Przewodnik (stopień instruktorski)

stopień instruktorski w harcerstwie

Przewodnik (forma żeńska: przewodniczka, skrót: pwd.) – pierwszy harcerski stopień instruktorski[1]. Jego posiadacz wyróżnia się filcową, granatową podkładką pod krzyżem harcerskim oraz granatową plakietką w kształcie lilijki (tzw. lilijką instruktorską) noszoną na lewym rękawie munduru harcerskiego. W harcerstwie przedwojennym zamiast stopnia istniał tytuł drużynowego po próbie (DPP), oznaczany w identyczny sposób.

Przewodnik
Przewodniczka

pwd.

Związek Harcerstwa Polskiego w okresie PRL wyróżniał niższy stopień – organizator. Do dziś funkcjonuje on w NKIH Leśna Szkółka oraz w Kręgu Harcerskim „Drzewo Pokoju”.

Związek Harcerstwa Polskiego

edytuj

Idea stopnia

edytuj

Swoją postawą propaguje harcerski system wartości wynikający z Przyrzeczenia i Prawa Harcerskiego. Poznaje siebie i motywy swojego postępowania. Pracuje nad własnymi słabościami i rozwija zdolności. Jest wzorem dla harcerzy. We współdziałaniu z dziećmi i młodzieżą znajduje radość, umie być starszym kolegą i przewodnikiem. Bierze aktywny udział w życiu drużyny, świadomie stosując metodę harcerską i wykorzystując przykład osobisty do realizacji celów wychowawczych. Ma poczucie odpowiedzialności za pracę i powierzoną grupę. Współtworzy hufcową wspólnotę. Ma świadomość wychowawczej roli służby w harcerstwie.

Warunki otwarcia próby

edytuj
  • Złożenie Przyrzeczenia Harcerskiego.
  • Przedstawienie KSI programu swojej próby, zapewniającego realizację wymagań.
  • Ukończone 16 lat.

Wymagania

edytuj
  1. Kształtuje własną osobowość zgodnie z Prawem Harcerskim, w tym ułożył i konsekwentnie realizował plan swojego rozwoju.
  2. Pogłębia swoją wiedzę i rozwija swoje zainteresowania.
  3. Zachowuje właściwe proporcje w wypełnianiu obowiązków wynikających z przynależności do różnych grup społecznych (rodzina, szkoła, drużyna, środowisko zawodowe).
  4. Podejmuje stałą służbę w swoim harcerskim środowisku.
  5. Bierze udział w życiu hufca.
  6. W trakcie minimum 9-miesięcznej aktywnej służby w gromadzie/drużynie wykazał się umiejętnością pracy wychowawczej metodą harcerską z dziećmi lub młodzieżą w wybranej grupie wiekowej,
    • w tym umiejętnościami:
      • stosowania instrumentów metodycznych,
      • stosowania systemu małych grup,
      • tworzenia programu gromady/drużyny, jego realizacji i podsumowania,
      • pracy z Prawem i Przyrzeczeniem / Prawem i Obietnicą,
      • samodzielnego prowadzenia zbiórek
    • oraz uczestniczył w:
      • organizacji wyjazdowych form pracy wykorzystujących kontakt z przyrodą,
      • organizowaniu oraz przeprowadzeniu gier i form pracy w terenie uwzględniających współdziałanie i współzawodnictwo,
      • pozyskiwaniu środków finansowych lub innych form wsparcia działalności gromady/drużyny,
      • organizacji obozu (kolonii) lub zimowiska drużyny/gromady i pełnił na nim funkcję,
      • prowadzeniu dokumentacji niezbędnej do działania gromady/drużyny,
      • współpracy ze środowiskiem działania – rodzicami, szkołą itp.
  7. Wykazał się umiejętnością stosowania zasad dotyczących umundurowania, musztry, ceremoniału harcerskiego w pracy z drużyną.
  8. Wiedzę zdobytą w harcerskiej literaturze i mediach wykorzystał w pracy wychowawczej. Przeczytał minimum 3 książki harcerskie.

Warunki zamknięcia próby

edytuj
  1. Osiągnięcie poziomu opisanego w idei stopnia i zrealizowanie wymagań próby.
  2. Przestrzeganie zasad „Polityki ochrony bezpieczeństwa dzieci w ZHP” oraz innych przepisów dotyczących zasad bezpieczeństwa w pracy z dziećmi i młodzieżą.
  3. Posiadanie wiedzy i umiejętności na poziomie stopnia harcerki orlej – harcerza orlego.
  4. Ukończenie minimum 15-godzinnego kursu pierwszej pomocy zawierającego zajęcia w praktyce.
  5. Pozytywnie oceniona służba w gromadzie/drużynie w okresie realizacji próby.
  6. Ukończenie kursu przewodnikowskiego.
  7. Posiadanie wiedzy i umiejętności odpowiadających wymaganiom stawianym wychowawcom wypoczynku.

Uprawnienia wynikające z posiadania stopnia

edytuj

Osoba w stopniu przewodnika może:

Związek Harcerstwa Polskiego

edytuj
Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Stopień przewodnik (przewodniczka) jest najniższym stopniem instruktorskim w ZHP. Uprawnia on do m.in. zostania drużynowym jednostki lub pełnienia funkcji instruktorskich.

Zdobycie go nie jest obowiązkiem każdego harcerza — otworzenia stopnia podejmują się przede wszystkim wędrownicy, którzy pełnią funkcje głównie wychowawcze i planują swoją dalszą ścieżkę w ZHP jako wychowawcy, komendanci, lub ich zastępcy. Na dzień 01.01.2020 liczebność Przewodniczek i Przewodników w ZHP wynosiła odpowiednio, 2938 Przewodniczek i 1837 Przewodników[3].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Uchwała nr 43/XXXVIII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 października 2016 r. w sprawie systemu stopni instruktorskich
  2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania
  3. ZHP w liczbach – Harcerski Instytut Badawczy ZHP [online], hib.zhp.pl [dostęp 2020-12-29].