Wikipedia

Przemysław Saleta

polski kickbokser, pięściarz i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

Przemysław Saleta (ur. 7 marca 1968 we Wrocławiu) – polski kickbokser i bokser wagi ciężkiej[1], mistrz świata w kick-boxingu, a także mistrz Polski, Europy i interkontynentalny w zawodowym boksie, aktor, osobowość telewizyjna.

Przemysław Saleta
Ilustracja
Przemysław Saleta (2018)
Pseudonim

Chemek

Data i miejsce urodzenia

7 marca 1968
Wrocław

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

194 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

52

Zwycięstwa

44

Przez nokauty

22

Porażki

8 (8 KO)

Remisy

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 26 września 2015.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Wczesne lata edytuj

Lata młodości spędził w Bystrzycy Kłodzkiej[2].

W latach 1986–1990 studiował handel zagraniczny na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, zaś od 1990 wychowanie fizyczne w Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie[3][4][5][6]. Był też studentem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[6]. Żadnego kierunku studiów nie ukończył[6][7][8].

Kariera sportowa edytuj

W młodości startował z sukcesami w kick-boxingu, w formule full contact.

W 1991 rozpoczął starty w zawodowym boksie. W 2002 osiągnął największy sukces w karierze, gdy pokonał w Dortmundzie przez techniczny nokaut Luana Krasniqi, zdobywając mistrzostwo Europy EBU w wadze ciężkiej. Tytuł stracił niecałe trzy miesiące później na rzecz Sinana Şamila Sama. Do 2006 stoczył łącznie 50 walk, z czego wygrał 43 (21 przez nokaut).

W 2007 podpisał kontrakt z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki i zadebiutował w mieszanych sztukach walki (stoczył dwa pojedynki). Choć w 2010, po wygranej z Marcinem Najmanem zapowiedział, że była to prawdopodobnie jego ostatnia walka w karierze[9], 5 listopada 2011 powrócił, aby stoczyć rewanż z Najmanem na zasadach K-1 podczas gali MMA Attack 1. Zwyciężył w pierwszej rundzie wskutek kontuzji Najmana[10]. Następnie, 23 lutego 2013 w Ergo Arenie w Gdańsku pokonał Andrzeja Gołotę poprzez nokaut w szóstej rundzie. Był to pojedynek pożegnalny boksera z zawodową karierą[11]. 26 września 2015 w Łodzi przegrał przed czasem z Tomaszem Adamkiem (50-4, 30 KO) – w przerwie przed szóstą rundą poddał się z powodu kontuzji barku[12].

Działalność pozasportowa edytuj

 
Przemysław Saleta, 2008

Zajmuje się komentowaniem wydarzeń sportowych w polskich stacjach telewizyjnych i radiowych. W latach 1997–2000 był związany ze stacją RTL7, w latach 2000–2003 – ze stacją Polsat Sport, a od 2003 – ze stacją Eurosport. W lipcu 2020 ponownie został dziennikarzem komentującym na kanałach sportowych Polsatu i w systemie pay per-wiew walki bokserskie oraz różnych innych sztuk walki, m.in.: MMA[13].

W 1995 zadebiutował jako aktor epizodyczną rolą Komandosa w filmie Młode wilki (1995), zagrał także tę postać w filmie Młode wilki 1.2 (1997)[14]. Zagrał także drobne role w filmach: Sztos (1997), Zakochani (2000), Cudzoziemiec (2002) i Skazany na bluesa (2005), Skrzydlate świnie (2010) i Licencja na wychowanie (2011), a także serialach: Klasa na obcasach (1998), Lokatorzy (2002)[14], Rodzinka (2003) Faceci do wzięcia (2007), 39 i pół (2008), Daleko od noszy (2008) i Na dobre i na złe (2008)[14]. W 2009 występował w roli Kacpra Sablickiego, byłego boksera i narzeczonego Anny Bilewskiej (Agnieszka Włodarczyk) w serialu Polsatu Pierwsza miłość. W 2012 pojawił się gościnnie w filmie Bokser, który był inspirowany biografią Salety; w rolę boksera wcielił się Szymon Bobrowski.

Od stycznia do listopada 2007 był redaktorem naczelnym polskiego wydania czasopisma „Gentleman’s Magazine”.

Był bohaterem reportażu dokumentalnego Polsat Sport Przemysław Saleta – Historia kariery (2013), uczestnikiem programów rozrywkowych: Gwiazdy tańczą na lodzie (2007), Fort Boyard (2008), Taniec z gwiazdami (2010)[15], Kocham cię, Polsko! (2012), Celebrity Splash! (2015) i Azja Express (2016)[16], jurorem w programie Gwiezdny Cyrk (2008) oraz prowadzącym programy: Gadżety Salety (2008)[17] i Wojownicy (2009). Był także gościem programów: Szymon Majewski Show (2007), Kuba Wojewódzki (2008), Anna Dymna – Spotkajmy się (2008)[18], Pasje gwiazd (2009), Misiek Koterski Show (2009), Aleja gwiazd (2011), Dzień z mistrzem (2011), As wywiadu (2012) i Kulisy sportu (2013).

W 2019 włączył się w akcję społeczną Fundacja Faktu i serwisu internetowego Plejada.pl „Zdrowie jest męskie”, biorąc udział w sesji zdjęciowej do kalendarza na rok 2020[19]. W 2021 wystąpił w charytatywnej gali bokserskiej Collins Charity Fight Night[20].

Życie prywatne edytuj

Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną, modelką Ewą Pacułą, ma córkę Nicole[21]. Z drugą żoną, Ewą Byzdrą, ma córkę Nadię[21]. W kwietniu 2008 oświadczył się Ewie Wiertel, jednak w styczniu 2009 zerwali zaręczyny[22]. W latach 2018–2021 był związany z fotomodelką Karoliną Woźniak[23][24]. Miał brata Aleksandra, który zmarł tragicznie w czerwcu 2022, w wieku 53 lat[25].

5 grudnia 2007 w warszawskim szpitalu przy ul. Lindleya przeszedł operację usunięcia nerki. Nerka została przeszczepiona jego córce Nicole, która od kilku lat poddawana była dializom. 11 grudnia 2007 wskutek powikłań po zabiegu wystąpiła u niego niewydolność oddechowa i krwotok wewnętrzny. Konieczna była operacja. Jednym z podejrzeń była zatorowość płucna. Prawdopodobną przyczyną problemów była uogólniona reakcja organizmu na powstały stan zapalny (sepsa)[26]. 13 grudnia 2007 został wybudzony ze śpiączki farmakologicznej[27][28][29]. 17 grudnia 2007 stan Salety poprawił się na tyle, że pozwolono mu samodzielnie wstać z łóżka. 18 grudnia 2007 wieczorem opuścił szpital i święta spędził w domu[30].

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015[31]. W 2016 opublikował list, w którym stwierdził, że „za rządów PiS atmosfera zrobiła się duszna”, dlatego wyjechał z kraju[32].

Biegle posługuje się językiem angielskim, ponadto komunikuje się w językach rosyjskim i niemieckim[14].

Osiągnięcia edytuj

Kick-boxing edytuj

  • mistrzostwo świata ISKA, WAKO (1990),
  • mistrzostwo Europy ISKA, WAKO (1990),
  • mistrzostwo Polski.

Boks edytuj

  • mistrzostwo interkontynentalne WBC (1994), IBO (1999),
  • mistrzostwo Europy EBU (2002),
  • mistrzostwo Polski (2001).

Lista walk w boksie edytuj

Zawodowe[1] edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Data Miejsce Uwagi
Przegrana 44-8   Tomasz Adamek RTD 5 26.09.2015 Łódź
Wygrana 44-7   Andrzej Gołota TKO 6 23.02.2013 Gdańsk
Wygrana 43-7   Ed Perry UD 6 17.02.2006 Reading
Przegrana 42-7   Oliver McCall TKO 4 13.08.2005 Chicago
Wygrana 42-6   Raman Sukhaterin UD 6 29.04.2005 Świebodzice
Przegrana 41-6   Luan Krasniqi TKO 1 26.04.2003 Schwerin
Przegrana 41-5   Sinan Şamil Sam TKO 7 12.10.2002 Schwerin Stracił tytuł mistrza Europy w wadze ciężkiej.
Wygrana 41-4   Luan Krasniqi TKO 9 20.07.2002 Dortmund Zdobył tytuł mistrza Europy w wadze ciężkiej.
Wygrana 40-4   Mihail Bekish UD 6 23.02.2002 Włocławek
Wygrana 39-4   Oleksandr Myleiko UD 6 24.11.2001 Łódź
Wygrana 38-4   Ratko Draskovic UD 10 26.05.2001 Warszawa Zdobył tytuł Polski w wadze ciężkiej.
Wygrana 37-4   Yuriy Yelistratov UD 6 26.06.1999 Jaworzno
Wygrana 36-4   Jozef Balogh TKO 1 24.02.2001 Nowy Sącz
Wygrana 35-4   Biko Botowamungu UD 8 03.02.2001 Warszawa
Przegrana 34-4   Fred Westgeest TKO 6 18.09.1999 Gdańsk Stracił interkontynentalny tytuł IBO w wadze ciężkiej.
Wygrana 34-3   Rodolfo Marin KO 2 26.06.1999 Wrocław
Wygrana 33-3   Asmir Vojnovic TKO 10 17.04.1999 Warszawa Zdobył interkontynentalny tytuł IBO w wadze ciężkiej.
Wygrana 32-3   Antoine Palatis TKO 6 12.12.1998 Frankfurt nad Menem
Wygrana 31-3   Gilberto Williamson PTS 8 19.09.1998 Oberhausen
Wygrana 30-3   Lorenzo Boyd TKO 4 16.05.1998 Poznań
Wygrana 29-3   Ferenc Deák TKO 1 20.03.1998 Frankfurt nad Menem
Wygrana 28-3   Wesley Martin PTS 8 06.12.1997 Offenbach am Main
Wygrana 27-3   Mike Robinson PTS 8 13.06.1997 Oberhausen
Wygrana 26-3   Yuriy Yelistratov PTS 8 10.05.1997 Frankfurt nad Menem
Przegrana 25-3   Željko Mavrović KO 1 09.12.1995 Stuttgart O tytuł mistrza Europy w wadze ciężkiej.
Wygrana 25-2   Bradley Rone PTS 8 26.08.1995 Chicago
Wygrana 24-2   Lajos Eros PTS 8 27.05.1995 Kilonia
Wygrana 23-2   Willie Jake PTS 8 28.02.1995 Indianapolis
Wygrana 22-2   George O'Mara TKO 2 10.12.1994 Los Angeles
Wygrana 21-2   Brian LaSpada PTS 8 05.11.1994 Stateline
Przegrana 20-2   John McClain TKO 1 27.08.1994 Bushkill
Wygrana 20-1   Terry Dixon PTS 8 03.08.1994 Bristol
Wygrana 19-1   Carl Williams PTS 10 28.04.1994 Tulsa
Wygrana 18-1   Dennis Andries UD 12 23.03.1994 Cardiff Zdobył tytuł WBC International w wadze cruiser.
Wygrana 17-1   Lopez McGee TKO 4 03.03.1994 Hammond
Wygrana 16-1   James Wilder KO 8 29.01.1994 Bismarck
Wygrana 15-1   Grady Smith UD 12 03.12.1993 Orlando Obronił tytuł mistrza stanu Floryda w wadze cruisher.
Wygrana 14-1   Guy Sonnenberg TKO 6 22.10.1993 Orlando Obronił tytuł mistrza stanu Floryda w wadze cruisher.
Wygrana 13-1   Eddie Curry KO 4 24.09.1993 Gulf Shores
Wygrana 12-1   Jimmy Bills PTS 8 04.09.1993 Las Vegas
Wygrana 11-1   Tim Richards KO 4 11.08.1993 South Bend
Wygrana 10-1   Dale Jackson TKO 4 24.07.1993 Atlantic City
Wygrana 9-1   David McCluskey TKO 5 30.04.1993 Orange Beach
Wygrana 8-1   Cordwell Hylton TKO 4 22.10.1992 Londyn
Wygrana 7-1   Ernest Simmons UD 12 23.06.1992 Tallahassee Zdobył zwakowany tytuł stanu Floryda w wadze cruisher.
Wygrana 6-1   Jose Pedro Riveron KO 2 13.06.1992 Miami
Wygrana 5-1   Fred Adams SD 6 10.04.1992 St. Petersburg
Wygrana 4-1   Isaiah Slaughter KO 4 27.03.1992 Tampa
Przegrana 3-1   Tim Martin KO 5 20.02.1992 Rosemont
Wygrana 3-0   Anthony Abrams TKO 5 25.01.1992 Tampa
Wygrana 2-0   Ian Bulloch TKO 8 13.10.1991 Warszawa
Wygrana 1-0   Steve Paolilli KO 1 29.07.1991 Pensacola Debiut w zawodowym boksie

Walka pokazowa[33] edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 0-1   Albert Sosnowski Decyzja 3 3:00 Collins Charity Fight Night 02.06.2021   Warszawa

Lista walk w MMA edytuj

[34]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce
Wygrana 1-1   Marcin Najman (0-1) Poddanie (duszenie przedramieniem) 1 3:14 KSW 14: Dzień Sądu 18.09.2010   Łódź
Przegrana 0-1   Martin Malchasjan (27-9-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:43 KSW 7 02.06.2007   Warszawa

Lista walk w kick-boxingu edytuj

[10][35]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce
Wygrana 2-0   Marcin Najman (0-0) TKO (kontuzja nogi) 1 0:58 MMA Attack 1 05.11.2011   Warszawa
Wygrana 1-0   Marcin Różalski (4-2) Decyzja (jednogłośna) 12 5:00 25. GBZ – Boxing Europe & Glormax 27.02.2005   Wrocławek

Filmografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b BoxRec: Przemyslaw Saleta [online], BoxRec [dostęp 1991-07-29] (ang.).
  2. ↑ Przemysław Saleta: Bokser bez ciosu i szczęki, za to z otwartą głową | Polska Times [online], polskatimes.pl [dostęp 2020-04-13] (pol.).
  3. ↑ To jasnowidz wywróżył Salecie takie życie. wiadomosci.dziennik.pl, 12 grudnia 2007. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  4. ↑ Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke: Przemysław Saleta. wywiadowcy.pl, lipiec 2008. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  5. ↑ Esgiehowa podróż w czasie. facebook.com, 18 stycznia 2013. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  6. ↑ a b c Hubert Kęska: Saleta: Życie ryzykiem pisane. sporteuro.pl, 6 sierpnia 2015. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  7. ↑ Robert Małolepszy: Przemysław Saleta: Bokser bez ciosu i szczęki, za to z otwartą głową. polskatimes.pl, 25 lutego 2013. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  8. ↑ Przemysław Franczak, Łukasz Madej: Przemysław Saleta: "Walka z Adamkiem? To możliwe". nowiny24.pl, 4 listopada 2014. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  9. ↑ Saleta po walce z Najmanem: „Osiągnąłem swój cel”. ringpolska.pl, 19 września 2010. [dostęp 2011-07-31].
  10. ↑ a b Najman vs Saleta. Kontuzja Najmana, SALETA WYGRAŁ. Zapis relacji NA ŻYWO i ZDJĘCIA z gali MMA Attack [online], sport.se.pl [dostęp 2023-10-24].
  11. ↑ Polsat Boxing Night: Gołota vs. Saleta. bokser.org. [dostęp 2012-12-29]. (pol.).
  12. ↑ ŁR PAP, Tomasz Adamek pokonał Przemysława Saletę. I zamierza dalej boksować [online], Newsweek, 27 września 2015 [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  13. ↑ Przemysław Saleta i Paweł Kołodziej wzmacniają Polsat Sport [online], Media2.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  14. ↑ a b c d Przemysław Saleta. gudejko.pl.
  15. ↑ Rusza jedenasta edycja „Tańca z gwiazdami”. [w:] Wirtualne Media [on-line]. www.wirtualnemedia.pl, 2010-03-05. [dostęp 2015-02-16]. (pol.).
  16. ↑ Sergiusz Królak: „Azja Express”: zobacz, kto się pojawi w nowym programie TVN. [w:] Plejada.pl [on-line]. www.plejada.pl, 2016-06-16. [dostęp 2016-09-22]. (pol.).
  17. ↑ Polsatplay.pl – oficjalna strona internetowa Telewizji POLSAT Play [online], www.polsatplay.pl [dostęp 2018-09-05] (pol.).
  18. ↑ Fundacja Anny Dymnej „Mimo Wszystko”.
  19. ↑ Luiza Nowak: „Zdrowie jest męskie”: akcja charytatywna Fundacji Faktu i serwisu Plejada. Kogo zobaczymy w charytatywnym kalendarzu?. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2019-11-04. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
  20. ↑ Bracia Collins, Kazimierz Marcinkiewicz i Albert Sosnowski na wspólnym ringu w szczytnym celu [online], TVN24, 2 czerwca 2021 [dostęp 2023-07-03] (pol.).
  21. ↑ a b https://www.kobieta.pl/artykul/przemyslaw-saleta
  22. ↑ PRZEMYSŁAW SALETA I EWA WIERTEL Koniec miłości [online], www.gala.pl [dostęp 2019-11-13] (pol.).
  23. ↑ Ukochana Przemysława Salety zdecydowała się na zabieg usunięcia implantów [online], Onet Sport, 13 listopada 2019 [dostęp 2019-11-13] (pol.).
  24. ↑ Aleksandra Głowińska, Przemysław Saleta znów jest singlem! [online], plejada.pl, 24 czerwca 2021.
  25. ↑ Nie żyje brat Przemysława Salety. Finał tragicznej historii. 2022-12-15.
  26. ↑ Saleta w stanie śpiączki! – eurosport.interia.pl [online], sport.interia.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  27. ↑ Przemysław Saleta przytomny, ale pod respiratorem – Onet.pl Sport – 12.12.2007 [online] [dostęp 2017-11-26].
  28. ↑ Przemysław Saleta odzyskał przytomność – Onet.pl Wiadomości – 12.12.2007 [online] [dostęp 2017-11-26].
  29. ↑ Lekarze dementują dobre wiadomości o Salecie – WP Wiadomości [online], wiadomosci.wp.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  30. ↑ Saleta zbiera siły – Onet.pl Sport – 17.12.2007 [online] [dostęp 2017-11-26].
  31. ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
  32. ↑ Przemysław Saleta ucieka z Polski przed rządami PiS.
  33. ↑ Kazimierz Marcinkiewicz pokazał klasę w walce z Rafałem Collinsem na gali Collins Charity Fight Night. Walka wieczoru nie wyłoniła jednak zwycięzcy [online], sport.se.pl [dostęp 2023-10-03].
  34. ↑ Przemysław Saleta ("Chemek") | Boxer Page [online], Tapology [dostęp 2023-10-24] (ang.).
  35. ↑ Przemyslaw Saleta vs Marcin Rozalski K1 [low quality]. [dostęp 2021-08-25].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Przemysław_Saleta&oldid=73227124”