Przewodnik (stopień instruktorski)
Przewodnik (forma żeńska: przewodniczka, skrót: pwd.) – pierwszy harcerski stopień instruktorski[1]. Jego posiadacz wyróżnia się filcową, granatową podkładką pod krzyżem harcerskim oraz granatową plakietką w kształcie lilijki (tzw. lilijką instruktorską) noszoną na lewym rękawie munduru harcerskiego. W harcerstwie przedwojennym zamiast stopnia istniał tytuł drużynowego po próbie (DPP), oznaczany w identyczny sposób.
Przewodnik Przewodniczka pwd. |
Związek Harcerstwa Polskiego w okresie PRL wyróżniał niższy stopień – organizator. Do dziś funkcjonuje on w NKIH Leśna Szkółka oraz w Kręgu Harcerskim „Drzewo Pokoju”.
Związek Harcerstwa Polskiego
edytujIdea stopnia
edytujSwoją postawą propaguje harcerski system wartości wynikający z Przyrzeczenia i Prawa Harcerskiego. Poznaje siebie i motywy swojego postępowania. Pracuje nad własnymi słabościami i rozwija zdolności. Jest wzorem dla harcerzy. We współdziałaniu z dziećmi i młodzieżą znajduje radość, umie być starszym kolegą i przewodnikiem. Bierze aktywny udział w życiu drużyny, świadomie stosując metodę harcerską i wykorzystując przykład osobisty do realizacji celów wychowawczych. Ma poczucie odpowiedzialności za pracę i powierzoną grupę. Współtworzy hufcową wspólnotę. Ma świadomość wychowawczej roli służby w harcerstwie.
Warunki otwarcia próby
edytuj- Złożenie Przyrzeczenia Harcerskiego.
- Przedstawienie KSI programu swojej próby, zapewniającego realizację wymagań.
- Ukończone 16 lat.
Wymagania
edytuj- Kształtuje własną osobowość zgodnie z Prawem Harcerskim, w tym ułożył i konsekwentnie realizował plan swojego rozwoju.
- Pogłębia swoją wiedzę i rozwija swoje zainteresowania.
- Zachowuje właściwe proporcje w wypełnianiu obowiązków wynikających z przynależności do różnych grup społecznych (rodzina, szkoła, drużyna, środowisko zawodowe).
- Podejmuje stałą służbę w swoim harcerskim środowisku.
- Bierze udział w życiu hufca.
- W trakcie minimum 9-miesięcznej aktywnej służby w gromadzie/drużynie wykazał się umiejętnością pracy wychowawczej metodą harcerską z dziećmi lub młodzieżą w wybranej grupie wiekowej,
- w tym umiejętnościami:
- stosowania instrumentów metodycznych,
- stosowania systemu małych grup,
- tworzenia programu gromady/drużyny, jego realizacji i podsumowania,
- pracy z Prawem i Przyrzeczeniem / Prawem i Obietnicą,
- samodzielnego prowadzenia zbiórek
- oraz uczestniczył w:
- organizacji wyjazdowych form pracy wykorzystujących kontakt z przyrodą,
- organizowaniu oraz przeprowadzeniu gier i form pracy w terenie uwzględniających współdziałanie i współzawodnictwo,
- pozyskiwaniu środków finansowych lub innych form wsparcia działalności gromady/drużyny,
- organizacji obozu (kolonii) lub zimowiska drużyny/gromady i pełnił na nim funkcję,
- prowadzeniu dokumentacji niezbędnej do działania gromady/drużyny,
- współpracy ze środowiskiem działania – rodzicami, szkołą itp.
- w tym umiejętnościami:
- Wykazał się umiejętnością stosowania zasad dotyczących umundurowania, musztry, ceremoniału harcerskiego w pracy z drużyną.
- Wiedzę zdobytą w harcerskiej literaturze i mediach wykorzystał w pracy wychowawczej. Przeczytał minimum 3 książki harcerskie.
Warunki zamknięcia próby
edytuj- Osiągnięcie poziomu opisanego w idei stopnia i zrealizowanie wymagań próby.
- Przestrzeganie zasad „Polityki ochrony bezpieczeństwa dzieci w ZHP” oraz innych przepisów dotyczących zasad bezpieczeństwa w pracy z dziećmi i młodzieżą.
- Posiadanie wiedzy i umiejętności na poziomie stopnia harcerki orlej – harcerza orlego.
- Ukończenie minimum 15-godzinnego kursu pierwszej pomocy zawierającego zajęcia w praktyce.
- Pozytywnie oceniona służba w gromadzie/drużynie w okresie realizacji próby.
- Ukończenie kursu przewodnikowskiego.
- Posiadanie wiedzy i umiejętności odpowiadających wymaganiom stawianym wychowawcom wypoczynku.
Uprawnienia wynikające z posiadania stopnia
edytujOsoba w stopniu przewodnika może:
- przyjmować w imieniu organizacji Obietnicę zucha, Przyrzeczenie Harcerskie
- pełnić funkcje instruktorskie
- kandydować do władz i zasiadać we władzach ZHP (z wyjątkiem komendanta chorągwi, Przewodniczącego ZHP, Naczelnika ZHP i członków sądów harcerskich, którymi mogą być wyłącznie harcmistrzowie)
- być wychowawcą w placówce wypoczynku, bez konieczności ukończenia kursu dla wychowawców placówek wypoczynku[2].
- zdobyć Brązową Odznakę Kadry Kształcącej.
Związek Harcerstwa Polskiego
edytujStopień przewodnik (przewodniczka) jest najniższym stopniem instruktorskim w ZHP. Uprawnia on do m.in. zostania drużynowym jednostki lub pełnienia funkcji instruktorskich.
Zdobycie go nie jest obowiązkiem każdego harcerza — otworzenia stopnia podejmują się przede wszystkim wędrownicy, którzy pełnią funkcje głównie wychowawcze i planują swoją dalszą ścieżkę w ZHP jako wychowawcy, komendanci, lub ich zastępcy. Na dzień 01.01.2020 liczebność Przewodniczek i Przewodników w ZHP wynosiła odpowiednio, 2938 Przewodniczek i 1837 Przewodników[3].
Zobacz też
edytuj- podharcmistrz – stopień bezpośrednio wyższy od przewodnika
- harcmistrz – najwyższy stopień instruktorski
Przypisy
edytuj- ↑ Uchwała nr 43/XXXVIII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 października 2016 r. w sprawie systemu stopni instruktorskich
- ↑ Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania
- ↑ ZHP w liczbach – Harcerski Instytut Badawczy ZHP [online], hib.zhp.pl [dostęp 2020-12-29] .