Puget Sound

zatoka w zachodnich Stanach Zjednoczonych

Puget Sound (wym. [ˈpjuːɪt saʊnd], też: Whulge) – system wąskich, głębokich zatok na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, w stanie Waszyngton, nad którym położona jest aglomeracja Seattle. Puget Sound stanowi część Salish Sea. Rozciąga się około 160 km na południe począwszy od Admiralty Inlet i Whidbey Island[1]. Od zachodu Puget Sound łączy się z Hood Canal i razem uchodzą do Cieśniny Juana de Fuca, które wraz z Salish Sea tworzą szerokie ujście do Oceanu Spokojnego[1][2].

Puget Sound
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne Puget Sound
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Waszyngton

Miejscowości nadbrzeżne

Seattle

Mapka zatoki
Mapa Puget Sound
Położenie na mapie Waszyngtonu
Mapa konturowa Waszyngtonu, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Puget Sound”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Puget Sound”
Ziemia47°52′N 122°26′W/47,866667 -122,433333

Nazwa pochodzi od nazwiska Petera Pugeta, który zbadał te wody na zlecenie George’a Vancouvera podczas jego wyprawy w 1792 roku[3]. W języku lushootseed cieśnina nosi nazwę Whulge[4], co znaczy "słona woda, którą znamy"[5].

Charakterystyka edytuj

Puget Sound jest zespołem zatok pochodzenia lodowcowego. Został ukształtowany przez 3 do 6 zlodowaceń, z których ostatnim był stadiał Vashon podczas zlodowacenia Fraser[6]. Podczas jego szczytu około 15000 lat temu grubość lądolodu na granicy amerykańsko-kanadyjskiej wynosiła ponad 2 km.

Powierzchnia Puget Sound przy średnim pływie wynosi około 2640 km²[6][7]. Średnia głębokość to 62,5 m, podczas gdy najgłębszy punkt ma 283 m (w pobliżu Point Jefferson)[7]. Długość linii brzegowej wynosi 2144 km[7].

System posiada dwa połączenia z cieśniną Juana de Fuca: większe przez Admiralty Inlet oraz mniejsze przez Deception Pass[7].

Podział edytuj

Puget Sound tradycyjnie dzieli się na cztery obszary: Hood Canal, South Sound, Whidbey Basin oraz Main Basin. Ten ostatni obszar składa się z Admiralty Inlet oraz Central Basin[6].

Przypisy edytuj

  1. a b Puget Sound, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-08-04] (ang.).
  2. About the Salish Sea. Seadoc Society People and Science Healing the Sea. [dostęp 2019-08-04]. (ang.).
  3. George Vancouver begins British survey of Puget Sound on May 19, 1792. [online], historylink.org [dostęp 2020-02-11].
  4. State board adds Salish Sea to region’s watery lexicon [online], The Seattle Times, 31 października 2009 [dostęp 2020-02-11] (ang.).
  5. Harvey Manning, Penny Manning, Ira Spring, Best Winter Walks and Hikes: Puget Sound, The Mountaineers Books, 2002, ISBN 978-0-89886-822-7 [dostęp 2020-02-11] (ang.).
  6. a b c Seattle: King County Department of Natural Resources, Features of Puget Sound Region: Oceanography and Physical Processes [online].
  7. a b c d John H. Lincoln, THE PUGET SOUND MODEL Summary [online], web.archive.org, 10 marca 2015 [dostęp 2020-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-10].