Przełęcz pod Osobitą
Przełęcz pod Osobitą (słow. sedlo pod Osobitou, 1521 m) – przełęcz w północno-zachodniej grani Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się pomiędzy Osobitą (1687 m) a niewybitnym szczytem Jaworzyny (1581 m). Północno-wschodnie stoki spod przełęczy opadają do górnej części Doliny Suchej Orawickiej, południowo-zachodnie do Ciepłego Żlebu[1].
 Osobita i Przełęcz pod Osobitą | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
1521 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′30,6″N 19°43′18,2″E/49,258500 19,721722
| |
Na zbudowanej ze skał węglanowych przełęczy znajduje się niewielka ukwiecona polana. Niegdyś były to tereny pasterskie, obecnie już w znacznym stopniu zarośnięte. W zachodnim kierunku widok na Zuberzec[2].
Przełęcz pod Osobitą jest najwyższym udostępnionym dla turystów miejscem tego masywu. W 1974 r. utworzono obszar ochrony ścisłej Rezervácia Osobitá o powierzchni 458 ha, a w 1989 r. szlaki wiodące na szczyt Osobitej zostały zamknięte[2].
Szlaki turystyczneEdytuj
Zwierówka – Przełęcz pod Osobitą – Grześ[1]:
- Czas przejścia ze Zwierówki na Przełęcz pod Osobitą: 2:05 h, ↓ 1:30 h
- Czas przejścia z przełęczy na Grzesia: 2 h, ↓ 1:50 h
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ a b Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.