Przełęcz Szopka
Szopka, Chwała Bogu[1], Chwałabogu[2] – przełęcz w Pieninach na wysokości 779 m pomiędzy szczytami Trzech Koron (982 m) a wzniesieniem Czoło (815 m.)[3]. Bywa także nazywana przełęczą Chwała Bogu (być może nazwa pochodzi od okrzyku ulgi po trudach wspinaczki)[4]. Główny węzeł szlaków w Pieninach Właściwych. Na przełęczy i poniżej niej znajdują się dwie polany. Z polany Szopka widok na pogórza Spisza i Tatry, z polany nad przełęczą widać Gorce. Polana jest koszona przez Pieniński Park Narodowy, jednak z powodu niewielkiego rozmiaru i częściowego zarośnięcia widoki są ograniczone. Przełęcz jest miejscem odpoczynku turystów. Źródełko i ławki wzdłuż ogrodzeń krzyżujących się szlaków, dydaktyczne tablice informacyjne. W sezonie turystycznym bywa zatłoczona. Szlaki rozchodzą się na Trzy Korony, do Czorsztyna, Krościenka i Sromowiec Niżnych[1].
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
779 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Pienin ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Znajdująca się w Pieninach Właściwych przełęcz Szopka oddziela Masyw Trzech Koron od Pienin Czorsztyńskich. Przełęcz leży na najdogodniejszym i używanym od dawna przejściu łączącym Krościenko ze Sromowcami Niżnymi. W połowie XIX wieku pierwsi turyści wyjeżdżali na nią góralskimi furmankami[1]. Dawniej w sąsiedztwie przełęczy znajdowała się altana dla turystów, często nocowali w niej flisacy. Planowano też budowę schroniska[1].
Polanę porasta zbiorowisko zwane umiarkowanie suchą łąką pienińską. Jest to formacja sztuczna, powstała na terenie po wykarczowanym kilka wieków temu lesie. Gromadnie występują na niej m.in. przelot pospolity, koniczyna pogięta i pagórkowa oraz mietlica pospolita[5]. Na polanie zakwita rzadka już roślina mieczyk dachówkowaty[6], znaleziono tu też zagrożony wyginięciem gatunek grzyba koronicę ozdobną[7]. Notowany jest również kozibród wschodni i kukułka bzowa. Po stronie północnej, ok. 30 m od siodła przełęczy, przy młaczce i źródle, licznie występują sity, turzyce i wełnianki, a nieco dalej przy ścieżce zarośla jałowca pospolitego[5].
Przez Przełęcz Szopka biegnie granica między miejscowością Sromowce Niżne w gminie Czorsztyn (stok południowy) i Krościenkiem nad Dunajcem (stok północny)[2].
Szlaki turystyczne
edytuj- Główny Szlak Pieniński – do Czorsztyna przez przełęcz Trzy Kopce, Macelak i przełęcz Osice. 2:10 h, ↑ 2:20 h
- Główny Szlak Pieniński – do Szczawnicy przez Siodło, Górę Zamkową, Bajków Groń, Czertezik, Sokolicę i przeprawę promową Nowy Przewóz. 2:50 h, ↑ 3:05 h
- – do Sromowiec Niżnych przez Wąwóz Szopczański. 1 h, ↑ 1:15 h
- – do Krościenka przez Bajków Groń. 1:10 h, ↑ 1:40 h
-
Początek szlaku na Trzy Korony
-
Tatry widziane z przełęczy
-
Przełęcz Szopka – widok na Tatry
-
Rozdroże na przełęczy
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 179, 257, ISBN 83-915859-4-8 .
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-12-28] .
- ↑ Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, s. 1, ISBN 83-87873-07-1 .
- ↑ B.A. Węglarz , Spacerkiem po starej Szczawnicy i Rusi Szlachtowskiej, Pruszków: Wyd. diecezjalne i drukarnia w Sandomierzu, 2011, ISBN 978-83-62460-17-5 .
- ↑ a b Rajmund Bartyzel , Eugeniusz Szyda , Ścieżki dydaktyczno-naukowe Pienińskiego Parku Narodowego, „Karpaty. Materiały szkoleniowe o problematyce górskiej (...)”, 1978–79, 15–16, Krakowski Klub Przodowników Turystyki Górskiej przy Krakowskim Oddziale PTTK, 1981, s. 38–45 .
- ↑ Kazimierz Zarzyckj , Roman Marcinek , Sławomir Wróbel , Pieniński Park Narodowy, Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003, ISBN 83-7073-288-7 .
- ↑ Anna Kujawa , Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska , Izabela L. Kałucka (red.), Grzyby chronione Polski. Rozmieszczenie, zagrożenia, rekomendacje ochronne, Poznań: Instytut Środowiska Rolniczego i Leśnego Polskiej Akademii Nauk, 2020, ISBN 978-83-938379-8-4 .