Przybór
Przybór (898, 899 m), czasami opisywany jako Przypór – szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w północnym grzbiecie Skały, który poprzez Lachowe Młaki, Juszczynkę i Przybór ciągnie się po dolinę potoku Juszczynka w Juszczynie[1][2]. Południowo-zachodnie stoki Przybora opadają do doliny potoku Bystra, północne i północno-wschodnie do doliny Juszczynki. Obecnie wierzchołek i stoki Przybora są zalesione, ale na północno-zachodnim grzbiecie znajduje się zarastająca polana Palenica. Dawniej Przybór był znacznie bardziej bezleśny; na topograficznej (niezaktualizowanej) mapie Geoportalu zaznaczona jest duża polana na jego grzbiecie. Jeszcze obecnie na zdjęciach lotniczych tej mapy widoczne są zarastające pozostałości dawnych polan na jego stokach[2]. Od drugiej połowy XIX wieku po II wojnę światową Żywiecczyzna była przeludniona i na potrzeby rolnictwa wyrąbano większość lasów w górach, zamieniając je na pola uprawne i hale pasterskie. Po II wojnie światowej stopniowo zaprzestawano uprawy tych mających niewielką wartość rolniczą kamienistych pól położonych na stromych nieraz stokach, w latach 80. załamało się także pasterstwo. Nieużytkowane pola i hale zalesiono lub samorzutnie zarastają lasem[3].
 Widok z Rysianki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
899 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°36′28,4″N 19°13′17,7″E/49,607889 19,221583
| |
Grzbietem Przybora prowadzi znakowany szlak turystyki pieszej[1].
Szlaki turystyczne edytuj
Juszczyna – Przybór – Juszczynka – Lachowe Młaki. Czas przejścia: 1.20 h, ↓ 0.45 h
Przypisy edytuj
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-09-10].
- ↑ Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.