Puszcza

wielki, niezamieszkany obszar porośnięty lasami lub borami
(Przekierowano z Puszcza (leśnictwo))

Puszcza (dawniej pustkowie lub dzicz)[1] – wielki, niezamieszkany obszar porośnięty lasami lub borami. Pierwotne puszczańskie drzewostany były bardzo bogate pod względem składu gatunkowego i struktury warstwowej. Rosły tam nie tylko stare, potężne drzewa, ale również wiele krzewów, mniejszych, osłoniętych od światła drzew, bogate runo oraz młode drzewa, które urosły między leżącymi pniami.

Fragment rezerwatu ścisłego w Puszczy Białowieskiej

Obszar Polski porastała niegdyś puszcza, ciągnąca się od stepów wschodu po zachodnioeuropejskie lasy liściaste. Lasy te były bogate w zwierzynę. Żyły w nich m.in. tury, żubry, niedźwiedzie, łosie, wilki, rysie oraz żbiki.

Zestawienie puszcz w Polsce edytuj

Zestawienie puszcz w Polsce wg Państwowego Rejestru Nazw Geograficznych[2].

Przypisy edytuj

  1. Witold Doroszewski (red.): puszcza. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2016-03-03].
  2. Otwarte Dane, dane.gov.pl [dostęp 2024-01-09].