Pstrogłów żółtogardły

gatunek ptaka

Pstrogłów żółtogardły[4] (Psilopogon haemacephalus) – gatunek małego ptaka z podrodziny pstrogłowów (Megalaiminae) w rodzinie tukanowatych (Ramphastidae). Występuje w południowej i południowo-wschodniej Azji. Nie jest zagrożony.

Pstrogłów żółtogardły
Psilopogon haemacephalus[1]
(Statius Müller, 1776)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Rodzina

tukanowate

Podrodzina

pstrogłowy

Plemię

Megalaimini

Rodzaj

Psilopogon

Gatunek

pstrogłów żółtogardły

Synonimy
  • Bucco haemacephalus Statius Müller, 1776[2]
  • Megalaima haemacephala (Statius Müller, 1776)
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Podgatunki i zasięg występowania edytuj

Wyróżniono dziewięć podgatunków P. haemacephalus[5][6]:

Proponowane podgatunki confusa i lutea, opisane z Półwyspu Indyjskiego, zostały zsynonimizowane z podgatunkiem indica[2].

Morfologia edytuj

Długość ciała: 15–17 cm. Masa ciała: 30–55 g. Zależnie od podgatunku, głowa czerwona z czarnymi pasami lub żółta z czarnymi pasami i czerwonym czołem. U wszystkich grzbiet zielony, brzuch jasny, ciemno prążkowany.

Ekologia edytuj

Pożywienie

Żeruje na owocach różnej wielkości, od fig po mango. W locie łapie duże owady.

 
Młodociany osobnik podgatunku indica wyglądający z dziupli
Lęgi

Okres lęgowy długi, możliwe, że wyprowadza dwa lęgi. Składa 3 jaja, inkubacja trwa ok. 14 dni, wysiadują i samiec, i samica. Oboje rodzice opiekują się młodymi.

Status edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pstrogłowa żółtogardłego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako szeroko rozpowszechniony i pospolity. Trend liczebności populacji jest wzrostowy[3].

Przypisy edytuj

  1. Megalaima haemacephala, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2014-03-19] (ang.).
  2. a b Coppersmith Barbet (Megalaima haemacephala). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-25)].
  3. a b Psilopogon haemacephalus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Megalaiminae Blyth, 1852 - pstrogłowy (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-19].
  5. D. Lepage: Pstrogłów zóltogardly (Megalaima haemacephalus) (Statius Müller, 1776). Avibase. [dostęp 2019-12-10].
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Jacamars, puffbirds, toucans, barbets, honeyguides. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-19]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, Phil Benstead: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 320. ISBN 978-83-01-15733-3.

Linki zewnętrzne edytuj