Pułk SS „Germania”
Pułk SS „Germania” (niem. SS-Standarte „Germania”) – jedna z pierwszych jednostek tzw. aktywnej SS (SS-Verfügungstruppe), wchodzących w skład późniejszego Waffen-SS[1].
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1936 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Nazwa wyróżniająca |
Germania |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Numer |
Początkowo 3. pułk SS (3/VT) |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja |
SS-Verfügungstruppe |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
Oddziały Dyzpozycyjne SS |
| Skład |
3 bataliony zmotoryzowane |
Historia pułku edytuj
W 1934 sformowano dwa Oddziały Dyspozycyjne SS (SS Verfugungstruppe), co stanowiło zalążek przyszłego pułku. W 1936 utworzono Inspektorat Oddziałów Dyspozycyjnych SS, a z części istniejących batalionów SS sformowano pułk „Germania” w Hamburgu[1]. W marcu 1938 został użyty podczas Anschlussu Austrii. Samowolną decyzją Heinricha Himmlera przydzielono go do operacji zajmowania Sudetów, choć początkowo nie planowano jego udziału na terenie Czechosłowacji[2].
Kampania wrześniowa edytuj
Na czas kampanii wrześniowej pułk przydzielono do 14 Armii, która operowała na południowym odcinku frontu. W początkowej fazie wojny „Germania” stacjonowała na terenie Rzeszy w obszarze Gliwice-Zabrze. 4 września pododdziały jednostki wkroczyły razem z 239 Dywizją Piechoty Wehrmachtu do Katowic. Na zajętych terenach polskiego Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego pułk brał udział w masowych rozstrzeliwaniach ludności polskiej i żydowskiej m.in. w Będzinie, Katowicach i Sosnowcu. Następnie został skierowany na front, a 12 września podporządkowany XXII. Korpusowi Pancernemu 14 Armii. Szlak bojowy pułku to następujące miejscowości: Jarosław, Jaworów, Gródek Jagielloński i Lwów[3].
Nocą z 15 na 16 września w okolicach wsi Mużyłowice i Czarnokońce doszło do bitwy pod Jaworowem, podczas której 49 Huculski pułk strzelców przebijając się w kierunku Lwowa natarł na pozycje pułku SS „Germania”. W wyniku polskiej szarży na bagnety pułk uległ panice oraz rozproszeniu, ponadto utracił wszystkie działa i samochody. Podczas walk poległ też dowódca III batalionu SS-Obersturmbannführer Willy Köppen oraz adiutant pułku SS-Obersturmführer Rudolf Schomburg. Reorganizacja pułku zajęła kilka dni. Po upadku Lwowa został odesłany do Niemiec. W ramach kary żołnierze pułku dostali dwumiesięczny zakaz noszenia naramiennych naszywek z nazwą jednostki[3].
Dalsze losy edytuj
W październiku 1939 w ramach reorganizacji dywizji SS, spowodowanej małą skutecznością oddziałów podczas walk w Polsce, pułk został przydzielony do utworzonej na poligonach w Milowicach i Pilźnie, leżących na obszarze Protektoratu Czech i Moraw, nowej Dywizji Dyspozycyjnej SS (SS-Verfüngungs Division)[3]. 1 stycznia 1940 (według innych źródeł 12 stycznia) pułk w ramach dywizji stał się częścią Waffen SS, które miało obejmować wszystkie bojowe formacje SS. W listopadzie 1940 pułk „Germania”, wcześniej wydzielony z Dywizji Dyspozycyjnej SS, wszedł w skład nowo sformowanej Dywizji Zmotoryzowanej SS, której 21 grudnia 1940 nadano nazwę własną – „Wiking”[4].
Uzbrojenie pułku w 1939 edytuj
Żołnierze pułku posiadali następujące wyposażenie[5]:
- broń ręczna: 950 pistoletów P-08 Parabellum, P-38 Walther i Mauser C96, 2405 karabinów powtarzalnych Mauser Kar98k, 8 pistoletów maszynowych MP 28 II, 102 ręczne i lekkie karabiny maszynowe MG 34 i MG 13 oraz 44 ciężkie karabiny maszynowe MG 08/15, MG 34 i MG 37(t);
- artyleria: 12 armat przeciwpancernych Pak 35/36 kalibru 3,7 cm, 30 granatników l.Gr.W.36 kalibru 5 cm, 18 ciężkich moździerzy Granatwerfer 34 kalibru 8 cm oraz 8 dział piechoty IG-18 kalibru 7,5 cm;
- pojazdy: 8 samochodów pancernych Sd.Kfz. 221 i 222, 173 samochody osobowe i ciężarowe służące do przewozu żołnierzy, 264 samochody ciężarowe służące do przewozu towarów oraz 311 motocykli.
Struktura pułku w 1939 edytuj
Pułk składał się z 3345 żołnierzy: 88 oficerów, 11 cywilnych urzędników wojskowych 542 podoficerów oraz 2704 szeregowych. Pułk (Standarte) zwierał trzy bataliony (Strumbann), a każdy z nich z cztery kompanie (czwartą kompanią była kompanią wsparcia), które dzieliły się na 3 plutony (Rotte). Sztabowi pułku bezpośrednio podlegały: zmotoryzowany pluton łączności i motocyklowy pluton zwiadu. Dodatkowo w pułku znajdowały się samodzielne: pluton samochodów pancernych, zmotoryzowana kompania saperów, kompania przeciwpancerna, zmotoryzowany dywizjon artylerii lekkiej oraz kompania motocyklistów[5].
Skład pułku edytuj
Sztab pułku:
- Zmotoryzowany pluton łączności
- Motocyklowy pluton zwiadu
I batalion zmotoryzowany:
- Dowództwo batalionu – sekcja łączności radiowej i telefonicznej
- 3 kompanie – każda składała się dowództwa kompanii i 3 plutonów, każda uzbrojona w 3 granatniki l.Gr.W.36 kalibru 5 cm, 9 rkm MG 34 lub lkm MG 13 i 2 ckm MG 08/15, MG 34 lub MG 37(t)
- Kompania wsparcia – 6 moździerzy Granatwerfer 34 kalibru 8 cm i 8 karabinów maszynowych
II batalion zmotoryzowany:
- Dowództwo batalionu – sekcja łączności radiowej i telefonicznej
- 3 kompanie – każda składała się dowództwa kompanii i 3 plutonów, każda uzbrojona w 3 granatniki l.Gr.W.36 kalibru 5 cm, 9 rkm MG 34 lub lkm MG 13 i 2 ckm MG 08/15, MG 34 lub MG 37(t)
- Kompania wsparcia – 6 moździerzy Granatwerfer 34 kalibru 8 cm i 8 karabinów maszynowych
III batalion zmotoryzowany:
- Dowództwo batalionu – sekcja łączności radiowej i telefonicznej
- 3 kompanie – każda składała się dowództwa kompanii i 3 plutonów, każda uzbrojona w 3 granatniki l.Gr.W.36 kalibru 5 cm, 9 rkm MG 34 lub lkm MG 13 i 2 ckm MG 08/15, MG 34 lub MG 37(t)
- Kompania wsparcia – 6 moździerzy Granatwerfer 34 kalibru 8 cm i 8 karabinów maszynowych
Pluton samochodów pancernych:
- 8 samochodów pancernych Sd.Kfz.221 uzbrojonych w rkm MG 34,
- 4 samochodów pancernych Sd.Kfz.222 uzbrojonych w 2 cm KwK 30 i rkm MG 34
Zmotoryzowana kompania saperów:
- 3 rkm MG 34 lub lkm MG 13
Kompania przeciwpancerna:
- 12 armat przeciwpancernych Pak 35/36 kalibru 3,7 cm
- 4 rkm MG 34 lub lkm MG 13
Zmotoryzowany dywizjon artylerii lekkiej:
- 8 dział piechoty IG-18 kalibru 7,5 cm
Kompania motocyklistów:
- 2 ckm MG 08/15, MG 34 lub MG 37(t)
- 18 rkm MG 34 lub lkm MG 13
- 3 granatniki l.Gr.W.36 kalibru 5 cm
Przypisy edytuj
- ↑ a b Bryja 1996 ↓, s. 9.
- ↑ Bryja 1996 ↓, s. 10.
- ↑ a b c Bryja 1996 ↓, s. 12.
- ↑ Bryja 1996 ↓, s. 14.
- ↑ a b Ledwoch 1993 ↓, s. 55.
Bibliografia edytuj
- Marcin Bryja: Jednostki Waffen SS 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo MIlitaria, 1996. ISBN 83-86209-97-6.
- Janusz Ledwoch: Waffen SS: jednostki pancerne. Warszawa: Wydawnictwo militaria, 1993. ISBN 83-86209-11-9.