Psalm 59
Psalm 59 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. Psalm jest zaliczany do dzieł przypisywanych Dawidowi. W numeracji Septuaginty psalm ten nosi numer 58.
Treść i struktura Psalmu edytuj
Psalm opisuje wydarzenia toczące się za czasów Dawida, nim został królem. Był wtedy banitą wyjętym spod prawa[1][a]. Wyraźnie widać, że psalmista bardziej niż o własne życie przejmuje się opiniami na swój temat. Męczą go kłamcy, opowiadający nieprawdę dniem i nocą (59,7.15). Mimo napotkanych problemów, psalmista myśli o Bogu jako o fundamencie lub twierdzy, która daje mu schronienie, w której może odetchnąć (59,9.17-18)[2] Obrona wyczekiwana przez podmiot liryczny ma być przejawem wiernego panowania Boga nad Izraelem (59,14).
Psalm wydaje się być lamentacją składającą się z dwóch części (59,2–9 i 10–18)[b]. Pierwsza część jest ciągiem rozpaczliwych skarg na obecną sytuację. Druga opowiada o Bożej mocy oraz sprawiedliwości[3]. Podmiot liryczny przez cały psalm żywi nadzieję na Bożą interwencję. Jego słowa do samego końca utworu wypowiadane są w czasie przyszłym, niedokonanym[2].
Symbolika edytuj
- Szydzisz drwisz (59,9) – jest to antropomorfizm, ukazuje absolutną bezradność wobec Boga, ludzi niesprawiedliwych.
- Nie zabijaj ich (59,12) – prośba sprzeczna z kontekstem, jednak możliwe jest inne tłumaczenie „Wytrać ich o Boże”[3].
- W psalmie dwukrotnie pojawia się niejasne słowo Sela, którego znaczenie nie jest dokładnie znane.
Uwagi edytuj
- ↑ Pierwsze cztery wersy odpowiadają historię opisaną w 1 Sm 19, 11-17.
- ↑ Według komentarza do Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu, wydanego przez wydawnictwo Świętego Pawła, podział powinien wyglądać inaczej (59,2-11; 12-18). Problem jednak leży w gramatyce i semantyce psalmu, gdyż taki układ logicznie nie pasuje do proponowanego podziału.
Przypisy edytuj
- ↑ J.H. Walton, Komentarz historyczno-kulturowy do Biblii Hebrajskiej, Vocatio, Warszawa, 2005, s. 606.
- ↑ a b K. Farmer, Księga Psalmów, druga ( Ps 42-72) i trzecia (Ps 73-89), [w:] Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W.R. Farmer, Warszawa, 2001, s. 723.
- ↑ a b Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem. Święty Paweł, 2009, s. 1204-1205.
