Przyrządy celownicze

Przyrządy celownicze (celownik^[a]) – urządzenie służące do prawidłowego nakierowania lufy broni palnej, prowadnicy wyrzutni lub innego elementu odpowiedzialnego za wstępny tor lotu pocisku, tak aby trafił on w cel^[2].

Przykład najprostszych przyrządów celowniczych (muszka i szczerbinka)

Istnieje wiele rodzajów zróżnicowanych przyrządów celowniczych, przy czym najpopularniejszymi i często traktowanymi jako podstawowe, są celowniki mechaniczne^[3]. Przykładowo w ich najprostszej wersji aby prawidłowo wycelować broń, strzelec wzrokowo zgrywa ze sobą muszkę ze szczerbinką na celu.

Podział

W zależności od rodzaju broni:^[3]^[2]

W zależności od konstrukcji:

Uwagi

↑ Określenie odnoszące się do całości przyrządów celowniczych (jako synonim) lub do ich podstawowego (głównego) elementu^[1].

Przypisy

↑ Torecki 1982 ↓, s. 51.
↑ ^a ^b Torecki 1982 ↓, s. 209.
↑ ^a ^b Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 188.

Bibliografia

Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 188. ISBN 83-86028-01-7.
Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Wyd. 3, popr. i uzup. Warszawa: Wydawn. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06699-X.

[2] Określenie odnoszące się do całości przyrządów celowniczych (jako synonim) lub do ich podstawowego (głównego) elementu^[1].

[CITEREFTorecki198251-1] Torecki 1982 ↓, s. 51.

[CITEREFTorecki1982209-3] Torecki 1982 ↓, s. 209.

[CITEREFCieplińskiWoźniak1994188-4] Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 188.

[a]

[2]

[3]

[1]