Przysłop (Beskid Sądecki)

Przysłop – przełęcz (832 m n.p.m.), polana i przysiółek położone w Paśmie Radziejowej Beskidu Sądeckiego[1]. Znajdują się w jego głównym grzbiecie, pomiędzy szczytami Przysłop oraz Kuba. Południowymi stokami pod przełęczą spływa Sopotnicki Potok, ze stoków północnych wypływa Obidzki Potok. Współrzędne geograficzne przełęczy: 49°28′02,3″N 20°29′33,7″E/49,467306 20,492694. Na przełęczy znajduje się dość spora polana będąca dobrym punktem widokowym.

Przysłop
Widok na Przysłop ze stoków Kuby
Pomnik Partyzantów na Przysłopie
Kaplica na Przysłopie

Na polanie tuż pod przełęczą oraz na grzbiecie odchodzącym z przełęczy na zachód, znajduje się kilka gospodarstw. Dawniej należały one do miejscowości Obidza, obecnie do Szczawnicy[2]. W latach 1876–1879 przez Przysłop wędrowali furkami kuracjusze ze Starego Sącza, do którego istniała już linia kolejowa, nie było jej natomiast jeszcze do Nowego Targu[2].

Historia edytuj

W czasie II wojny światowej Przysłop był kryjówką partyzantów Armii Krajowej z oddziału „Wilk” dowodzonego przez por. Krystiana Więckowskiego „Zawiszę”[3]. Zatrzymywali się tu także na odpoczynek i nocleg kurierzy z ludźmi przeprowadzanymi przez granicę. Łącznie znalazło gościnę kilkaset osób[3][4]. W latach 1943–1944 miały tutaj miejsce dramatyczne wydarzenia.

30 października 1943 Niemcy zastrzelili bacę Wojciecha Słowika, który mimo okrutnych tortur nie wydał nazwisk partyzantów[3][4].

Po udanej akcji partyzanckiej rozbrojenia posterunku policji w Ochotnicy Dolnej, 21 lutego 1944 Niemcy zorganizowali obławę. Oddział dowodzony przez „Zawiszę” został zaskoczony przez Niemców około 7 rano w domu Walkowskiego na Przysłopie. Zginęło 5 partyzantów oddziału „Wilk”:

  • pchor. Bolesław Durkalec ps. „Sławek” (ur. 1923 w Krakowie, syn Ernesta Durkalca)
  • strz. Jan Rogal ps. „Żbik” (ur. 1919 w Waksmudzie)
  • strz. Józef Rogal ps. „Strzała” (ur. 1925 w Waksmudzie)
  • strz. Józef Cyrwus ps. „Kruk” (ur. 1920 w Waksmudzie)
  • strz. Franciszek Klimowski ps. „Wicher” (ur. 1922 w Nowym Targu).

Polegli partyzanci spoczywają na cmentarzu parafialnym w Szczawnicy (pod Huliną). Śmierć partyzantów upamiętnia pomnik znajdujący się na przełęczy[2][4]. W walce z partyzantami zginęło w tym dniu trzech Niemców, w tym gestapowiec Franz Maywald, oprawca z Palace[5].

8 grudnia 1944 Niemcy ponownie zorganizowali obławę. Przebywający w tym czasie na Przysłopie partyzanci radzieccy otwarli do Niemców ogień i uciekli. W odwecie Niemcy spalili żywcem sześcioosobową rodzinę Fijasów z całym zabudowaniem i inwentarzem. Śmierć ponieśli: Andrzej Fijas (lat 76), Anna Fijas (lat 68), Genowefa Fijas (lat 8), Zofia Dychała (lat 3), Helena Dychała (lat 1). Na miejscu domu Fijasów postawiono później drewnianą kaplicę w stylu podhalańskim[3][4].

22 grudnia 1944 po nieudanej obławie na partyzantów Niemcy zabili dwóch napotkanych mężczyzn Walentego Klimka i Sebastiana Saratę[4].

Na pamiątkę tych tragicznych wydarzeń co roku 3 maja odbywa się na Przysłopie Msza Partyzancka.

Szlaki turystyczne edytuj

Przez przełęcz przechodzi Główny Szlak Beskidzki im. Kazimierza Sosnowskiego. Rozpoczynają się tu jeszcze 2 gminne szlaki turystyczne.

  – do Jazowska 2:30 h i Gołkowic (rynek) 4:15 h
  – do Obidzy – Zarębek PKS 1:45 h
  – szlak rowerowy przez Sopotnicki Potok do Szczawnicy

Przypisy edytuj

  1. Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c.. ISBN 83-915737-3-7.
  2. a b c Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.
  3. a b c d Informacja na ścianach kaplicy na Przysłopie.
  4. a b c d e Józefa Salamon: Za wolność przyszłych ojczystych dni – W hołdzie pomordowanym na Przysłopie. Wyd. 1. Tuchów: Mała Poligrafia Redemptorystów w Tuchowie, 2013, s. 400–414. ISBN 978-83-7631-395-5.
  5. Michał Maciaszek: Od „Orła” do „Zawiszy” – Gorce 1943. Wyd. 1. Nowy Targ: Zakład Poligraficzny „MK”, 2010, s. 206. ISBN 978-83-60306-50-5.