Wikipedia

Puchar Świata w Rugby 7 (1997)

Puchar Świata w Rugby 7 (1997) – drugi Puchar Świata, organizowane przez IRFB zawody o randze mistrzostw świata w rugby 7 rozgrywane co cztery lata. Turniej odbył się w Hongkongu na Hong Kong Stadium w dniach od 21 do 23 marca 1997 roku i rywalizowały w nim dwadzieścia cztery męskie zespoły. Tytułu zdobytego cztery lata wcześniej bronili Anglicy, zwyciężyli zaś reprezentanci Fidżi.

Puchar Świata w Rugby 7 (1997)
1997 Rugby World Cup Sevens
1993 2001
Dyscyplina

rugby 7

Organizator

IRFB

Szczegóły turnieju
Gospodarz

 Hongkong

Otwarcie

21 marca 1997

Zamknięcie (finał)

23 marca 1997

Liczba drużyn

24

Liczba aren

1 (w 1 mieście)

I miejsce

 Fidżi

II miejsce

 Południowa Afryka

Statystyki turnieju
Liczba meczów

69

Najwięcej punktów

Fidżi Waisale Serevi (117)

Najwięcej przyłożeń

Fidżi Marika Vunibaka (12)

Strona internetowa

Tło zawodów

edytuj

Inauguracyjny Puchar Świata w rugby 7 został zorganizowany na Murrayfield Stadium w Edynburgu w kwietniu 1993 roku. Prawa do jego organizacji otrzymali Szkoci z uwagi na fakt powstania tam tej odmiany tego sportu, lecz podwaliny do ogólnoświatowej popularyzacji siedmioosobowego rugby położył turniej Hong Kong Sevens[1]. Odbywające się corocznie od 1976 roku rozgrywki stanowiły nieoficjalne mistrzostwa świata i ich sukces zainspirował zarządzających tym sportem do stworzenia oficjalnych zawodów[1][2][3][4].

Przyszłość Pucharu Świata stanęła jednak pod znakiem zapytania, gdy organizatorzy inauguracyjnej edycji jeszcze przed jej rozpoczęciem przewidywali straty finansowe[2]. Turniej zakończył się jednak umiarkowanym sukcesem i IRFB zaczęła rozważać celowość kontynuacji tych zawodów. Podjęcie decyzji w tej sprawie przez IRFB miało nastąpić na spotkaniu w kwietniu[5], przełożone zostało jednak na 21 października, na doroczny zjazd tej organizacji[1][6]. We wrześniu Hongkong odwiedził przedstawiciel tej organizacji, Keith Rowlands, który zwiedzał przebudowywany Hong Kong Stadium oraz oceniał zdolność Hong Kong Rugby Football Union do zorganizowania takich zawodów[1][7]. Lokalni oficjele byli pewni, że w przypadku jego organizacji przez Hongkong okaże się on sukcesem – podkreślali bowiem osiemnastoletnie doświadczenie w organizacji turnieju oraz coroczne płynące z niego znaczące zyski[1][2]. Stanowisko Hongkongu uzyskało poparcie Australii, która wycofała się z zadeklarowanej wcześniej chęci organizacji zawodów, oraz Nowej Zelandii, która zaproponowała wręcz, aby Hongkong został stałym miejscem rozgrywania Pucharu Świata[1][6][7].

Październikowe spotkanie miało zatem rozstrzygnąć kwestię, czy realne i celowe jest zorganizowanie kolejnego turnieju oraz ewentualne wybranie jego gospodarza[7][8]. Podejmując decyzję IRFB brała pod uwagę między innymi profitowość, zainteresowanie publiczności i stadion – podczas trzydniowych zawodów w Edynburgu zapełniony on został jedynie podczas finałów[1][2]. IRFB na spotkaniu w angielskim Bristolu zadecydowała o organizacji drugiego Pucharu Świata, na jego gospodarza wybierając jednocześnie Hongkong, który jako jedyny złożył swoją kandydaturę. Zostały więc wszczęte negocjacje dotyczące warunków, terminu i formatu zawodów, a także prowadzących do niego kwalifikacji[8]. Organizatorzy w listopadzie tego roku ostrzegli jednak HKRFU, iż w przypadku niezapewnienia tzw. „czystego stadionu” turniej odbędzie się gdzie indziej[9]

Jedną z pierwszych decyzji, zaplanowaną do rozstrzygnięcia do czerwca 1994 roku, było ustalenie terminu rozegrania zawodów. Brane były pod uwagę dwa – marzec i październik, czyli przed i po przekazaniu przez Wielką Brytanię Hongkongu Chinom. HKRFU rekomendował termin późniejszy, by móc zorganizować również Hong Kong Sevens odbywający się tradycyjnie pod koniec marca, starając się przekonać wizytujących oficjeli[8][10]. Po potwierdzeniu marcowego terminu HKRFU wnioskował do IRFB o rekompensatę finansową w wysokości 10 milionów HKD z tytułu rezygnacji z przeprowadzenia głównego źródła przychodów związku[11].

W przeciwieństwie do Pucharu Świata 1993, gdzie zagwarantowany start, na podstawie wyników osiąganych w rugby piętnastoosobowym, miało dwadzieścia zespołów[12], organizatorzy zadecydowali, iż automatycznie do tej edycji awansują jedynie gospodarze oraz finaliści poprzedniego turnieju, pozostali członkowie IRFB rywalizowali zatem w trzech turniejach eliminacyjnych[13]. Turnieje te wyłoniły dwudziestu jeden uczestników, a dla czterech z nich – Wysp Cooka, Portugalii, Maroka i Zimbabwe – był to pierwszy awans na zawody tej rangi[13][14].

Kolejną kwestią był format zawodów – tradycyjny marcowy turniej w Hongkongu przeprowadzany był w pierwszym dniu systemem kołowym w ośmiu trzyzespołowych grupach, których zwycięzcy w drugim dniu walczyli o końcowy triumf, pozostałe zaś rywalizowały o trofea niższej rangi. W 1996 roku organizatorzy Hong Kong Sevens postanowili przetestować inny format, w którym zespoły w pierwszej fazie rywalizowały w sześciu czterozespołowych grupach, a z uwagi na fakt, iż liczba meczów zwiększała się wówczas z 24 do 36, przedłużała się ona do dwóch dni. Zwolennicy tego systemu przekonywali, że ożywi on walkę w pierwszej fazie poprzez zwiększenie liczby wyrównanych pojedynków i mniejszą ich przewidywalność, ograniczy sytuację, iż jedna porażka eliminuje z walki o zwycięstwo w turnieju, dodając jednocześnie do zawodów jeden dzień, co może oznaczać zwiększone wpływy z biletów oraz transmisji telewizyjnych[15][16]. Pomimo sukcesu tej edycji[17] na Puchar Świata powrócono do pierwotnego formatu modyfikując go jednak poprzez wprowadzenie jeszcze jednej fazy grupowej. Uznano bowiem, że jest on zbyt zależny od pierwotnego rozstawienia i wobec niedoskonałości rankingu (opartego na wynikach turniejów kwalifikacyjnych), zespołom należy się w drugim dniu zawodów „druga szansa”[18][19]. Stał się jednak obiektem krytyki, zarówno przed, jak i w trakcie trwania turnieju, między innymi za powtarzające się w obu fazach grupowych spotkania[19][20][21], podobnie jak niezrozumiałe przetasowania pomiędzy grupami już po losowaniu[22][23].

Po rozegraniu pierwszej fazy grupowej[24] w pierwszej ósemce rankingu znalazły się Anglia, Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Nowa Zelandia, RPA i Samoa zapewniając sobie teoretycznie łatwiejszych przeciwników w drugiej fazie[13][25][26][27]. Drugiego dnia siedem zespołów, które awansowało do ćwierćfinałów wygrało oba swoje grupowe pojedynki, Koreańczycy zaś zremisowali z Hiszpanią i o ich awansie zadecydowała wyższa wygrana nad Zimbabwe. Zespoły z drugich miejsc rozgrywały dalej turniej Plate, te z ostatnich natomiast walczyły o Bowl[13][28][29].

W turnieju oprócz specjalistów od rugby 7 brali również udział zawodnicy znani z rugby piętnastoosobowego, m.in. Eric Rush, David Campese, Brian Lima, Santiago Phelan czy Joost van der Westhuizen[30].

Trzydniowa wejściówka na turniej kosztowała 1000 HKD, niemal dwukrotnie więcej od ceny biletu na Hong Kong Sevens 1996[31]. Zawody transmitowała stacja ATV World[32].

W ćwierćfinałach broniący tytułu Anglicy ulegli Samoańczykom, półfinałowymi przeciwnikami tychże została reprezentacja Fidżi, która łatwo odprawiła Koreańczyków, w swoim piątym meczu nie tracąc nawet punktu; drugą parę półfinałową utworzyły RPA i Nowa Zelandia, pokonując odpowiednio Francuzów i Australijczyków. Zespół Samoa jako pierwszy wdarł się na pole punktowe Fidżyjczyków, nie uchroniło ich to jednak przed porażką 38-14, nadzieje Nowozelanczyków zostały zaś pogrzebane w starciu z zawodnikami z południowej Afryki. W finale zawodów w obecności czterdziestu tysięcy widzów przegrywający w pierwszej połowie 0–14 reprezentanci Fidżi ostatecznie pokonali po zaciętym pojedynku RPA 24–21 po raz pierwszy w historii zdobywając Melrose Cup. W finałach Plate i Bowl zwyciężyły odpowiednio Tonga i USA, do drużyny turnieju zostali zaś wybrani czterej Fidżijczycy (Waisale Serevi, Marika Vunibaka, Jope Tuikabe i Aminiasi Naituyaga) oraz trzej zawodnicy z RPA (Stephen Brink, Joost van der Westhuizen i Andre Venter)[14][29][33][34][35]. Najskuteczniejszym zawodnikiem turnieju był Waisale Serevi, zdobywca 117 punktów, najwięcej przyłożeń zdobył zaś jego rodak, Marika Vunibaka[36].

Post Fiji wydała serię znaczków upamiętniającą zwycięską drużynę w składzie Waisale Serevi, Taniela Qauqau, Jope Tuikabe, Leveni Duvuduvukula, Inoke Maraiwai, Aminiasi Naituyaga, Lemeki Koroi, Marika Vunibaka, Luke Erenavula i Manasa Bari[37][38].

Turniej przyniósł światowemu związkowi blisko 100 milionów HKD[39], zaś HKRFU około 18 milionów HKD[40].

Kwalifikacje

edytuj

Jeszcze w 1993 roku IRFB zadecydowała, iż automatyczny awans do turnieju uzyskają jedynie finaliści inauguracyjnej edycji – Anglia i Australia – oraz Hongkong jako gospodarz. O pozostałe dwadzieścia jeden miejsc rywalizować miało pozostałych ówczesnych 58 członków tej organizacji. Termin przysyłania zgłoszeń upływał w połowie sierpnia 1995 roku, a ostatecznie zaś w trzech turniejach eliminacyjnych – w Lizbonie, Dubaju i Punta del Este – walczyły 64 drużyny[12][13][14][41].

W październiku 1995 roku IRFB ogłosiła składy tych turniejów rozdzielając faworyzowane zespoły Nowej Zelandii, Fidżi i Samoa Zachodniego, pozostałe drużyny przydzielając według ustalonego wcześniej rankingu[41][42][43], w kwietniu 1996 roku natomiast podała dokładne daty tych zawodów i podział na grupy[18][44].

Drużyny, które awansowały do turnieju finałowego, zaznaczone czcionką pogrubioną.

Lizbona

edytuj

Pierwszy turniej kwalifikacyjny odbył się w dniach 1–2 czerwca 1996 roku. Spośród dwudziestu czterech uczestniczących zespołów awans do Pucharu Świata uzyskało ośmiu ćwierćfinalistów, czyli zwycięzcy grup eliminacyjnych[45], w całym turnieju triumfowali zaś Nowozelandczycy[46].

Grupa A Grupa B Grupa C Grupa D Grupa E Grupa F Grupa G Grupa H
  Irlandia   Nowa Zelandia   Hiszpania   Korea Południowa   Kanada   Namibia   Rumunia   Łotwa
  Norwegia   Mołdawia   Belgia   Szwecja   Ukraina   Gruzja   Polska   Portugalia
  Węgry   Litwa   Bułgaria   Chorwacja   Szwajcaria   Austria   Andora   Luksemburg

Dubaj

edytuj

Drugi turniej kwalifikacyjny odbył się w dniach 21–22 listopada 1996 roku. Spośród dwudziestu czterech uczestniczących zespołów awans do Pucharu Świata uzyskało ośmiu ćwierćfinalistów, czyli zwycięzcy grup eliminacyjnych[47], w całym turnieju triumfowali zaś reprezentanci Fidżi[48][49].

Grupa A Grupa B Grupa C Grupa D Grupa E Grupa F Grupa G Grupa H
  Szkocja   Południowa Afryka   Walia   Stany Zjednoczone   Fidżi   Tonga   Włochy   Zimbabwe
  Jugosławia   Dania   Kenia   Wybrzeże Kości Słoniowej   Rosja   Chińskie Tajpej   Maroko   Zatoka Perska
  Tunezja   Malezja   Czechy   Sri Lanka   Zambia   Singapur   Botswana   Tajlandia

Punta del Este

edytuj

Trzeci turniej kwalifikacyjny odbył się w dniach 4–5 stycznia 1997 roku. Szesnaście uczestniczących drużyn w pierwszym dniu zawodów rywalizowało na Campus de Maldonado systemem kołowym podzielone na cztery czterozespołowe grupy, czołowa dwójka z każdej z nich awansowała do pełniącej rolę ćwierćfinałów drugiej fazy grupowej[50][51][52]. Awans do Pucharu Świata uzyskała najlepsza piątka, w całym turnieju triumfowali zaś Francuzi[53][54].

Grupa A Grupa B Grupa C Grupa D
  Samoa   Argentyna   Japonia   Francja
  Izrael   Niemcy   Holandia   Urugwaj
  Paragwaj   Papua-Nowa Gwinea   Chile   Bahamy
  Trynidad i Tobago   Bermudy   Polinezja Francuska   Wyspy Cooka

System rozgrywek

edytuj

Dwudziestu jeden kwalifikantów oraz trzy drużyny, które uzyskały automatyczny awans, zostały podzielone na osiem trzyzespołowych grup rywalizujących w pierwszym dniu systemem kołowym. Po zakończeniu pierwszej fazy ustalany był ranking, według którego następował podział na osiem trzyzespołowych grup (przykładowo grupa A składała się z zespołów uszeregowanych na miejscach 1-16-17, grupa B z drużyn 2-15-18, itd.), które w drugim dniu ponownie rywalizowały systemem kołowym. W trzecim dniu zawodów odbyła się natomiast faza pucharowa składająca się z ćwierćfinałów, półfinałów i finałów – ośmiu zwycięzców grup awansowało do turnieju głównego (Cup), zespoły z drugich miejsc walczyły w turnieju Plate, pozostałe zaś o Bowl[13][18][19][55].

Pierwsza faza grupowa

edytuj

Grupy

edytuj
Grupa A Grupa B Grupa C Grupa D Grupa E Grupa F Grupa G Grupa H
  Anglia   Australia   Nowa Zelandia   Fidżi   Korea Południowa   Hiszpania   Argentyna   Walia
  Zimbabwe   Kanada   Tonga   Hongkong   Stany Zjednoczone   Maroko   Południowa Afryka   Namibia
  Rumunia   Szkocja   Japonia   Portugalia   Francja   Wyspy Cooka   Irlandia   Samoa

Mecze

edytuj
21 marca 1997
 Anglia   26:7
   Zimbabwe Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Zimbabwe   42:7
   Kanada Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Anglia   33:12
   Kanada Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Australia   38:7
   Rumunia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Szkocja   26:14
   Rumunia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Australia   19:19
   Szkocja Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Nowa Zelandia   21:7
   Tonga Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Tonga   35:7
   Japonia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Nowa Zelandia   47:14
   Japonia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Fidżi   45:0
   Hongkong Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Hongkong   33:12
   Portugalia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Fidżi   59:0
   Portugalia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Francja   38:5
   Korea Południowa Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Stany Zjednoczone   33:7
   Korea Południowa Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Francja   35:5
   Stany Zjednoczone Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Hiszpania   31:12
   Wyspy Cooka Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Wyspy Cooka   31:17
   Maroko Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Hiszpania   26:5
   Maroko Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Południowa Afryka   38:5
   Irlandia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Argentyna   31:22[56]
   Irlandia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Południowa Afryka   45:7[57]
   Argentyna Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Samoa   26:24
   Walia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Walia   12:12
   Namibia Hong Kong Stadium, Hongkong
21 marca 1997
 Samoa   48:5
   Namibia Hong Kong Stadium, Hongkong

Tabela

edytuj
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Do grupy
M W R P + - +/-
1.   Fidżi 2 2 0 0 104 0 +104 6 A
2.   Południowa Afryka 2 2 0 0 83 12 +71 6 B
3.   Samoa 2 2 0 0 74 29 +45 6 C
4.   Francja 2 2 0 0 73 10 +63 6 D
5.   Nowa Zelandia 2 2 0 0 68 21 +47 6 E
6.   Anglia 2 2 0 0 59 19 +40 6 F
7.   Hiszpania 2 2 0 0 57 17 +40 6 G
8.   Australia 2 1 1 0 57 26 +31 5 H
9.   Szkocja 2 1 1 0 45 33 +12 5 H
10.   Zimbabwe 2 1 0 1 49 33 +16 4 G
11.   Wyspy Cooka 2 1 0 1 43 48 -5 4 F
12.   Tonga 2 1 0 1 42 28 +14 4 E
13.   Stany Zjednoczone 2 1 0 1 38 42 -4 4 D
14.   Argentyna 2 1 0 1 38 67 -29 4 C
15.   Hongkong 2 1 0 1 33 57 -24 4 B
16.   Walia 2 0 1 1 36 38 -2 3 A
17.   Namibia 2 0 1 1 17 60 -43 3 A
18.   Irlandia 2 0 0 2 27 69 -42 2 B
19.   Maroko 2 0 0 2 22 57 -35 2 C
20.   Rumunia 2 0 0 2 21 64 -43 2 D
21.   Japonia 2 0 0 2 21 82 -61 2 E
22.   Kanada 2 0 0 2 19 75 -56 2 F
23.   Korea Południowa 2 0 0 2 12 71 -59 2 G
24.   Portugalia 2 0 0 2 12 92 -80 2 H

Druga faza grupowa

edytuj

Grupa A

edytuj
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.   Fidżi 2 2 0 0 101 0 +101 6 Cup
2.   Walia 2 1 0 1 40 40 0 4 Plate
3.   Namibia 2 0 0 2 5 106 -101 2 Bowl
22 marca 1997
 Walia   40:5
   Namibia Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Fidżi   35:0
   Walia Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Fidżi   66:0
   Namibia Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa B

edytuj
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.   Południowa Afryka 2 2 0 0 63 12 +51 6 Cup
2.   Hongkong 2 1 0 1 31 34 -3 4 Plate
3.   Irlandia 2 0 0 2 12 60 -48 2 Bowl
22 marca 1997
 Hongkong   26:5
   Irlandia Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Południowa Afryka   29:5
   Hongkong Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Południowa Afryka   34:7
   Irlandia Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa C

edytuj
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.   Samoa 2 2 0 0 70 12 +58 6 Cup
2.   Argentyna 2 1 0 1 45 35 +10 4 Plate
3.   Maroko 2 0 0 2 7 75 -68 2 Bowl
22 marca 1997
 Argentyna   33:7[58]
   Maroko Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Samoa   28:12[59]
   Argentyna Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Samoa   42:0
   Maroko Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa D

edytuj
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.   Francja 2 2 0 0 66 7 +59 6 Cup
2.   Rumunia 2 1 0 1 17 38 -21 4 Plate
3.   Stany Zjednoczone 2 0 0 2 19 57 -38 2 Bowl
22 marca 1997
 Rumunia   17:12
   Stany Zjednoczone Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Francja   40:7
   Stany Zjednoczone Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Francja   26:0
   Rumunia Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa E

edytuj
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.   Nowa Zelandia 2 2 0 0 78 5 +73 6 Cup
2.   Tonga 2 1 0 1 40 57 -17 4 Plate
3.   Japonia 2 0 0 2 26 82 -56 2 Bowl
22 marca 1997
 Tonga   35:26
   Japonia Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Nowa Zelandia   31:5
   Tonga Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Nowa Zelandia   47:0
   Japonia Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa F

edytuj
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.   Anglia 2 2 0 0 59 17 +42 6 Cup
2.   Wyspy Cooka 2 1 0 1 15 29 -14 4 Plate
3.   Kanada 2 0 0 2 7 35 -28 2 Bowl
22 marca 1997
 Wyspy Cooka   5:0
   Kanada Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Anglia   29:10
   Wyspy Cooka Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Anglia   30:7
   Kanada Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa G

edytuj
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.   Korea Południowa 2 1 1 0 33 22 +11 5 Cup
2.   Hiszpania 2 1 1 0 31 24 +7 5 Plate
3.   Zimbabwe 2 0 0 2 22 40 -18 2 Bowl
22 marca 1997
 Korea Południowa   21:10
   Zimbabwe Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Hiszpania   19:12
   Zimbabwe Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Hiszpania   12:12
   Korea Południowa Hong Kong Stadium, Hongkong

Grupa H

edytuj
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.   Australia 2 2 0 0 57 16 +41 6 Cup
2.   Szkocja 2 1 0 1 37 38 -1 4 Plate
3.   Portugalia 2 0 0 2 14 54 -40 2 Bowl
22 marca 1997
 Szkocja   28:7
   Portugalia Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Australia   31:9
   Szkocja Hong Kong Stadium, Hongkong
22 marca 1997
 Australia   26:7
   Portugalia Hong Kong Stadium, Hongkong

Faza pucharowa

edytuj

Bowl

edytuj
ĆwierćfinałPółfinałFinał
23 marca 1997
  Stany Zjednoczone24
23 marca 1997
  Kanada21
  Stany Zjednoczone24
23 marca 1997
  Maroko0
  Maroko19
23 marca 1997
  Zimbabwe12
  Stany Zjednoczone40
23 marca 1997
  Japonia28
  Japonia24
23 marca 1997
  Namibia22
  Japonia24
23 marca 1997
  Irlandia22
  Irlandia33
  Portugalia5
23 marca 1997
 Stany Zjednoczone   24:21
   Kanada Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Maroko   19:12
   Zimbabwe Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Japonia   24:22
   Namibia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Irlandia   33:5
   Portugalia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Stany Zjednoczone   24:0
   Maroko Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Japonia   24:22
   Irlandia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Stany Zjednoczone   40:28
   Japonia Hong Kong Stadium, Hongkong

Plate

edytuj
ĆwierćfinałPółfinałFinał
23 marca 1997
  Tonga26
23 marca 1997
  Walia12
  Tonga43
23 marca 1997
  Wyspy Cooka10
  Wyspy Cooka36
23 marca 1997
  Hiszpania0
  Tonga40
23 marca 1997
  Hongkong19
  Hongkong26
23 marca 1997
  Argentyna5
  Hongkong43
23 marca 1997
  Szkocja7
  Szkocja43
  Rumunia19
23 marca 1997
 Tonga   26:12
   Walia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Wyspy Cooka   36:0
   Hiszpania Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Hongkong   26:5
   Argentyna Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Szkocja   43:19
   Rumunia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Tonga   43:10
   Wyspy Cooka Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Hongkong   43:7
   Szkocja Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Tonga   40:19
   Hongkong Hong Kong Stadium, Hongkong

Cup

edytuj
ĆwierćfinałPółfinałFinał
23 marca 1997
  Fidżi56
23 marca 1997
  Korea Południowa0
  Fidżi38
23 marca 1997
  Samoa14
  Samoa21
23 marca 1997
  Anglia12
  Fidżi24
23 marca 1997
  Południowa Afryka21
  Południowa Afryka19
23 marca 1997
  Francja14
  Południowa Afryka31
23 marca 1997
  Nowa Zelandia7
  Nowa Zelandia38
  Australia5
23 marca 1997
 Fidżi   56:0
   Korea Południowa Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Samoa   21:12
   Anglia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Południowa Afryka   19:14
   Francja Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Nowa Zelandia   38:5
   Australia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Fidżi   38:14
   Samoa Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Południowa Afryka   31:7
   Nowa Zelandia Hong Kong Stadium, Hongkong
23 marca 1997
 Fidżi   24:21
   Południowa Afryka Hong Kong Stadium, Hongkong

Klasyfikacja końcowa

edytuj
Miejsce Reprezentacja
1   Fidżi
2   Południowa Afryka
3   Nowa Zelandia
  Samoa
5   Francja
  Australia
  Anglia
  Korea Południowa
9   Tonga
10   Hongkong
11   Szkocja
  Wyspy Cooka
13   Argentyna
  Rumunia
  Walia
  Hiszpania
17   Stany Zjednoczone
18   Japonia
19   Maroko
  Irlandia
21   Kanada
  Zimbabwe
  Portugalia
  Namibia

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g IRB official to assess HK World bid. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Fears of heavy losses cloud future of 'world' Sevens. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  3. ↑ World Cup broadside from HK fan Campo. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  4. ↑ HK seals sevens future. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  5. ↑ International Board opens its door a fraction to the professional code and tinkers with experimental laws. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  6. ↑ a b Rugby boss backs HK bid for '97 World Cup. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  7. ↑ a b c World Cup assessor to see stadium. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  8. ↑ a b c HK to host World Cup Sevens. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  9. ↑ HK World Sevens under threat. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  10. ↑ IRB to decide fate of 1997 Hong Kong Sevens. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  11. ↑ Union chasing 'lost' millions. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  12. ↑ a b HK qualify - without having to kick a ball. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e f RWC Sevens 1997. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-04-26]. (ang.).
  14. ↑ a b c Sevens Explosion - World Cup History Part 2: Serevi's Fiji Kings of Hong Kong. ur7s.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  15. ↑ Sevens changes on cards. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  16. ↑ BIGGER AND BETTER. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  17. ↑ World Cup must follow Hong Kong's lead - the people have spoken. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  18. ↑ a b c Pool system back in favour for World Cup. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  19. ↑ a b c Trying times for new format. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  20. ↑ Williams heads off criticism of draw. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  21. ↑ England squander title. independent.co.uk. [dostęp 2017-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-03)]. (ang.).
  22. ↑ El Mundial de seven. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (hiszp.).
  23. ↑ Cambio de fixture. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (hiszp.).
  24. ↑ Los Pumitas, listos para el Mundial. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (hiszp.).
  25. ↑ England show champion form to post their first-day double. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  26. ↑ El seven argentino, por la clasificación. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-20)]. (hiszp.).
  27. ↑ McBride's flops caught at sixes and Sevens.. thefreelibrary.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)]. (ang.).
  28. ↑ En busca del campeón. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)]. (hiszp.).
  29. ↑ a b FIJIAN FESTIVAL. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  30. ↑ A la conquista de Hong Kong. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (hiszp.).
  31. ↑ Locals lose out on Sevens World Cup ticket quota. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  32. ↑ Key matches were shown in entirety. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  33. ↑ Fiji lift Cup as promised with divine display of skill. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  34. ↑ 1997: Take it home Fiji. fijisun.com.fj. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)]. (ang.).
  35. ↑ Hong Kong bogus boys cheat Scots.. thefreelibrary.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)]. (ang.).
  36. ↑ Fiji reina en el seven. edant.clarin.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)]. (hiszp.).
  37. ↑ Fiji. rugbystamps.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-23)]. (ang.).
  38. ↑ Fiji's stamp of success. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-04-26]. (ang.).
  39. ↑ No place like home. scmp.com. [dostęp 2017-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-18)]. (ang.).
  40. ↑ Poisoned carrot means time for rethink on Sevens largesse. scmp.com. [dostęp 2017-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-18)]. (ang.).
  41. ↑ a b Packer 'no threat to World Sevens'. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  42. ↑ Top sides look set for HK. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  43. ↑ A magnificent sevens beckons for Scotland. heraldscotland.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-29)]. (ang.).
  44. ↑ Easy passages to World Cup Sevens. heraldscotland.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-29)]. (ang.).
  45. ↑ Kong shot. thefreelibrary.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)]. (ang.).
  46. ↑ Ireland earn world cup sevens berth. „The Irish Times”, June 4, 1996. [zarchiwizowane z adresu 2017-02-17]. (ang.). 
  47. ↑ Wales through to the World Cup Sevens finals in Hong Kong. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  48. ↑ Rugby Union: Viars jars Boks. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  49. ↑ Hong Kong 7's World Cup - Qualifying Rounds. tongatapu.net.to. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-30)]. (ang.).
  50. ↑ Los Pumas tienen un objetivo Mundial. edant.clarin.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (hiszp.).
  51. ↑ Los Pumas, a la espera del debut. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (hiszp.).
  52. ↑ Pumas en el camino. edant.clarin.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (hiszp.).
  53. ↑ Un par de chispas no dieron luz. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (hiszp.).
  54. ↑ Los Pumas deben mejorar en el Seven. edant.clarin.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (hiszp.).
  55. ↑ Rugby Union: Wales are denied by last-gasp try. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-15)]. (ang.).
  56. ↑ http://edant.clarin.com/diario/1997/03/22/r-01901d.htm
  57. ↑ http://edant.clarin.com/diario/1997/03/22/r-01901d.htm
  58. ↑ http://edant.clarin.com/diario/1997/03/23/r-07601d.htm
  59. ↑ http://edant.clarin.com/diario/1997/03/23/r-07601d.htm

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Świata_w_Rugby_7_(1997)&oldid=75274733”