Przestrzeń psychoakustyczna

Przestrzeń psychoakustyczna – przestrzeń, w której lokalizowane są źródła dźwięków. Według muzykologa Macieja Żołnowskiego można mówić o następujących jej rodzajach: przestrzeni naturalnej (w której żyjemy, porozumiewamy się), oraz sztucznej (uzyskiwanej przy pomocy urządzeń elektroakustycznych lub jedynie odtwarzanej tą drogą). W tym drugim przypadku można kreować w sposób sztuczny (elektroniczny) przestrzeń realną (właściwie - realistyczną) lub przestrzeń wirtualną - urojoną (czyli taką, która nie przypomina przestrzeni nas otaczającej i posługuje się np. fikcyjnymi zjawiskami pogłosowymi, echem, które jest sztucznie zgłaśniane, nakładaniem na siebie różnych przestrzeni zawartych w różnych nagraniach). Przestrzeń naturalna dzieli się na przestrzeń rzeczywistą (będącą naszym otoczeniem akustycznym), oraz iluzoryczną (przestrzeń, która posługuje się zjawiskiem iluzji słuchowej, np. iluzją dotyczącą rozmieszczenia instrumentów muzycznych na estradzie).

Zobacz też

• dźwięk
• psychoakustyka