Przewód tętniczy, przewód Botalla[a] (łac. ductus arteriosus) – występujące w okresie płodowym połączenie między pniem płucnym a początkowym odcinkiem aorty zstępującej, służące do ominięcia krążenia płucnego. Po urodzeniu, w wyniku wzrostu ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi, dochodzi do czynnościowego obkurczenia światła tego przewodu, a potem zarośnięcia i przekształcenia go w więzadło tętnicze.

Schemat krążenia płodowego

Jedną z wrodzonych wad układu sercowo-naczyniowego jest przetrwały przewód tętniczy.

Uwagi edytuj

  1. Ta, dawniej powszechnie używana, nazwa odwołuje się do Leonarda Botalla, włoskiego anatoma, który jako jeden z pierwszych opisał tę strukturę anatomiczną.

Bibliografia edytuj

  • Gert-Horst Schumacher: Anatomia topograficzna człowieka. Ziółkowski M. (tłum.). Wrocław: Wydawnictwo Volumed, 1994. ISBN 83-85564-50-0.