49,672417 19,461111
| |
Przełęcz Cicha znajduje się pomiędzy szczytami Jałowca (1111 m) w Paśmie Jałowieckim i Kobylej Głowy (841 m) w Paśmie Solnisk. Północno-wschodnie stoki przełęczy są zalesione. Spływa z nich potok Roztoka uchodzący do Stryszawki, południowo-zachodnie natomiast są bezleśne i znajduje się na nich przysiółek Jałowiec, będący częścią Koszarawy-Cichej. Spływa stąd potok uchodzący do rzeki Koszarawy[2].
Na łące na przełęczy Cichej znajdują się betonowe ruiny posterunku granicznego. Przez przełęcz Cichą i Jałowiec biegła w czasie II wojny światowej granica między III Rzeszą i Generalnym Gubernatorstwem. Posterunki graniczne skutecznie ograniczały kontakty miejscowej ludności. Rejon przełęczy Cichej w lutym i marcu 1945 r. był miejscem zaciętych walk oddziałów armii radzieckiej z armią niemiecką[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
Szlaki turystyczne edytuj
Zawoja Wełcza – Jałowiec – Przełęcz Cicha – Lachowice
(szlak chatkowy): Koszarawa-Cicha Siurówka (PKS) – Przełęcz Cicha – SST Pod Solniskiem – Stryszawa Górna Roztoki (PKS)
