Przeździecko-Jachy
wieś w województwie mazowieckim
Przeździecko-Jachy – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Andrzejewo[5][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
07-305[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WOR |
| SIMC |
0394803[5] |
Położenie na mapie gminy Andrzejewo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego  | |
 52°52′03″N 22°13′40″E/52,867500 22,227778[1]
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0394810 | Przeździecko-Pierzchały | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Pomiędzy wsią P. Jachy a P. Grzymki znajduje się obszar zwany dotąd Żale, dawne cmentarzysko, na wyniosłem wybrzeżu rzeczki Brok Mały. Według podania miała stać świątynia pogańska, której szczątkami są rozrzucone w tem miejscu wielkie kamienie.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Andrzejewie[7].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 111251
- ↑ Wieś Przeździecko-Jachy w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-11-25], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-10-18].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1043 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji łomżyńskiej
Linki zewnętrzne edytuj
- Przeździecko (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 190.