Puchaczówka (przełęcz)

Przełęcz Puchaczówka
	; Widok na Puchaczówkę z doliny potoku Konradka
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Wysokość	864 m n.p.m.
	Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka Przełęcz Puchaczówka
	Położenie na mapie Polski Przełęcz Puchaczówka
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Przełęcz Puchaczówka
	Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Przełęcz Puchaczówka
	50,26404°N 16,81361°E/50,264040 16,813610
	Multimedia w Wikimedia Commons

Puchaczówka (niem. Puhu-Pass, 864 m n.p.m.) – przełęcz oddzielająca pasmo gór Krowiarek od Masywu Śnieżnika. Przez przełęcz przechodzi Droga wojewódzka nr 392 z Bystrzycy Kłodzkiej do Stronia Śląskiego. Na przełęczy węzeł szlaków turystycznych, punkt widokowy, murowana kapliczka i bacówka.

Kapliczka pod przełęczą

Położenie i geologia edytuj

Przełęcz oddziela dwa pasma górskie: Masyw Śnieżnika, którego ostatnią kulminacją w tym kierunku jest Czarna Góra oraz Krowiarki, wznoszące się nad przełęczą szczytem Pasiecznik (893 m n.p.m.)^[1]. Zbudowana jest z łupków łyszczykowych należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika i ma kształt szerokiego zrównania^[1]. Wcinają się w nią: od zachodu dolina Białej Wody, od północy dolina Pogonnej (Konradki Konradowskiego Potoku), od południowego wschodu dolina Siennej Wody^[1].

Historia edytuj

W średniowieczu na przełęczy znajdował się posterunek sygnalizacyjny, a później posterunek pogonny trzymający konie i służący do organizowania pogoni za zbiegami i przestępcami. Stąd wywodzi się dawna jej nazwa Pogonna Przełęcz oraz współczesna nazwa potoku Pogonna, mającego źródło na przełęczy. W 1769 r. królewska komisja górnicza znalazła w pobliżu żyłę miedzi, jednak dość ubogą^[1].

Kapliczka o owalnym kształcie znajdująca się na przełęczy datowana jest na ok. 1781 r.^[1] Na temat jej wzniesienia przytaczanych jest kilka opowieści, m.in. ta, która mówi o upamiętnieniu żołnierza Hansa Manna, rozstrzelanego za samowolne oddalenie z twierdzy kłodzkiej^[1]. Do lat 70. XX wieku znajdowały się w niej drewniane rzeźby dłuta Michaela Klahra, jednak później zostały skradzione^[1].

W 1840 r. na przełęczy stanęła gospoda Puhu Baude na skrzyżowaniu dróg do Stronia Śląskiego, Białej Wody, Międzygórza i Konradowa – popularna i chętnie odwiedzana, z ciekawym wystrojem wnętrz^[1]. Przetrwała do 1948 r. W 1924 r. postawiono tu także niewielki pomnik Carla Pabla, przewodniczącego wrocławskiej grupy Kłodzkiego Towarzystwa Górskiego^[1]. Pomnik zniszczono w 1945 r.

Drogę przechodzącą przez przełęcz wybudowano z inicjatywy właścicielki okolicznych dóbr, królewny Marianny Orańskiej i jej syna Albrechta (droga prowadząca z przełęczy po stoku Czarnej Góry to Droga Albrechta)^[1].

Współczesność edytuj

Bezpośrednio pod przełęczą funkcjonuje obecnie duży ośrodek narciarski „Czarna Góra”^[1]. Jego wybudowanie stało się impulsem do zagospodarowania pobliskiego terenu. Od początku lat 90. stawiane są hotele, pensjonaty i restauracje, m.in. zespół hotelowo-gastronomiczny o tej samej nazwie co przełęcz. Okolica szybko urbanizuje się nie bez strat dla harmonii krajobrazu i przyrody.

Turystyka edytuj

Znakowane szlaki przechodzące przez przełęcz^[1]:

z Lądka-Zdroju na Śnieżnik,
ze Stronia Śląskiego na Igliczną i do sanktuarium Maria Śnieżna,
do Żelazna przez Skowronią Górę i Marcinków,
do Międzygórza.

Przełęcz jest znakomitym punktem widokowym. W pobliskiej bacówce można kupić oscypki i bunc. Przy szlaku czerwonym i szosie, nieco w kierunku Bystrzycy Kłodzkiej postawiona jest wiata turystyczna z siedziskami, a nieco niżej wiata sypialna.
Przez przełęcz prowadzi droga wojewódzka nr 392 z Bystrzycy Kłodzkiej do Stronia Śląskiego^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 270, 271. ISBN 83-7005-341-6.

Bibliografia edytuj

Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6.
Krzysztof R. Mazurski, Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie, SUDETY Oficyna Wydawnicza Oddziału Wrocławskiego PTTK, Wrocław 1995, ISBN 83-85550-48-8.

Linki zewnętrzne edytuj

Puchaczówka w bazie podjazdów: trasa z Bystrzycy Kł. i trasa ze Strachocina
Archiwalne fotografie Puhu Baude: [1], [2]
Archiwalne fotografie przełęczy: 1, 2, 3
Domek Czarnogórski na przełęczy. bystrzyca.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-08)].

[staffa-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 270, 271. ISBN 83-7005-341-6.

[1]